 | |
| ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ:Le plus français des écrivains grecs |
“Όχι μόνο η Ελλάδα είναι χρεωμένη, αλλά και οι Έλληνες έχουν πνιγεί στα χρέη”
Ταυτόχρονα, μια κουλτούρα γενναιοδωρίας, τύπου “Ζορμπάς ο Έλληνας”: γιορτάζουμε απόψε και αύριο βλέπουμε. Το μέλλον, η Ελλάδα δεν το εμπιστεύεται πολύ. Ζει τη στιγμή σα να ήταν η τελευταία. Στις αρχές του 1980, ο σοσιαλιστής Ανδρέας Παπανδρέου – πατέρας του σημερινού – διέταξε θορυβωδώς τους υπουργούς να “αδειάσουν τα ταμεία του Κράτους και να δώσουν χρήματα στο λαό”. Αυτό ήταν ανεύθυνο γιατί τα ταμεία ήταν ήδη άδεια. Έπειτα κατά τη δεκαετία του 2000, η Κυβέρνηση άρχισε να προωθεί το χρηματιστήριο. Ο τελευταίος αγρότης, ο πιο μικρός ψαράς των νησιών του Αιγαίου απέκτησε μετοχές. Σε αυτόν τον βουκολικό παράδεισο συνέρρεαν οι οικονομικές εφημερίδες! Μέχρι και η “Financial Times”! Είχαμε στο λιμάνι μόνο έναν ψαρά που τραβούσε τα δίχτυα του ενώ όλοι οι άλλοι διάβαζαν “Financial Times”! Μέσα σε δύο μέρες, μπορούσε κανείς να γίνει πλούσιος! Την ίδια στιγμή, οι τράπεζες προσέφεραν δάνεια για την προετοιμασία των διακοπών των Χριστουγέννων, της νέας σχολικής χρονιάς, των διακοπών…
Αποτέλεσμα, όχι μόνο η Ελλάδα είναι χρεωμένη, αλλά και οι Έλληνες έχουν πνιγεί στα χρέη. Αυτός είναι ο λόγος που δε θα μπορούν να αντέξουν τα μέτρα, ήδη δε μπορούν. Ας μιλήσουμε για τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Εγώ προσωπικά αντιστάθηκα επίμονα. Διαδήλωσα κατά της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα. Ήμασταν 300, όχι περισσότεροι, όλοι κατηγορηθήκαμε ως προδότες. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αύξησαν το χρέος της Ελλάδας κατά 20 δισεκατομμύρια ευρώ!
“Χωρίς το «κάτω από το τραπέζι», ο Έλληνας φοβάται ότι κάτι θα πάει στραβά.”
Η νοοτροπία μας άλλαξε επίσης. Ήμασταν φτωχοί και αλληλέγγυοι και γίναμε άπληστοι και ανελέητοι, με το βλέμμα στο οικόπεδο του γείτονα. Το βλέπει κανείς στα νησιά όπου η τιμή των οικοπέδων έχει εκτοξευθεί. Αποδεικτικό στοιχείο: ο αυξανόμενος αριθμός των δικηγόρων. Υπολογίζονται μέχρι και 20 δίκες στο ίδιο χωριό. Μια παράδοση που δεν άλλαξε, ωστόσο, είναι η συνεννόηση με τους δημοσίους υπαλλήλους. Παλιότερα, για να αποφύγει κανείς τη φτώχεια, ονειρευόταν να γίνει δημόσιος υπάλληλος.
Ωστόσο, είναι δύσκολο να εισπραχθούν οι φόροι. Ναι, η διαφθορά είναι διαδεδομένη. Για παράδειγμα ένας εφοριακός που ψιθυρίζει: “Μπορούμε να τα κανονίσουμε”, το ζήτημα με τα φακελάκια. Στα νοσοκομεία, συνηθίσαμε να ευχαριστούμε το γιατρό “για τη φροντίδα των ασθενών”. Είναι τόσο βαθιά ριζωμένο στο μυαλό του Έλληνα που ησυχάζει σχεδόν όταν του ζητηθεί κάτι κάτω από το τραπέζι. Σε διαφορετική περίπτωση, φοβάται ότι κάτι πάει στραβά.
Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να κάνουμε ηθικό οτιδήποτε απαρτίζει την καθημερινότητα μας; Δεν είναι η Εκκλησία αυτή που θα δώσει το παράδειγμα. Η Εκκλησία είναι πάμπλουτη: εκτάσεις γης, ξενοδοχεία, κινηματογράφοι, πρατήρια… και φορολογείται στο ελάχιστο, σα μια μικρή φιλανθρωπική εταιρεία επειδή αναλαμβάνει κατά καιρούς δημόσια συσσίτια που θα μπορούσα να οργανώσω και μόνος μου. Σήμερα, ο επικεφαλής της Εκκλησίας, ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, είναι στο Κατάρ για να διαπραγματευτεί την πώληση εκτάσεων γης. Και δε σας μιλώ για τον έλεγχο της ίδιας Εκκλησίας στα σχολικά βιβλία: δίνει στην Ιστορία μια εικόνα προσαρμοσμένη στα συμφέροντα της, λέγοντας, για παράδειγμα, ότι “η Εκκλησία μας αγωνίστηκε ενάντια στους Οθωμανούς με τους αντάρτες”. Αυτό είναι λάθος: η Εκκλησία της Ελλάδας ήταν ενάντια στους αντάρτες, υποστήριξε, ευλόγησε όλα τα δικτατορικά καθεστώτα, τοποθετώντας τον ελληνικό στρατό “υπό την προστασία της Παρθένου Μαρίας”!
“Η χρεοκοπία της Ελλάδας θα επισφραγίσει την πτώση της δημοκρατίας μας”
Μόλις βγήκαμε από ένα δικτατορικό καθεστώς. Έχουν περάσει μόνο τριάντα επτά χρόνια. Δεν πρέπει να παίζουμε με σλόγκαν. Ακούω: “Η πολιτική είναι διεφθαρμένη”, “Ας κάψουμε τη Βουλή” , ”Ας κρεμάσουμε τους πολιτικούς”… Όχι. Αυτό θα αποτελούσε μια ανοιχτή πόρτα για μια επόμενη δικτατορία. Πρέπει, αντίθετα, να βγάλουμε συμπέρασμα από αυτή την καταστροφή. Να εμπνευστούμε από τον φιλόσοφο μας Καστοριάδη στο “Αυτό που κάνει την Ελλάδα”. Η Ελλάδα επινόησε τη δημοκρατία. Γιατί; Επειδή δεν πίστευε σε ένα μοναδικό και σωτήρα Θεό. Οι Έλληνες, που δεν περίμεναν τίποτα μετά το θάνατο, ασχολούνταν με το παρόν. Ο Παράδεισος τους ήταν εδώ και τώρα. Σήμερα, η Ελλάδα έχει ακόμα ένα ρόλο: να ενώσει όλους τους σοφούς της Ευρώπης για να αναπτύξουν μια καινούρια κοινωνία που δε θα διοικείται πλέον από το χρήμα, όλες αυτές τις μαριονέτες που αποφασίζουν για τη ζωή μας χωρίς σκέψη. Να ξαναπάρει το λόγο. Αλλιώς, η χρεοκοπία της Ελλάδας θα επισφραγίσει την πτώση της δημοκρατίας μας.”
Ελεύθερη μετάφραση απο Paris Match
Επιμέλεια μετάφρασης: Κωνσταντίνα Μαγγίνα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου