Ανάμεσα στα κονβόι της παραλιακής και νησιώτικης επικράτειας επιστρέφουμε σταδιακά, με περισσότερη χοληστερίνη (τα άτιμα τα τσίπουρα!) και πολύ προβληματισμό για το επόμενο χρονικό διάστημα, όπου - σύμφωνα με τις κυβερνητικές ανακοινώσεις - θα οδεύσουμε στην «κανονικότητα».
Στο μεταξύ (για να ξεχνιέται ο ΕΝΦΙΑ - φιάσκο) η Αμφίπολη «παίζει» ψηλά στα δελτία κι ο Πρωθυπουργός (ως συμβουλεύεται ή αυτογνωμόνως) «μετατρέπεται» σε ρεπόρτερ του νέου εθνικού θησαυρού!
Οι επιστρέφοντες μικροαστοί «γοητευμένοι με τ’ ωραίο θέαμα—
μ’ όλο που βέβαια ήξευραν τι άξιζαν αυτά, τι κούφια λόγια ήσανε….» (Καβάφης) κερδίζουν χρόνο πριν συγκροτήσουν τη στοιχειώδη πολιτική τους θέση για τα τεκταινόμενα, κυριαρχημένοι από το φόβο μιας άγνωστης κοινωνικής εξέλιξης, τρομοκρατημένοι για την πορεία του οικογενειακού τους εισοδήματος, βυθισμένοι στην φυσιολογική ιδεολογική τους στάση, μέσα σε συνθήκες κραταιού κοινωνικού αυτοματισμού.
Ο μεγάλος πρόωρα χαμένος Πουλαντζάς , επισημαίνει ορθά ότι «ο ταξικός χαρακτηρισμός της μικροαστικής τάξης είναι πραγματικά η λυδία λίθος της μαρξιστικής θεωρίας για τις κοινωνικές τάξεις» και συνακόλουθα (σε καθαρή Αλτουσεριανή εκδοχή), καθορίζει τις υποχρεώσεις της κυβερνώσας αριστεράς να μορφοποιήσει τον οδικό χάρτη της προς την εξουσία, μη λησμονώντας τις (γεμάτες αντιφάσεις) αξιωματικές θέσεις πολιτικής συμπεριφοράς (της των μικροαστών τάξης), που συνοψίζονται:
-Έντονη κλίση «προς ρεφορμιστικές αυταπάτες»
-«Αντικαπιταλιστική χροιά υπέρ του κοινωνικού status quo»
-Αναδιανομή εισοδημάτων δια της «κοινωνικής δικαιοσύνης»
-«Ιδεολογική τάση της γέφυρας» ως μηχανισμό κοινωνικού ανελκυστήρα για «την κοινωνική καταξίωση - άνοδο» στοχεύοντας στην «ανανέωση των ελίτ» κάθε μορφής.
-«Ιδεολογική χροιά του φετιχισμού της εξουσίας», με «πολύπλοκη στάση ταύτισής της με ένα κράτος που θεωρεί ότι είναι αυτοδικαίως δικό της, νόμιμος πολιτικός αντιπρόσωπος και οργανωτής της».
Τούτων δοθέντων, γυρίσαμε.
«Πάντα κινάμε για να γυρίσουμε».(Σεφέρης)
ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ
20.8.2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου