 |
| Φελνίκος |
Κρίμα, γιατί έχω διαβάσει άρθρα του Βούλγαρη, του Χριστοδουλάκη, του Καλογήρου που είναι πραγματικά αξιόλογα, ρηξικέλευθα και σίγουρα, ακόμη κι αν διαφωνεί κάποιος, σου δίνουν υλικό για σκέψη και προβληματισμό. Προφανώς η ανάγκη να επιτευχθεί ο «μέσος όρος» με τον Γραμματικάκη, τον Δοξιάδη, την Σώτη Τριανταφύλλου και τον Δερβένη δεν βοήθησε να γραφτεί ένα στοιχειωδώς ριζοσπαστικό κείμενο. Ακόμη και η «αριστερή πτέρυγα» της προδικτατορικής Ένωσης Κέντρου ή το ΚΟΔΗΣΟ της Μεταπολίτευσης θα ήταν πιο τολμηροί στις πολιτικές διαπιστώσεις, τις κοινωνικές αναφορές και τις εθνικές προτεραιότητες. Κρίμα.
Από τους συντάκτες της Διακήρυξης θα περίμενε κάποιος να αναφερθούν τουλάχιστον στην υπάρχουσα κυβέρνηση. Πώς τοποθετούνται; Τη στηρίζουν; Την αποδοκιμάζουν; Προτείνουν να συνεχίσει η συγκυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ, και μέχρι πότε; Τι εννοούν λέγοντας ότι γενικά είναι υπέρ της «πολιτικής σταθερότητας»; Υποθέτω ότι το 90% των Ελλήνων δεν επιθυμούν την πολιτική αστάθεια και ανωμαλία. Το ερώτημα είναι με ποια κυβέρνηση, με ποιους στόχους, με ποιες πολιτικές, με ποιες κοινωνικές δυνάμεις στήριξης, με ποιες εθνικές και παραγωγικές προτεραιότητες, με ποιες διεθνείς (πέραν της λαϊκής!!! Ευρώπης) συμμαχίες;
Θα περίμενε επίσης να αναφερθούν στην αξιωματική αντιπολίτευση. Είναι υπέρ μιας συμμαχικής κυβέρνησης με τον ΣΥΡΙΖΑ εφόσον αυτός έβγαινε πρώτο κόμμα; Την απορρίπτουν και για ποιο λόγο; Υιοθετούν την άποψη Βενιζέλου και της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ για τον μονόδρομο διακυβέρνησης με τη Νέα Δημοκρατία; Πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει Κεντροαριστερά χωρίς την Αριστερά ή ακόμη χειρότερα εναντίον της;
Το τρίτο πράγμα που θα προσδοκούσε κάποιος από τους «58» είναι να αρνηθούν οι περισσότεροι τους εαυτούς τους. Αντί να επικαλούνται το γενικό και χιλιοειπωμένο: «ανάδειξη νέων ανθρώπων που θα ανανεώσουν την πολιτική ηγεσία της παράταξης και της χώρας» θα περίμενε να δηλώσουν ότι καλούν όλους όσοι «συμφώνησαν, υπέγραψαν και εφάρμοσαν τα μνημόνια», αλλά και “όσους άσκησαν κρατική εξουσία από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν να αποστρατευτούν επειδή πολιτικά είναι “καμένοι”».
Αυτό πράγματι θα συνιστούσε ριζοσπαστισμό και θα έκανε τη διακήρυξή τους ελκυστική.
Μόνον μια τέτοια έμπρακτη αυτοκριτική θα τους καθιστούσε αξιόπιστους και θα άνοιγε το δρόμο στους νέους ανθρώπους. Όσο δεν το κάνουν μένουν εκτεθειμένοι στην κατηγορία ότι δεν ψάχνουν λύση για την Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη και τη χώρα, αλλά αναζητούν, πρωτίστως, ρόλο για τους ίδιους.
Τα περί «χαοτικού καπιταλισμού», «μυωπικής, αιφνιδιασμένης και συντηρητικής Ευρώπης» όπως και τον «προοδευτικό, λαϊκό ευρωπαϊσμό», που κατά τη γνώμη τους συνιστά την απάντηση στην παντοδυναμία των αγορών και τον γερμανικό ιμπεριαλισμό, καλύτερα να μην τα συζητήσουμε σήμερα. Θα έχουμε καιρό. Εξάλλου η …ηθική, έντιμη και υπεύθυνη δημοσιογραφία θα τους δώσει πολλές ευκαιρίες και άνεση να αναπτύξουν τις απόψεις τους περί «εθνικής αυτογνωσίας» αλλά και θα τους συνδράμει στην προσπάθειά τους να «επαναθεμελιώσουν την Κεντροαριστερά» του …κράτους.
Το ανάρτησα από http://www.matrix24.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου