Κυριακή 13 Μαΐου 2012

ΧΡΥΣΑΝΘΗ (ΘΟΥΛΗ) ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ:«ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΈΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΕΥΘΥΝΗΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΕΙ»

 Συνέντευξη στην εφημερίδα "Άλλη Άποψη"  με τον δημοσιογράφο κ. Αλέκο Χατζηκώστα
             
Πέμπτη 3 Μαΐου 2012
Αλέκος Χατζηκώστας: Τί σηματοδοτεί η υποψηφιότητα σας, δεδομένου, ότι είστε ένα από τα παλιότερα τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ , αλλά και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου;
Θούλη Σιδηροπούλου: Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν πολύ καλά ότι ποτέ δεν μπλέχτηκα στα κοινά για την «καρέκλα», άλλα γιατί ένιωθα και νιώθω βαθιά συναίσθηση του καθήκοντος μου ως «πολιτικό ον» οπως ο καθενας μας. Επιπλέον, τώρα στα δύσκολα, υπάρχει η πρόκληση μιας νέας αρχής που χρειάζεται ο τόπος και πιστεύω ότι η μεγάλη εμπειρία που αποκόμισα τόσα χρόνια ως μέλος της UNESCO άλλα και ως μέλος του Εθνικού συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ μπορούν να συνδράμουν στην προώθηση των τοπικών ζητημάτων, προσδίδοντας παράλληλα μια νέα οπτική στα πράγματα. Το να βγούμε από αυτή την οικονομική και κοινωνική κρίση είναι ευθύνη όλων των ενεργών πολιτών και πλέον δεν υπάρχει κανένα περιθώριο για χάσιμο χρόνου ή απώλεια των στόχων. Η Ελλάδα μας χρειάζεται όλους ενεργούς και αποφασισμένους. Εμείς θα πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας.

Αλέκος Χατζηκώστας:Τί θα κάνετε για τα βάρβαρα μέτρα που αποφάσισε η συγκυβέρνηση Παπαδήμου (στο πλαίσιο της νέας δανειακής σύμβασης) και που έχουν αρχίσει να εφαρμόζονται, ενώ νέα προβλέπονται μετεκλογικά;
Θούλη Σιδηροπούλου: Κύριε Χατζηκώστα, εκεί που οι άλλοι κοιτούν το δέντρο, εγώ προτιμώ αταλάντευτα να κρατώ το βλέμμα μου στο δάσος και στο μέλλον της νέας γενιάς και αμέσως εξηγούμαι :
Θεωρώ – όσο κυνικό και αν ακούγεται – ότι η παραγωγική μας αξία δεν είναι σε καμία περίπτωση ανώτερη της Πορτογαλίας για παράδειγμα, ώστε να έχουμε ανώτερα επίπεδα μισθών. Ούτε βαριά βιομηχανία διαθέτουμε ούτε οργάνωση και αυτονομία είτε στην παραγωγή είτε την μεταποίηση των προϊόντων, ούτε καν ένα αξιόπιστο σύστημα δωρεάν παιδείας με σταθερές και γερά θεμελιωμένες αρχές που να στηρίξει την κοινωνία σε μακροπρόθεσμη βάση. Εδώ όλοι οφείλουν να κάνουν την αυτοκριτική τους…
Άρα τα γενικά μας κόστη είναι υψηλά και τα κέρδη μας χαμηλά ενώ ταυτόχρονα έχουμε και χαμηλή αξία υποδομών. Αυτό έχει άμεσο αντίκτυπο και στην πραγματική αγοραστική ικανότητα του μέσου νοικοκυριού. Δεν γίνεται ένα λίτρο βενζίνη να κάνει 600 δραχμές, ένα δυαράκι να νοικιάζεται 65.000 δραχμές και ο μισθός να είναι 140.000 δραχμές. Δεν γίνεται να υπάρχει τεράστια έλλειψη εργατικού δυναμικού στην παραγωγή των αγροτικών προϊόντων και ταυτόχρονα πάνω από 20% ανεργία στον τοπικό πληθυσμό και σχεδόν 50% στους νέους. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί με συνδυασμό πολιτικών, με μακροπρόθεσμο –επιτέλους!- πλάνο ανάπτυξης και κυρίως με την έμφαση στην αξιοποίηση των τοπικών κοινωνιών.
Απαραίτητα η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει ένα σταθερό και δίκαιο φορολογικό σύστημα. Για παράδειγμα οι υψηλοί συντελεστές ΦΠΑ ή η Φορολογία των επιχειρήσεων. Οφείλουμε να βρούμε λύσεις πάνω σε τέτοια θέματα έχοντας πάντα υπόψη μας τα διαμορφωθέντα δεδομένα και τις απαιτήσεις τις εποχής. Για παράδειγμα θα μπορούσαμε να εξετάσουμε την δυνατότητα παροχής κινήτρων ακόμα και μέσω της μείωσης της φορολογίας ή των συντελεστών ΦΠΑ στις επιχειρήσεις οι οποίες αναδεικνύουν και αξιοποιούν τα τοπικά προϊόντα. Θα είχαμε πολλαπλά οφέλη, όπως μια φθηνότερη (μέσα από την άνοδο του τοπικού ανταγωνισμού), αποδοτικότερη (μέσω της αύξησης της ζήτησης), πιο αυτόνομη και πιο αλληλέγγυα τοπική αγορά. Απλές προτάσεις, προσαρμοσμένες στα Ελληνικά δεδομένα που μπορούν να προσφέρουν σημαντικές λύσεις, πέρα φυσικά από τα απαραίτητα έργα υποδομών που πρέπει να γίνουν. Αυτή λοιπόν είναι και η απάντηση μου στο ερώτημα σας. Η απάντηση που πρέπει να δώσουμε όλοι οι ενεργοί Έλληνες πολίτες. Ο καθένας μας. Ότι οφείλουμε, μπορούμε και θα τα καταφέρουμε να οργανώσουμε και να θωρακίσουμε σωστά τις κοινωνίες μας, με συνευθύνη και ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων, ώστε να διεκδικήσουμε την δημιουργία μιας Αυτοδύναμης Ελλάδας και όχι μια χώρα - έρμαιο ελιτίστικων συμφερόντων και πρακτικών, καθηλωμένη από απαράδεκτα προβλήματα κοινωνικής ηθικής, πολιτικής βούλησης και αναποτελεσματικής γραφειοκρατίας.

Αλέκος Χατζηκώστας: Στον δικό σας προεκλογικό λόγο, είδαμε ότι κυριαρχούν οι λέξεις Ευθύνη, Αρχές, Αγώνας. Μπορείτε να γίνεται πιο σαφής;
Θούλη Σιδηροπούλου: Δεν νομίζω ότι υπάρχει πιο σαφή εξήγηση από τις ίδιες τις λέξεις. Αν κάποιος δεν νιώθει βαθιά την ευθύνη της προσφοράς τότε καλύτερα να μην εμπλακεί καθόλου. Αν δεν λειτουργεί με βάση αρχές και αξίες που ο Ελληνικός Πολιτισμός προσέφερε σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως το πολιτικό ήθος, η προσφορά στα κοινά, ο σεβασμός στο συνάνθρωπο μας και η αλληλεγγύη τότε καλύτερα να μην εμπλακεί καθόλου. Αν κάποιος δεν πιστεύει ότι χρειάζεται μεγάλος αγώνας για να ξαναμπούμε σε πορεία σταθερότητας και ανάπτυξης τότε καλύτερα να μην εμπλακεί καθόλου. Ελπίζω να είμαι αρκετά σαφής κύριε Χατζηκώστα. Όμως, θα προσέθετα και άλλη μια λέξη. Αδιαπραγμάτευτα. Όπως το μέλλον και η αξιοπρέπεια του Ελληνικού Λαού, πράγματα που κανένας, μα κανένας δεν μπορεί και δεν θα μπορέσει να στερήσει. Είμαστε μπροστά σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι και ο καθένας μας οφείλει να αναλάβει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί. Ή τώρα, ή ποτέ.

Αλέκος Χατζηκώστας:Γιατί ένας νέος να ψηφίσει σήμερα ΠΑΣΟΚ, όταν το μέλλον του με βάση (και) την δική σας πολιτική φαντάζει αβέβαιο και σε μεγάλο βαθμό εφιαλτικό;
Θούλη Σιδηροπούλου: Το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε τα τελευταία δύο χρόνια την ευθύνη να κάνει τη «βρώμικη» δουλειά. Να κάνει όλα όσα τόσες δεκαετίες δεν έγιναν από το φόβο αυτού του «αναθεματισμένου» πολιτικού κόστους και την θέληση για ικανοποίηση προσωπικών αναγκών, δεδομένα που και το ίδιο δημιούργησε μέσα από την προβολή λάθος προσώπων. Αναγκάστηκε να τα αλλάξει «βίαια», μη κλιμακούμενα, δεδομένης της κρίσης του Παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος και της ταυτόχρονης αμφισβήτησης του καπιταλιστικού συστήματος. Να διορθώσει λάθη και παραλείψεις που και το ίδιο έκανε. Άλλα ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Στο τέλος, λίγο πολύ, όλοι φταίξαμε. Εξουσίες, φορείς άλλα και ενεργοί πολίτες. Μείναμε στάσιμοι σε μια εύθραυστη εικόνα ευημερίας και δεν αναπτύξαμε ουσιωδώς τις δομές μας.Ζήσαμε, όπως τυχαάα μου είπε ένας πολίτης, μια δανική ζωή, με ό,τι σημαίνει αυτό…
Αυτό λοιπόν πρέπει να αλλάξει. Και να αλλάξει με συγκεκριμένο πλάνο και όχι λαοφιλή ευχολόγια. Στην πρώτη μου δήλωση ως υποψήφια βουλευτής δήλωσα καθαρά ότι οφείλουμε να σκεφτούμε, να καταμερίσουμε και να σχεδιάσουμε, να συμβάλλουμε όλοι δημιουργικά και θετικά, πού θα ζουν, πώς θα ζουν, τι θα παράγουν και τι θα καταναλώνουν για τις επόμενες 2-3 δεκαετίες οι πολίτες της Ελλάδας και ειδικότερα η νέα γενιά. Ποιοι θα είναι οι φυσικοί και πολιτισμικοί πόροι της ζωής μας, ποιες θα είναι οι συνθήκες της ζωής μας, ποιο θα είναι το μοντέλο της κοινωνικής και οικονομικής μας οργάνωσης, ποια και πώς θα είναι η ταυτότητα μας. Να τους κάνουμε να κατανοήσουν το γιατί πρέπει να αποφύγουμε φασιστικές και εσωστρεφείς τάσεις που θα μας οδηγήσουν έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ένα αβέβαιο αύριο. Να κρίνουν καχύποπτα μικροπολιτικές πρακτικές και «πιασάρικες» διακηρύξεις που δεν ενδιαφέρονται καν για το αν το κράτος θα μπορεί αύριο μεθαύριο να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Και σε αυτό θα επιμείνω. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε το μέλλον με ευθύνη, αλληλεγγύη και συγκεκριμένους στόχους. Τα ψέματα τελείωσαν. Τώρα πρέπει να παλέψουμε για να κερδίσουμε την Ελλάδα που μας αξίζει και ακόμα περισσότερο αυτό είναι ευθύνη των νέων που έχουν μπροστά τους το μεγάλο καθήκον : Να διεκδικήσουν το μέλλον. Χωρίς διαπραγματεύσεις…

Αλέκος Χατζηκώστας: Με ποιούς πιστεύετε ότι πρέπει να συνεργαστεί μετεκλογικά το ΠΑΣΟΚ;
Θούλη Σιδηροπούλου: Μόνο με όσους πιστεύουν πραγματικά σε ένα μακροπρόθεσμο πλάνο για την χώρα και όχι σε πολιτικούς καιροσκόπους με προγράμματα - ευχολόγια. Η πολιτική μας πρέπει να βασίζεται στην συνεργασία και τον διάλογο, να στοχεύει στην εξομάλυνση των κοινωνικών και οικονομικών αδικιών του σήμερα και παράλληλα να επικεντρωθεί στην δημιουργία σταθερών και αξιόπιστων δομών για το μέλλον. Να στοχεύει σε μια δυνατή Ελλάδα, μέλος μιας δυνατής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορούμε να βρούμε τί μας ενώνει. Οφείλουμε να το κάνουμε. Η χώρα ειδικά αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να μείνει ακυβέρνητη. Δεν έχουμε την οργανωτική δομή πχ του Βελγίου για να το αντέξουμε. Θα είναι απολύτως καταστροφική μια τέτοια εξέλιξη. Η χώρα πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει μισθούς και συντάξεις...
Πιστεύω ότι, ήδη, φαίνεται ποιοι είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν και να συμμετάσχουν και ποιοι εθελοτυφλούν και συνεχίζουν ένα καταστροφικό πόλεμο φαντασμάτων και εσωστρέφειας.
Το ανάρτησα από http://www.sidiropoulouthouli.gr/

Δεν υπάρχουν σχόλια: