Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

ΙΖ΄ΠΑΥΛΕΙΑ: ΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΤΗΧΗΤΩΝ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΟΝ «ΆΓΙΟ ΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ» ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ

Ο χαιρετισμός του Σεβασμιωτάτου 
Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης 
και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα:

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ.Παντελεήμων 
«Η συμπλήρωση εκατό ετών από τον θάνατο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη υπήρξε η αφορμή για να αφιερωθεί το έτος 2011 στη μνήμη του και στη προσφορά του στα ελληνικά γράμματα. 
Η αφιέρωση αυτή σε έναν άνθρωπο που δεν διακρίθηκε μόνο για το λογοτεχνικό του χάρισμα αλλά και για την αγάπη του στην πατρίδα και την Εκκλησία μάς οδήγησε στην απόφαση να του αφιερώσουμε και εμείς αυτήν την Ημερίδα που πραγματοποιείται, όπως κάθε χρόνο, στο πλαίσιο των ΙΖ΄ Παυλείων, αλλά και να ξανακοιτάξουμε την προσωπικότητα του μεγάλου αυτού Έλληνα πεζογράφου και να τη γνωρίσουμε καλύτερα.
Χωρίς αμφιβολία ο Παπαδιαμάντης ανήκει όχι μόνο στους μεγάλους λογοτέχνες της γενιάς του, της γενιάς του 1880, αλλά και στους μεγάλους Νεοέλληνες λογοτέχνες χάρη στη συμβολή του στην εξέλιξη του νεοελληνικού διηγήματος και της νεοελληνικής ηθογραφίας.


Η καταγωγή του από ιερατική οικογένεια, η σχέση του με την Εκκλησία, που παρουσιάζεται ανάγλυφη στα έργα του, και η σχεδόν ασκητική ζωή του ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια, οδήγησε πολλούς να τον χαρακτηρίσουν ως τον «άγιο των νεοελληνικών γραμμάτων», και άλλους πάλι να προσπαθήσουν να βρουν όλα τα αδύνατα σημεία της ζωής αλλά και στοιχεία από το έργο του για να αποδείξουν ότι η σχέση του με την πίστη και την Εκκλησία ήταν μία καταναγκαστική σχέση, που δεν έχει καμιά σημασία.
Η προσπάθεια των τελευταίων δεν μπόρεσε όμως να αλλοιώσει ούτε την έμφυτη αγάπη του Σκιαθίτη συγγραφέα για την Ορθοδοξία, ούτε την αξία και τη σημασία του ως λογοτέχνη, αξία που στο πέρασμα των χρόνων και παρά το γεγονός ότι η γλώσσα που χρησιμοποιεί στα διηγήματά του, δυστυχώς, δυσκολεύει τα παιδιά και τους νέους της εποχής μας να τα κατανοήσουν, αυξάνεται× γιατί και οι κριτικοί και οι αναγνώστες εκτιμούν στο έργο του την αμεσότητα της αφηγήσεώς του, την αγάπη του για τον τόπο του και τα πρόσωπα ανάμεσα στα οποία έζησε και τα οποία με στοργή αποτύπωσε στα διηγήματά του.
Και τα πρόσωπα αυτά, παρά τις τυχόν αδυναμίες και ατέλειες που παρουσιάζουν, καθώς όλοι οι άνθρωποι έχουμε ατέλειες και αδυναμίες, δεν παύουν να είναι πρόσωπα με χαρακτηριστικά αγνά, ευσεβή, καθαρά και δεν παύουν να είναι πρόσωπα γνήσια και αληθινά, που μας διδάσκουν ακόμα και με τα λάθη τους, όπως μας διδάσκει και ο δημιουργός τους, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.
Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους για τους οποίους στρέφουμε και εμείς σήμερα την προσοχή μας στον μεγάλο λογοτέχνη.
Γιατί σε μία εποχή σαν τη δική μας που συχνά η λογοτεχνία προβάλλει αμφισβητούμενα πρότυπα και πρόσωπα, που συχνά η γλώσσα της και οι εκφραστικοί τρόποι που χρησιμοποιεί δεν έχουν την καθαρότητα της γλώσσας και των εκφραστικών μέσων του Παπαδιαμάντη, που συχνά οι δημιουργοί των σύγχρονων λογοτεχνικών έργων προσπαθούν να προβάλλουν μέσα από τα έργα τους την άρνηση του Θεού και την απόρριψη της πίστεως, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης και τα έργα του δίνουν μία άλλη πνοή στη λογοτεχνία μας, γίνονται ωφέλιμο ανάγνωσμα για μικρούς και μεγάλους, γίνονται αφορμή για να αγαπήσουμε και να εκτιμήσουμε αυτά που αγαπούσε και ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: τη φύση, την πατρίδα και τον Χριστό.
Είναι αυτά που έκαναν και τον άλλο μεγάλο της λογοτεχνίας μας, τον Οδυσσέα Ελύτη, να μας συμβουλεύει: «όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί μου, όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη».
Με αυτές τις σκέψεις καλωσορίζω τους δύο εκλεκτούς εισηγητές μας, τον κ Κωνσταντίνο Κουτούμπα Θεολόγο και τον κ. Αναστάσιο Πολυχρονιάδη Δρ. Θεολογίας, και τους ευχαριστώ θερμά για την παρουσία τους ανάμεσά μας και για όσα από τις γνώσεις και τις μελέτες τους θα μοιρασθούν σήμερα μαζί μας».

Δεν υπάρχουν σχόλια: