Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΡΙΑ ΑΝ

Άρθρο του Δημήτρη Ρέππα στην εφημερίδα "REAL NEWS" 7/6/2014

1. Η ANασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να γίνει ερήμην της βάσης του. Ερήμην της κυβέρνησης ναι. Ενίοτε μάλιστα, ο χώρος της αντιπολίτευσης συμβάλλει στην κοινωνική αναβάπτιση για την επανεκκίνηση.
Στους κοινωνικούς χώρους η παράταξη πρωταγωνιστεί συγκεντρώνοντας υψηλά ποσοστά που συχνά ξεπερνούν το 30% ακόμη και το 40%. Αυτές οι δυνάμεις κρατούν απόσταση από την ασκούμενη πολιτική. Αν το ΠΑΣΟΚ ξεκοπεί οριστικά από αυτές τις δυνάμεις ενόψει της σύμπραξης με την δεξιά σε στρατηγικό βάθος, θα παραμείνει οριστικά σε δεύτερο ρόλο.

2. Η ANασύνθεση της Κεντροαριστεράς δεν μπορεί να περιοριστεί σε προσωπικές διευθετήσεις αξιωματούχων, αλλά απαιτεί προγραμματικές συγκλίσεις σε προοδευτική κατεύθυνση. Το εγχείρημα της Κεντροαριστεράς δεν μπορεί, ενώ περιλαμβάνει αυτούς που συμφωνούν με την κυβερνητική πολιτική, να αποκλείει ως μη κεντροαριστερούς εκείνους που εναντιώνονται σ΄ αυτήν! Το ΠΑΣΟΚ συγκυβέρνησε με τη ΝΔ και το ΛΑ.ΟΣ. Αν οι συνθήκες το επιβάλλουν, το ΠΑΣΟΚ στη βάση προγραμματικής συμφωνίας, οφείλει να δώσει λύση σε ενδεχόμενο πρόβλημα κυβερνησιμότητας. Η προοπτική σύμπραξης με τον ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί αντιδράσεις και ιδίως σε κύκλους που ενώ θα χαιρέτιζαν μια ενδεχόμενη κυβερνητική συνεργασία ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, θεωρούν αδιανόητο αυτό το ενδεχόμενο για το ΠΑΣΟΚ. Προφανώς γιατί δεν επιθυμούν ο άξονας της πολιτικής να στραφεί από τα δεξιά προς τα αριστερά.

3. Η ANαγέννηση της χώρας απαιτεί εθνική συνεννόηση. Είναι παράδειγμα προς αποφυγήν το 2012: πρωθυπουργός και κυβέρνηση εξωθούνται σε παραίτηση ενώ η χώρα οδηγείται σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις αν και υπήρχε τεράστια κοινοβουλευτική πλειοψηφία, μόνο και μόνο για να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ και να ωφεληθεί η ΝΔ. Ο λαϊκισμός των Ζαππείων πέρασε στη λήθη. Τώρα, δε, έχει καταστεί μέγιστο πρόταγμα η πολιτική σταθερότητα μέσω της διαρκούς σύμπραξης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Η σταθερότητα, όμως, σε μία χώρα είναι άμεσα συναρτημένη με το πρόβλημα της ανεργίας και της κοινωνικής συνοχής και τη λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών. Για να αποδειχθεί πως το ανώτατο στάδιο του λαϊκισμού είναι ο «λαϊκισμός του αντιλαϊκισμού»: αυτός, δηλαδή, που μας εγκαλεί όταν δεν συνομολογούμε το «success story».

Δεν υπάρχουν σχόλια: