Τρίτη 15 Ιουλίου 2014

ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΛΕΞΕΙΣ

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑ ΣΩΚΟ

Γεννήθηκε στο Αγρίνιο στις 19 Οκτώβρη 1980. Αποφοίτησε από το τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Σπούδασε δημοσιογραφία. Στο παρελθόν είχε συνεργαστεί με εφημερίδες και περιοδικά του Αγρινίου καθώς και με ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ζει στο Αγρίνιο και εργάζεται στο Μεσολόγγι.

Αύριο είναι μια ξεχωριστή μέρα. Υπάρχουν άνθρωποι που κοιτούν πάντα το αύριο ή το μεθαύριο, χωρίς να έχουν διδαχθεί τίποτα από το χθες και έτσι αδυνατούν να ζήσουν το σήμερα. Η κάθε ημέρα του NISOS είναι διαφορετική ή όπως επισημαίνει «προσπαθώ να βρίσκω τρόπους να μην πλήττω» κι αυτό γιατί δεν τον ενδιαφέρει το αύριο. Όπως έγραψε κι ο Ουράνης «αν είναι να ΄ρθει θε να ΄ρθει, αλλιώς θα προσπεράσει».
Έχει μια ευτυχισμένη οικογένεια -ή έτσι φαίνεται τουλάχιστον- με την αγαπημένη του Ινές, μούσα του και σύντροφό του παντού και πάντα, και την κόρη τους. Διαβάζει εφημερίδα και ότι άλλο του πέσει στα χέρια, είναι ενημερωμένος για όλα τα γεγονότα και καπνίζει αρειμανίως. Άνθρωπος της προσφοράς, αγαπάει και δίνει χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα αν και αυτό μερικές φορές είναι τόσο κατακριτέο μέχρι παρεξηγήσεως. Όπως λέει η Αλκυόνη Παπαδάκη «Η αγάπη δεν είναι μπακάλικο, να μετράς τι έδωσες εσύ… τι εγώ, τι ο άλλος… Ή δίνεις από την ψυχή σου και βγάζεις τον σκασμό… Ή κάτσε στη γωνίτσα σου και μέτρα τι δεν πήρες…»

Και συνεχίζει ο NISOS: «Όλες οι καθημερινές μικρές ή μεγάλες πράξεις πρέπει να εμπεριέχουν δόση αγάπης, την αναλογία βάλτην εσύ. Μέσα από την αγάπη έρχεται η προσφορά, ο σεβασμός, η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα και τόσες άλλες ξεχασμένες από τον χρόνο και τον κόσμο έννοιες. Όταν βγαίνεις στο δρόμο σκυθρωπός και μοιράζεις αφειδώς καλημέρες, τότε καλύτερα να καθήσεις σπίτι σου και να βγεις αύριο που θα είσαι καλύτερα. Αν δε μπορείς ούτε αύριο, κάθησε σπίτι σου αιώνια, δε σου φταίει κάτι ο άλλος να του υποκρίνεσαι.»

Ήταν παραμονές κάποιων βουλευτικών εκλογών και καθόταν με την αγαπημένη του Ινές στο πάγκο ενός παραδοσιακού καφενείου, όπου μπαίνει ένας άνθρωπος εξηντάρης καλοβαλμένος με γραβάτα, κουστούμι, πουκάμισο που ξεχώριζαν τα μανικετόκουμπα και του ζητάει -με ευγένεια- να τον ψηφίσει. Ο NISOS με ευγένεια τον καλοδέχεται στην συντροφιά του και του παραγγέλνει ένα αφέψημα. Αρχίζει τις ερωτήσεις για να καταλάβει το ποιόν του ανθρώπου, που έχει απέναντι του και στο τέλος του λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια, «δε με νοιάζει αν θα φέρετε πίσω τα χρήματα που αρπάξατε, με ενδιαφέρει αν θα επιστρέψετε την αγάπη που κλέψατε, εάν γίνει αυτό τότε στις επόμενες εκλογές θα έχεις την ψήφο μου». Απογοητευμένος σαφώς από την ψήφο που έχασε ο μεσήλικας πολιτευτής κινεί να φύγει οπότε ο NISOS τον σταματάει λέγοντάς του «αγαπώ τη χώρα μου, αλλά μισώ το κράτος μου και γι αυτό υπεύθυνος είμαι κι εγώ αλλά περισσότερο εσύ. Πήγαινε στο γραφείο σου σκέψου τι σου ζήτησα και εδώ είμαστε».

Τον πλησίασα από περιέργεια να καταλάβω γιατί έπρεπε να τα πει αυτά, μου προσέφερε έναν βαρύ γλυκό και μου εξήγησε. Δύο ώρες συζήτηση με τον NISOS και μου έμειναν δυο απορίες, τι είναι το «μνημόνιο οικογενειακής συνεργασίας» που το έλεγε πάντα και γιατί ψήφιζε ΠΑΣΟΚ. Αλλά όπως μου είπε χαιρετώντας με «ες αύριον τα σπουδαία»…



Το ανάρτησα από http://agriniovoice.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: