«.....Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη,
γκρεμίζω ουρανούς, λυτρώνω μάνες και γιους.
Κάνω τη γλώσσα μου την πορφυρένια, ατόφιο μολύβι·
και τη ψυχή μου ένα απέραντο από στίχους καλύβι. Ρίχνω το κάστρο σας, φτύνω του άστρου σας την κόχη.
Γίνομαι αύρα αλμυρή και στερνοβρόχι.....»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου