Μια σημαντική διάκριση πέτυχε η Νομική Σχολή Αθηνών, στον διαγωνισμό εικονικής δίκης για το δίκαιο του Διαστήματος Manfres Lachs. Η αντιπροσωπεία του Τμήματος μας αναδείχθηκε πρώτη στην Ευρώπη και δεύτερη στον κόσμο, ξεπερνώντας μάλιστα την ομάδα της Αμερικής.
Οι συνάδελφοι του Τομέα Διεθνών Σπουδών του Ιδρύματος, στον Διεθνή Διαγωνισμό Εικονικής Δίκης Δικαίου του Διαστήματος Manfred Lachs, που γίνεται κάθε χρόνο από το International Institute of Space Law, απέσπασαν την κορυφαία διάκριση.
Οι τρεις εκπρόσωποι της Σχολής, Κατερίνα Πιτσόλη, Στεφανία Βλάχου και Μελίνα Στρούγγη, ήταν ήδη από τον περασμένο Απρίλιο πρωταθλήτριες Ευρώπης, ενώ τώρα υπό την επίβλεψη του λέκτορα του Ιδρύματος Γ. Κυριακόπουλου, συμμετείχαν στα Παγκόσμια Τελικά του διαγωνισμού (Νάπολη, 2-4/10).
Στον διαγωνισμό αυτόν, στον οποίο και συμμετείχαν 54 χώρες, απέκλεισαν στα ημιτελικά την πρωταθλήτρια Αμερικής, αγωνίσθηκαν στον τελικό κατά της πρωταθλήτριας Ασίας και κατέλαβαν τελικά τη δεύτερη θέση παγκοσμίως.
Ο διαγωνισμός αυτός εξελίσσεται σε δύο στάδια: Αρχικά σε περιφερειακό επίπεδο με στόχο την ανάδειξη ενός νικητή για κάθε μια από τις περιοχές Ασίας/Ειρηνικού, Αφρικής, Αμερικής και Ευρώπης και στη συνέχεια σε παγκόσμιο επίπεδο, μεταξύ των τεσσάρων περιφερειακών νικητών – εκπροσώπων των αντίστοιχων περιοχών.
Στον περιφερειακό Ευρωπαϊκό Τελικό, που έλαβε χώρα στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2012, η Νομική Σχολή Αθηνών, ανακηρύχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης, αφού επικράτησε διαδοχικά των Νομικών Σχολών που προέρχονταν από τη Μόσχα, το Λονδίνο, το Παρίσι (Paris XI) και την Κολωνία.
Από 1 έως 5 Οκτωβρίου 2012, η ελληνική ομάδα συμμετείχε, ως Πρωταθλήτρια Ευρώπης, στον Παγκόσμιο Τελικό του Διαγωνισμού, στη Νάπολη της Ιταλίας. Στον ημιτελικό επικράτησε της εκπροσώπου της Αμερικής και προκρίθηκε στον τελικό, στον οποίο για τελευταία φορά είχε προκριθεί εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής περιοχής το 2004.
Η δίκη στον τελικό, διεξήχθη ενώπιον τριών εκ των δικαστών του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, H.E. Donoghue, H.E. Xue και H.E. Skotnikov. Η ελληνική ομάδα κατέλαβε τη δεύτερη θέση στον κόσμο, με νικήτρια την ομάδα της Ινδίας, εκπρόσωπο της περιοχής Ασίας/Ειρηνικού.
Όσο και αν θέλουν κάποιοι να εστιάσουν στη μιζέρια, το image making και την προσωπική μικροπολιτική αναπαραγωγή σε βάρος του Ελληνικού Πανεπιστημίου υπάρχει και μια άλλη αλήθεια.
Αυτή, που θέλει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο παρά τις στρεβλώσεις και τις αστοχίες του να παράγει έργο, ικανούς επιστημόνες, να είναι πεδίο σύμπτωσης δημιουργικών βουλήσεων, βήμα αριστείας και διακρίσεων για τη χώρα, μοχλός ανάπτυξης και κοινωνικής προόδου.
Στον διαγωνισμό αυτόν, στον οποίο και συμμετείχαν 54 χώρες, απέκλεισαν στα ημιτελικά την πρωταθλήτρια Αμερικής, αγωνίσθηκαν στον τελικό κατά της πρωταθλήτριας Ασίας και κατέλαβαν τελικά τη δεύτερη θέση παγκοσμίως.
Ο διαγωνισμός αυτός εξελίσσεται σε δύο στάδια: Αρχικά σε περιφερειακό επίπεδο με στόχο την ανάδειξη ενός νικητή για κάθε μια από τις περιοχές Ασίας/Ειρηνικού, Αφρικής, Αμερικής και Ευρώπης και στη συνέχεια σε παγκόσμιο επίπεδο, μεταξύ των τεσσάρων περιφερειακών νικητών – εκπροσώπων των αντίστοιχων περιοχών.
Στον περιφερειακό Ευρωπαϊκό Τελικό, που έλαβε χώρα στο Βουκουρέστι τον Απρίλιο του 2012, η Νομική Σχολή Αθηνών, ανακηρύχθηκε Πρωταθλήτρια Ευρώπης, αφού επικράτησε διαδοχικά των Νομικών Σχολών που προέρχονταν από τη Μόσχα, το Λονδίνο, το Παρίσι (Paris XI) και την Κολωνία.
Από 1 έως 5 Οκτωβρίου 2012, η ελληνική ομάδα συμμετείχε, ως Πρωταθλήτρια Ευρώπης, στον Παγκόσμιο Τελικό του Διαγωνισμού, στη Νάπολη της Ιταλίας. Στον ημιτελικό επικράτησε της εκπροσώπου της Αμερικής και προκρίθηκε στον τελικό, στον οποίο για τελευταία φορά είχε προκριθεί εκπρόσωπος της ευρωπαϊκής περιοχής το 2004.
Η δίκη στον τελικό, διεξήχθη ενώπιον τριών εκ των δικαστών του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, H.E. Donoghue, H.E. Xue και H.E. Skotnikov. Η ελληνική ομάδα κατέλαβε τη δεύτερη θέση στον κόσμο, με νικήτρια την ομάδα της Ινδίας, εκπρόσωπο της περιοχής Ασίας/Ειρηνικού.
Όσο και αν θέλουν κάποιοι να εστιάσουν στη μιζέρια, το image making και την προσωπική μικροπολιτική αναπαραγωγή σε βάρος του Ελληνικού Πανεπιστημίου υπάρχει και μια άλλη αλήθεια.
Αυτή, που θέλει το Δημόσιο Πανεπιστήμιο παρά τις στρεβλώσεις και τις αστοχίες του να παράγει έργο, ικανούς επιστημόνες, να είναι πεδίο σύμπτωσης δημιουργικών βουλήσεων, βήμα αριστείας και διακρίσεων για τη χώρα, μοχλός ανάπτυξης και κοινωνικής προόδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου