ΟΜΙΛΙΑ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗ
ΕΙΣΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ
ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ Ν/Σ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ
ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ «ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΘΕΜΑΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 48 ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ
2190/1920»
Η χώρα βρίσκεται σε πλήρες, οικονομικό αδιέξοδο. Στις 90 περίπου ημέρες αυτής της διακυβέρνησης, καταγράφεται σημαντική επιδείνωση των πραγματικών μεγεθών της οικονομίας, παρατηρείται στρατηγικός εγκλωβισμός της Κυβέρνησης, έντονη συσσώρευση των προβλημάτων, ατέρμονες και άκαρπες διαπραγματεύσεις που αναζωπυρώνουν τα σενάρια για ένα πιθανό Grexit, Ο κίνδυνος για την Ελλάδα περιγράφεται μέσα σε τρεις κυρίως λέξεις: πτώχευση, ταπείνωση και περιθωριοποίηση εντός του ευρώ.
Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ., προσπαθεί επικοινωνιακά να αποδείξει, ότι είναι πιστή στις προεκλογικές της δεσμεύσεις, ότι στο εσωτερικό της χώρας προωθεί τις μεταρρυθμίσεις επαναφέροντας στη δημόσια ζωή την επαναλειτουργία της δημόσιας τηλεόρασης, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον πλουραλισμό και την πολυφωνία.
Και στο σημείο αυτό, αγαπητοί Συνάδελφοι, γεννάται σε όλους εμάς αλλά και τους πολίτες, το εξής ερώτημα: Πως μπορείτε να καταθέτετε τέτοια Σχέδια Νόμου χωρίς να έχετε διασφαλίσει τα βασικά προαπαιτούμενα για την λειτουργία της οικονομικής ζωής αυτού του τόπου; Όταν για να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις του τρέχοντος μήνα παίρνετε χρήματα από όπου μπορείτε από τους τελευταίους κουμπαράδες που απέμειναν στραγγαλίζοντας κάθε ίχνος ρευστότητας από την αγορά, από την πραγματική οικονομία;
Πως μπορούμε, σήμερα 27 Απριλίου 2015, να μιλάμε γενικότερα για επαναπροσλήψεις όταν ημερομηνία σταθμός για την πορεία της χώρας αλλά και ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η 11η Μαΐου;
Μακάρι να υπάρχει κάποιο σχέδιο και πλάνο για να αποφύγει η χώρα μας τα χειρότερα.
Ωστόσο, τα δεδομένα και οι συναντήσεις των Υπουργών Οικονομικών στην Ρίγα της Λετονίας μας προδιαθέτουν για πολύ αρνητικές εξελίξεις. Πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτό το παιχνίδι ‘των ατελέσφορων διαπραγματεύσεων’, με τόλμη και με θάρρος να πάρετε τις αναγκαίες αποφάσεις που θα βγάλουν την χώρα από το οικονομικό, πολιτικό, διαπραγματευτικό αδιέξοδο που βρίσκεται σήμερα και να πείτε επιτέλους την αλήθεια στον ελληνικό λαό.
Το αιφνίδιο κλείσιμο της δημόσιας τηλεόρασης το Ιούνιο του 2013, με έναν βίαιο απαράδεκτα αντιδημοκρατικό τρόπο, προκάλεσε σοκ στην ελληνική κοινωνία και την ομογένεια. Οι έντονες διαμαρτυρίες των Κυβερνητικών εταίρων, σας υπενθυμίζω τις τότε ανακοινώσεις του ΠΑΣΟΚ, οι θυελλώδεις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης και των εργαζόμενων της Ε.Ρ.Τ. και γενικά όλου του κόσμου, δεν κατάφεραν να αποτρέψουν το μαύρο χρώμα στις οθόνες μας τα μεσάνυχτα της 11ης Ιουνίου του 2013.
Η αυταρχική αυτή πράξη της κυβέρνησης Σαμαρά, απεδείχθη εκ των υστέρων ιδιαίτερα αναποτελεσματική. Πέρα από τους τριγμούς που προκάλεσε στα θεμέλια της τρικομματικής κυβέρνησης με την αποχώρηση της ΔΗΜ.ΑΡ, και την απόλυση των 2.656 εργαζομένων, με το πρόσχημα της εξυγίανσης του δημόσιου τομέα, το νέο σχήμα της δημόσιας τηλεόρασης στην αρχή και μετά ως ΝΕΡΙΤ, απέτυχε να κερδίσει το αναμενόμενο ενδιαφέρον του ελληνικού λαού ή έστω να φέρει τα βασικά χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, με ποιοτική αναβάθμιση, λειτουργική ευρυθμία και κυρίως κομματική ανεξαρτησία, παρά τις πρόνοιες του Νόμου που κι εμείς στηρίξαμε στην Βουλή.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο έχει διδαχθεί από τις αστοχίες και τα λάθη του παρελθόντος, ήταν πάντα υπέρ της εξυγίανσης του οργανισμού, χωρίς καμία ανακοπή στην λειτουργία του και κατέθεσε το σχέδιο Αλεβιζάτου το Φεβρουάριο του 2012 το οποίο κατόπιν διεξοδικής μελέτης του θεσμικού πλαισίου της Ε.Ρ.Τ. στήριξε την αναβάθμισή της σε 2 σημαντικούς πυλώνες. Πρώτον, την απαλλαγή της Ε.Ρ.Τ. από κάθε κυβερνητική δουλεία, από κάθε κομματική συνδικαλιστική επιρροή και δεύτερον την εξυγίανσή της.
Δηλαδή, μία Ε.Ρ.Τ. με μικρότερο αριθμό απασχολουμένων, με παραγωγικότητα, με περιορισμό της σπατάλης, πιο ποιοτική και με στόχο το μεγαλύτερο μερίδιο τηλεθέασης.
Η τοποθέτησή μου επί του παρόντος νομοσχεδίου, στηρίζεται κυρίως στο ερώτημα;
Τι είδους δημόσια ραδιοτηλεόραση θέλουμε; Δημόσια ή κρατική, που να μπορεί να μεταδίδει τις βουλές της κυβέρνησης; Ανεξάρτητη; Πολυφωνική; Σύγχρονη; Ή ξεπερασμένων αντιλήψεων και πρακτικών; Ελεγχόμενη από τον Έλληνα φορολογούμενο ή από την εκάστοτε κυβέρνηση;
Όσο και αν δεν δεχόμαστε ως δημοκράτες πολίτες το απαράδεκτο και αψυχολόγητο μαύρο στην οθόνη της Ε.Ρ.Τ. τον Ιούνιο του 2013, το παρόν νομοσχέδιο ανασυγκρότησης της δημόσιας τηλεόρασης μας μεταφέρει σε παλιές πρακτικές της δεκαετίας του ’80 και ως προς το όνομα, συμβολικά, Ε.Ρ.Τ. Α.Ε. και ως προς τις διατάξεις εξάρτησής της από τον κυβερνητικό έλεγχο.
Γνωρίζουμε, κύριοι συνάδελφοι, ότι οι διατάξεις οι οποίες ευνοούσαν τον εναγκαλισμό της κυβέρνησης με την Ε.Ρ.Τ., δημιούργησαν ένα συνδικαλιστικό και συντεχνιακό οικοδόμημα το οποίο αντιστεκόταν σθεναρά σε κάθε εκσυγχρονισμό, σε κάθε μείωση της σπατάλης και μετέτρεψαν την Ε.Ρ.Τ. σε έναν πολύπαθή οργανισμό που ξόδευε πολύ περισσότερα για το προϊόν που παρήγαγε, δίχως να έχει την ανταγωνιστικότητα που είχαν αντίστοιχα προϊόντα - αν θέλετε - ιδιωτικών καναλιών με σημαντικά μικρότερο κόστος.
Φοβούμαι πως το νέο σχέδιο νόμου που κατατέθηκε στην Βουλή, περιέχει όλες εκείνες τις διατάξεις που οδήγησαν την Ε.Ρ.Τ. σε ζημιογόνα μονοπάτια στο παρελθόν. Επαναφέρει τον πλήρη έλεγχο της Ε.Ρ.Τ. από τον Υπουργό Επικρατείας, ο οποίος ασκεί την άμεση εποπτείας της και επιπλέον το στρατηγικό σχέδιο του οργανισμού θα υποβάλλεται σε αυτόν για να το εγκρίνει.
Κανονικά, θα έπρεπε να συζητάμε σ’ αυτήν την αίθουσα τα προαπαιτούμενα και τις προϋποθέσεις για να χτίσουμε μια δημόσια τηλεόραση, οικονομικά υγιή και κομματικά ανεξάρτητη που θα διέπεται από έναν διαφανή και αξιοκρατικό εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας και θα εξασφαλίζει την έγκυρη και έγκαιρη, αμερόληπτη ενημέρωση του πολίτη.
Όμως, τα προβλήματα στο παρόν σχεδίου νόμου, επικεντρώνονται στη λογική να ενισχύσουμε τον Υπουργό Επικρατείας, δίνοντας του ξανά τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στα διοικητικά της Ε.Ρ.Τ., να διορίσουμε διευθύνοντα σύμβουλο και να καταργήσουμε το εποπτικό συμβούλιο, καλλιεργώντας, για μια ακόμη φορά, το αίσθημα της δυσπιστίας στους πολίτες, ως προς τις προθέσεις, τον διαφανή τρόπο λειτουργίας της δημόσιας τηλεόρασης.
Εσείς, μια πρώτη φορά αριστερά, μια αριστερή κυβέρνηση ριζοσπαστική, που ευαγγελίζεστε την αλλαγή, την πρόοδο, την ελπίδα, πως είναι δυνατόν από τα πρώτα νομοσχέδια που καταθέτετε, να ασχολείστε με την υιοθέτηση μοντέλων που απέτυχαν ή μήπως προσπαθείτε με τον τρόπο αυτόν να εφαρμόσετε και στη χώρα μια πολιτική για να ελέγχετε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και να επιβάλλετε με τον τρόπο σας τη δική σας άποψη και προπαγάνδα;
Στόχος για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, όπως ανέφερε και στην Επιτροπή η κ. Άννα Χατζησοφιά, μέλος ΠΟΘΑ, θα πρέπει να είναι η δημιουργία μίας τηλεόρασης πρότυπο, η οποία θα δίνει βήμα στις κοινωνικές ομάδες και στους αποκλεισμένους δημιουργούς από τη διαπλεκόμενη «μιντιακή» ολιγαρχία με ελληνικό πρωτότυπο πρόγραμμα και με έμφαση στους ανεξάρτητους παραγωγούς που αποτελεί και υποχρέωση μας και των καναλιών με βάση την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Επίσης, μιας τηλεόραση που θα υπηρετεί την ελληνική γλώσσα, την ποιοτική ψυχαγωγία, θα παράγει πολιτισμό και θα δίνει έμφαση και εργασία στο σύνολο των ανθρώπων του χώρου. Αυτό αποτελεί και υποχρέωσή της με το δεδομένο ότι πληρώνεται από τον ελληνικό λαό.
Το μεγάλο ζητούμενο της ελληνικής κοινωνίας, αγαπητοί Συνάδελφοι, είναι η αξιοκρατία, η οποία δυστυχώς, δεν κατοχυρώνεται στο παρόν σχέδιο νόμου. Τα μέλη του Δ.Σ. θα επιλέγονται χωρίς διαφάνεια των προσόντων τους, αφού δεν προβλέπεται ούτε ανάρτηση υποψηφιοτήτων, ούτε δημοσιοποίηση κριτηρίων. Πώς θα επιλέγονται, λοιπόν; Με τη γνωστή τακτική, με κομματικά, οικογενειοκρατικά και πελατειακά κριτήρια. Δεν προβλέπεται καν δημόσια ακρόαση υποψηφίων, όπως τουλάχιστον είχε καθιερωθεί στους προηγούμενους νόμους. Σε δυσλειτουργικές πρακτικές του παρελθόντος μάς παραπέμπει και το άρθρο επιλογής των 7 μελών του Δ.Σ., τα οποία θα επιλέγονται με απλή πλειοψηφία της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, άρα με κυβερνητική πλειοψηφία.
Περιμένουμε, λοιπόν, όλοι μας με παλιές αποτυχημένες συνταγές να φτιάξουμε ανταγωνιστική τηλεόραση που θα μπορεί να εξασφαλίζει τουλάχιστον τα βασικά της έξοδα ή στοχεύουμε να εξασφαλίσουμε σταθερή πολιτική πελατεία με όλα τα γνωστά σε εμάς δυσάρεστα αποτελέσματα που οδήγησαν τη χώρα, τους οργανισμούς και τη δημόσια λειτουργία σε οικονομική, θεσμική και πολιτιστική κρίση;
Επίσης, καταργείται ο θεσμός του εποπτικού συμβουλίου, ο οποίος θα μπορούσε, αν αναβαθμιζόταν και βελτιωνόταν, να αποτελέσει ισχυρό οχυρό σε κάθε νέα κυβέρνηση με νέους ανθρώπους και εσείς ως νέα κυβέρνηση με νέο δυναμικό προσωπικό θα στέλνατε ένα ηχηρό μήνυμα απελευθέρωσης των δημοσίων οργανισμών από τους κομματικούς εναγκαλισμούς.
Τέλος, όλες οι αρμοδιότητες της διοίκησης ανατίθενται στο διευθύνοντα σύμβουλο, ενώ προβλέπεται και θέση προέδρου. Τίθεται, λοιπόν, το ερώτημα ποιος είναι ο ρόλος τους και ποια η αμοιβή τους; Μήπως συνεχίζουμε σε μια τυπική διαδικασία καθαρά φωτογραφική για να εξυπηρετήσουμε ημετέρους;
Περνάμε στα θέματα πρόσληψης και αποδοχών προσωπικού. Με το παρόν νομοσχέδιο προβλέπεται η επαναπρόσληψη των 1.559 πρώην απολυμένων της ΕΡΤ. Το μεγάλο ερώτημα που υπάρχει είναι αν υπάρχει επιχειρησιακό σχέδιο που να αποδεικνύει ότι όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι θα έχουν αντικείμενο να απασχοληθούν.
Είναι, δηλαδή, όλοι απαραίτητοι και χρήσιμοι ή θα προκαλέσουν την ίδια ασφυξία και συμφόρηση που οδήγησε την ΕΡΤ στο να καταγράψει ζημιές πάνω από 9 εκατ. ευρώ; Με ποια αξιολογικά κριτήρια θα επαναπροσληφθούν, δεδομένου ότι εν ενεργεία υπάλληλοι της ΕΡΤ έχουν προσληφθεί με προκήρυξη μέσω ΑΣΕΠ ή με άλλου είδους προκηρύξεις δημοσιογραφικού ή καλλιτεχνικού χαρακτήρα;
Μήπως με αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα καθεστώς υπαλλήλων δύο διαφορετικών κατηγοριών;
Κατανοώ ότι τα ζητήματα εργασίας και απασχόλησης είναι πολύ σημαντικά για να αντιδράσει κανείς αρνητικά, αλλά από την άλλη πλευρά δεν έχεις το δικαίωμα να χρησιμοποιείς λαϊκίστικες πρακτικές σε βάρος ενός λαού που φορολογείται ανελέητα και μιας χώρας που βρίσκεται σε βαθειά οικονομική κρίση. Τα παραπάνω επιβεβαιώνονται από τα στοιχεία. Το 2009 δούλευαν 4.500 περίπου άτομα ενώ το 2013 ήταν 2.900. Παρήγαγαν την ίδια δουλειά με κέρδη 57 εκατ. ευρώ, σε αντίθεση με τη ζημία 9 εκατ. ευρώ που προκαλούσε ο υπέρογκος αριθμός εργαζομένων σε κρατικό κανάλι, πρωτοφανές γεγονός για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Προσωπικά, επειδή δεν μπορώ να καταδικάσω το δικαίωμα στην εργασία, θεωρώ ότι θα έπρεπε να υπάρξουν κάποια δεδομένα και να μη γίνει ασύδοτα η επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων της ΕΡΤ, όπως να υπάρχει μια σοβαρή αξιολόγηση των δομών που θα λειτουργήσουν και του υπό ένταξη προσωπικού που θα απασχοληθεί σε αυτές. Πρέπει να προβλεφθεί κινητικότητα για το πλεονάζον προσωπικό και να δοθούν κίνητρα για τη συνταξιοδότηση όσων είναι κοντά στα όρια συνταξιοδότησης. Κύριε Υπουργέ, αν δεν γίνουν όλα τα παραπάνω, θα είμαστε θεατές στο ίδιο έργο της ασυδοσίας και της σπατάλης, το οποίο θα φορτώσουμε για άλλη μια φορά στην πλάτη των φορολογουμένων πολιτών.
Η χώρας μας έχει ανάγκη από μία πραγματικά δημόσια και ανεξάρτητη, πολυφωνική, ποιοτική ραδιοτηλεόραση, έχει ανάγκη από εγγυήσεις διαφάνειας και από όχι από τις καλές προθέσεις απλά του Υπουργού, που θεωρώ ότι έχετε. Έχει ανάγκη από ένα σαφές επιχειρησιακό σχέδιο. Σε μια τέτοια ραδιοτηλεόραση θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε όλοι. Έχουμε, λοιπόν, μία ευκαιρία, κ. Υπουργέ, να το πετύχουμε με τη συναίνεση των πολιτικών κομμάτων, κάτι που δεν εξασφαλίζει το παρόν νομοσχέδιο. Για τους συγκεκριμένους λόγους, δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε επί της αρχής στο παρόν σχέδιο νόμου, γιατί δεν θεμελιώνει μια νέα σύγχρονη δημόσια ραδιοτηλεόραση, ποιοτικά αναβαθμισμένη, λειτουργικά εύρυθμη, οικονομικά υγιή και κυρίως κομματικά ανεξάρτητη.
Κύριε Υπουργέ,
Παρά την καλή σας πρόθεση κινδυνεύουμε αντί να φτιάξουμε μία νέα ΕΡΤ να χτίσουμε μία νέα ΥΕΝΕΔ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου