ΡΕΠΟΡΤΑΖ του Ανδρέα Ηλιάτορα
Χαρακτηριστικά διάλυσης παρουσιάζουν τα δημοσκοπικά και όχι μόνο, ευρήματα για το ΠΑΣΟΚ και την ηγετική του ομάδα γεγονός, που επιταχύνει τις υπόγειες διεργασίες τόσο στο εναπομείναν στελεχιακό δυναμικό των κυβερνητικών του κ. Βενιζέλου. όσο και σε πασοκογενη στελέχη, που κινούνται εντός – εκτός ΠΑΣΟΚ, αλλά στον χώρο της δημοκρατικής παράταξης.Συγκεκριμένα πολλά ”πασοκογενή” στελέχη θεωρούν, ότι στον πανικό της κατάρρευσης του συστήματος Βενιζέλου και στην βουλιμική πλέον διάθεση του να κυβερνήσει σε μια κυβέρνηση, που θυσιάζει την παραγωγική βάση της χώρας και τις κοινωνικές ομάδες, που ιδρύθηκε για να εκφράζει το ΠΑΣΟΚ, θα επιχειρήσει ακόμα και κοινή κάθοδο στις ευρωεκλογές την Νεοφιλελεύθερη ΝΔ, χρησιμοποιώντας, ως άλλοθι τον κίνδυνο των άκρων !!!
Ταυτίζοντας, δηλαδή, δυνάμεις της αριστεράς όπως π.χ. τον ΣΥΡΙΖΑ, ως άκρα μαζί με την ….ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ!
Πρόκειται, όπως έλεγαν τα πασοκογενή στελέχη για ακραία τυχοδιωκτική –πέρα από την ταυτότητα ΠΑΣΟΚ- και επικίνδυνη για την Δημοκρατία εκτίμηση, που στο παρελθόν επιχείρησε και ο παλιός Κωνσταντίνος Καραμανλής να κάνει χρήση κατηγορώντας το ΠΑΣΟΚ για «αριστερά της αριστεράς».
Κατά την ίδια εκτίμηση τονίζεται, ότι θεωρούν την ευθύνη, να μην αφήσουν τον κ. Βενιζέλο να διασύρει το ΠΑΣΟΚ περιφέροντας την στρατηγική της «συμπληρωματικής επιβίωσης του μηχανισμού του», άλλοτε παρακαλώντας την ΔΗΜΑΡ για κοινή κάθοδο και άλλοτε την ΝΔ για συμπόρευση σε...δημοκρατικό τόξο!
Οι ίδιοι κύκλοι ανέφεραν, ότι έτσι καταργούνται και οι κοινωνικές και πολικές αντιθέσεις, που είναι οξυγόνο στη δημοκρατία!
Η εκτίμηση αυτή, συμπλήρωναν, ότι δεν είναι εξωπραγματική αν προσέξει κάνεις, πώς το επικοινωνιακό και οικονομικό σύστημα παρουσιάζει στην κοινή γνώμη τον κίνδυνο των…άκρων και όχι της Χρυσής Αυγής!
Είναι προφανές, τόνιζε πρόσφατα εόρταζον στέλεχος του ΠΑΣΟΚ με ρίζες στην ιδρυτική του ταυτότητα, ότι η πολιτική αυτή έχει διακόψει κάθε σχέση του χώρου με τις δυνάμεις της εργασίας της επιστήμης της παραγωγής και της ΝΕΟΛΑΙΑΣ και αυτό είναι βέβαιο, πως θα καταγράφει ως διάλυση του ΠΑΣΟΚ την επόμενη μέρα των ευρωεκλογών, που θα γίνουν και ένα μήνα νωρίτερα.
Άλλωστε η εκτίμηση των πασοκογεννών στελεχών είναι, ότι ακόμη και για την περίφημη σύγκρουση των 2 μοιραίων επίγονων, πως μαλώνουν για τον “μουτζούρη της επόμενης μέρας των ευρωεκλογών“ αφού στην κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδη πολιτική της Δεξιάς συγκυβέρνησης συμπίπτουν απλά και ανταγωνίζονται για την διαχείριση …
Είναι προφανές, ότι αυτή η κατάσταση, που έχει, ως ορίζοντα κατάληξης του ΠΑΣΟΚ τις ευρωεκλογές, δημιουργεί έντονο σκεπτικισμό αλλά και διεργασίες προκειμένου να αναληφθούν πρωτοβουλίες, που θα στοχεύουν σ΄ένα σοκ ανατροπών με αλλαγή πολιτικής και ηγετικής ομάδας, προκειμένου τουλάχιστον να συσπειρώσει με αξιόπιστο τρόπο στελέχη σ΄ένα πολιτικό διάλογο για την αυτόνομη στρατηγική της μεγάλης προοδευτικής παράταξης και την συμβολή της σε μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία.
Γι΄αυτό το λόγο πολλά μέλη της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής θεώρούν πολιτικά υποκριτική την συνεδρίαση, που προγραμματίζεται, γιατί θα συζητήσει για κυβερνητικούς χειρισμούς και οργανωτίστικα θέματα, που δεν ενδιαφέρουν ούτε καν τους αξιωματούχους του Βενιζέλου.
Αντίθετα συζητούν και προβάλλουν την ανάγκη να αναλάβει μια άλλη επιτροπή τον συντονισμό ενός σοβαρού πολιτικού διαλόγου με θέματα την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης με την κυβέρνηση, το σχέδιο για μια σύγχρονη πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία διακυβέρνησης δημοκρατικής σοσιαλιστικής κατεύθυνσης και κεντροαριστερών συνεργασιών. Μια επιτροπή από αξιόπιστα στελέχη του μεγάλου ΠΑΣΟΚ, ενδεικτικά αναφέρονται οι (Β.ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΛΑΛΙΩΤΗΣ, ΡΕΠΠΑΣ, ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ, ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ, ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ, ΛΙΒΑΝΗΣ, ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ, ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ κ.τ.λ., τα οποία και θα οδηγήσουν το ΠΑΣΟΚ σε μια νέα πολιτική ενότητα με κοινά αποδεκτή ηγεσία πριν τις ευρωεκλογές.
Χαρακτηριστικά τόνιζε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ότι τα όργανα, που εκλέχθηκαν από ένα μη-Συνέδριο, πρέπει να παραχωρήσουν την θέση τους, σ΄ ένα πολιτικό προσωπικό με ρίζες και ιστορία ΠΑΣΟΚ για να τολμήσει την ανασύνταξη της μεγάλης παράταξης.
Προβληματισμένοι και ανήσυχοι δείχνουν πολλά στελέχη, όπως ο κ. ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ, που παρ΄ότι μαζί με τον κ. Καρχιμάκη τους καταλογίζουν. ότι στήριξαν τους κ.κ. ΒΕΝΙΖΕΛΟ-ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ, κρατούν αποστάσεις και αναφέρονται στην ανάγκη πρωτοβουλιών η αλλαγών. Θέμα όμως, που αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό από άλλους συνομιλητές.
Αποστάσεις με κατεύθυνση ρήξης κρατά και η Αριστερή Πρωτοβουλία του ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, που δυναμώνει τις συνεργασίες με ρεύματα του γεωγραφικού κοινωνικού, συνδικαλιστικού ΧΩΡΟΥ της παράταξης αλλά και με στελέχη του κινήματος! Στις δηλώσεις του ο κ. Παναγιωτακόπουλος θέτει θέμα ριζικών αλλαγών στις πολιτικές και στις «εκφράσεις» του κινήματος.
Σε θέση μάχης, σε σχέση με την κυβέρνηση ΣΑΜΑΡΑ είναι και η ομάδα, που πρόσφατα συγκρότησε ο Καρχιμάκης, καταλογίζεται όμως, ότι χάνει πολύτιμο χρόνο σε αντιπαραθέσεις σε σχέση με την κυβέρνηση Παπανδρέου και όχι για το αίτημα των αλλαγών σε πολιτικές και της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ.
Τέλος σε κλίμα έντονων ζυμώσεων για πρωτοβουλίες φαίνεται να είναι οι κ.Κ. ΛΑΛΙΩΤΗΣ, ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ, Β. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΡΕΠΠΑΣ, ενώ λέγεται ότι μ΄ενδιαφέρον παρακολουθούν τις διεργασίες και πρόσωπα όπως ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΒΑΝΗΣ, ο τ. πρωθυπουργός ΣΗΜΙΤΗΣ κτλ.
Ο χρόνος όμως δημιουργεί μη ανατρέψιμα τετελεσμένα…ίδωμεν…
Το ανάρτησα από http://politikiautonomia.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου