ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ: «ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ»

«Η εισήγησή μου αφορά στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν στο σύστημα οικονομικής διακυβέρνησης της Ελλάδας. Δηλαδή εκεί όπου το κράτος συναντά την οικονομία και η οικονομία συναντά το κράτος. Επί δεκαετίες το πολιτικό σύστημα της χώρας θέτει ως στόχο την αλλαγή του κράτους, δίχως ωστόσο να τηρούνται οι σχετικές υποσχέσεις.

Με ένα κράτος, όμως, που εξευτελίζει, ταλαιπωρεί και διαφθείρει τον πολίτη, είναι αδύνατον να αντιμετωπίσουμε τα εγχώρια προβλήματά μας, καθώς και να αντιμετωπίσουμε τη διεθνή χρηματοπιστωτική κρίση, που έχει ήδη μεταφερθεί στην πραγματική οικονομία.

Στα κείμενα των προτάσεων που διατυπώνουν οι φορείς και οι ειδικοί για την αντιμετώπιση της κρίσης, το πιο αδύναμο συνήθως σημείο είναι αυτό που αφορά στις διαρθρωτικές αλλαγές, δηλαδή στις αλλαγές που σχετίζονται με τη λειτουργία του κράτους.
Είναι πραγματικά ιδιαιτέρως αντιφατικό, να γνωρίζουμε ποιο είναι το πρόβλημά μας και να μην καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε να το αντιμετωπίσουμε αμέσως. Άμεση αντίδραση, όμως, δεν σημαίνει απλώς στοχοθεσία του επιθυμητού καλού, αλλά επεξεργασία του τρόπου πραγμάτωσης των αλλαγών που έχουμε ανάγκη. Σε αυτή την κατεύθυνση θέλει να συνεισφέρει η επιστημονική ημερίδα του Κέντρου Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Δικαίου, καθώς και η δική μου εισήγηση με την οποία διατυπώνω συγκεκριμένες προτάσεις για αλλαγές στη Διοίκηση και στη Δικαιοσύνη, προκειμένου να διευκολυνθεί η λειτουργία της οικονομίας μας.
Οι εν λόγω αλλαγές είναι οι εξής : α. Η ριζική τροποποίηση του φορολογικού μας συστήματος, που θα θεμελιωθεί στη μείωση, έως και την κατάργηση, της προσωπικής σχέσης φορολογουμένων και φορολογικών αρχών. β. Η κατοχύρωση των συγκεκριμένων διοικητικών διευκολύνσεων που απαιτούνται, προκειμένου να λειτουργήσει αποτελεσματικά το σύστημα υποδοχής των επενδύσεων, εγχωρίων και ξένων. Ως αρμόδιος στο ΠΑΣΟΚ για θέματα εξωτερικής πολιτικής, δέχομαι συχνά παράπονα ξένων πρέσβεων για τη συμπεριφορά της γραφειοκρατίας απέναντι σε επενδευτικές προτάσεις, που καταθέτουν επιχειρήσεις από τις χώρες τους. γ. Η τροποποίηση των διαδικασιών που αφορούν την εφαρμογή του ΕΣΠΑ, καθώς και του Αναπτυξιακού Νόμου, χωρίς την οποία η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει να μας προτρέπει να εισπράξουμε προκαταβολές για σχεδιαζόμενα έργα και η χώρα μας θα κοιτά αμήχανη, στερώντας την αγορά της από τη ρευστότητα που προέρχεται από ευρωπαϊκούς κοινοτικούς πόρους. Ως προς το θέμα αυτό διατυπώνονται επτά συγκεκριμένες προτάσεις με βάση την ελληνική εμπειρία αλλά και το ευρωπαϊκό-κοινοτικό δίκαιο. δ. Η υιοθέτηση των κατάλληλων παρεμβάσεων, πολιτικών, χωροταξικών, διοικητικών και δικαστικών προκειμένου να εγκατασταθούν και να λειτουργήσουν μονάδες Α.Π.Ε. ε. Οι ριζικές τροποποιήσεις στη λειτουργία της Δικαιοσύνης σε ό,τι αφορά την οικονομία. Οι εν λόγω παρεμβάσεις αφορούν κυρίως τη λειτουργία του Συμβουλίου της Επικρατείας και των Διοικητικών Δικαστηρίων. Διατυπώνονται εννέα συγκεκριμένες προτάσεις που μπορούν να αρχίσουν να εφαρμόζονται τώρα δίχως αλλαγή του συνταγματικού πλαισίου. στ. Η επιτάχυνση των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), που αποτελούν ένα ακόμη μέσο που η Ε.Ε. συστήνει για την επίτευξη της ρευστότητας στην αγορά και η Ελλάδα δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει. η. Η σύντμηση του χρόνου σύστασης και αδειοδότησης των Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης για τον κυρίως αριθμό των οποίων η σύντμηση αυτή μπορεί να αγγίξει και τους 23 μήνες. Ως προς το προκείμενο θέμα έχει διαμορφωθεί ήδη σχέδιο νόμου το οποίο η κυβέρνηση επί τρία χρόνια κρατά στα συρτάρια της. θ. Η διεξοδική οργάνωση του επαναπροσανατολισμού της αγροτικής παραγωγής με τη στήριξη των αγροτών που θα την επιχειρήσουν και τη διαρκή ενημέρωσή τους. Εδώ η κρατική παρέμβαση οργανώνεται σε δύο επίπεδα και προϋποθέτει οργάνωση του κράτους κατά το τρέχον έτος 2009 και, ταυτοχρόνως, διαμόρφωση συμμαχιών σε επίπεδο Ε.Ε. ι. Η αύξηση της ελκυστικότητας της Ελλάδας ως τουριστικού προορισμού μέσω τριών απαραίτητων κρατικών παρεμβάσεων, που θα ενισχύσουν την Ελλάδα στο πλαίσιο του ανταγωνισμού ο οποίος μπορεί να καταστεί η λαιμητόμος του τουρισμού μας. ια. Η βελτίωση της κρατικής παρέμβασης για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων και των υπηρεσιών μας. Ως προς την αλλαγή αυτή απαραίτητη είναι η ενεργοποίηση υπουργικού σχήματος υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού που θα είναι αρμόδιο εκτός της ανταγωνιστικότητας και για όλα τα θέματα με επενδυτικό ενδιαφέρον. Για τις ανωτέρω αλλαγές προτείνονται τα κατάλληλα διοικητικά και νομοθετικά μέτρα, τόσο στο πεδίο της Δημόσιας Διοίκησης όσο και σε αυτό της Δικαιοσύνης, που μπορούν – και πρέπει – να αρχίσουν να εφαρμόζονται αμέσως δίχως να χρειάζονται αναθεωρήσεις του Συντάγματος ή άλλες ενδιάμεσες και χρονοβόρες προϋποθέσεις.
Οι αλλαγές, βέβαια, στον τομέα της οικονομικής διακυβέρνησης δεν είναι οι μόνες απαιτούμενες στην Ελλάδα σήμερα. Οι αντίστοιχες αλλαγές στη διοικητική διαίρεση της χώρας, στον τρόπο διενέργειας των κρατικών ελέγχων, στο σύστημα προμηθειών του Δημοσίου κ.ο.κ. είναι, επίσης, απολύτως απαραίτητες. Ωστόσο, σήμερα, στο επίκεντρο των βασικών μας προβλημάτων βρίσκονται τα θέματα της οικονομικής διακυβέρνησης, διότι από το σύνολο των σχετικών θεσμών, επηρεάζεται ιδιαιτέρως αρνητικά η ελληνική οικονομία και καθίστανται ανέφικτες οι προσπάθειες αντιμετώπισης της κρίσης και της οικονομικής ύφεσης. Πάντως, η Ελλάδα έχει ανάγκη το σύνολο των διοικητικών αλλαγών. Ο ριζοσπαστικός μετασχηματισμός του κράτους είναι ο νέος εθνικός στόχος, τον οποίο η χώρα πρέπει να θέσει. Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητος ο συντονισμός των κρατικών λειτουργιών, κυρίως της Διοίκησης και της Δικαιοσύνης, που θα προκύψει από τις πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού και της κυβέρνησης της χώρας.
Η σημερινή οχύρωση των λειτουργιών στα όριά τους και η επίρριψη των ευθυνών από τη μία στην άλλη, όχι μόνο συνθέτουν μια αντιπαραγωγική στάση, αλλά συμβάλλουν στην παρακμή των προβλημάτων μας. Η ευκαιρία να οργανώσουμε το ριζοσπαστικό μετασχηματισμό του κράτους στην περίοδο της οικονομικής ανόδου και της ευμάρειας χάθηκε. Και τώρα που ξέσπασε η κρίση, η χώρα μας κοιτά ανήμπορη, αμήχανη και ακινητοποιημένη από τις δυσκολίες που προκαλούν το πολιτικό, το διοικητικό και το δικαστικό μας σύστημα. Πρέπει λοιπόν να αντιδράσουμε αμέσως. Η Ελλάδα δεν έχει χρόνο».

ΕΣΗΕΑ 9.3.2009