Η εντολή αυτή του ελληνικού λαού είναι απολύτως φυσική, μετά το «πρωτογενές πλεόνασμα» που σχημάτισε με τις θυσίες του. Και είναι το εύλογο πολιτικό αίτημα, μετά την επικράτησή του στην διμέτωπη αναμέτρηση με τους υποστηρικτές της στάσης πληρωμών από τη μια και το παραλογισμό, την ανωριμότητα και τις ιδεοληψίες των δανειστών μας από τη άλλη.
Κοντολογίς, το θέμα είναι πια να αποκαταστήσουμε οριστικά τη δημοσιονομική μας κυριαρχία, κάνοντας το πλεόνασμα διατηρήσιμο και ομαλοποιώντας την οικονομική και κοινωνική μας ζωή. Ξέρουμε όλοι ότι τα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για να συμμαζευτούν τα ασυμμάζευτα ήταν οι αλλεπάλληλες μειώσεις εισοδημάτων και αυξήσεις της φορολόγησης. Και είναι κοινός τόπος ότι τα μέσα αυτά έχουν πια εξαντλήσει τα όρια τους. Συνεπώς χρειαζόμαστε άλλα.
Ένα δικό μας σχέδιο λοιπόν, αυτά τα νέα μέσα οφείλει να προσδιορίζει. Μέσα διαθέσιμα και κοινωνικά αποδεκτά. Ας δούμε ορισμένα βασικά από αυτά. Πριν απ όλα, διατηρήσιμο πλεόνασμα και μετανάστευση άξιων συμπατριωτών μας που αναζητούν το μέλλον τους έξω από την Ελλάδα δεν συμβαδίζουν. Για να σταματήσουμε αυτή την αιμορραγία πριν γίνει ακατάσχετη χρειαζόμαστε δουλειές, δηλαδή δημόσιες επενδύσεις.
Δεύτερο μέσο οι ξένες επενδύσεις. Είναι η ώρα να φέρουμε κεφάλαια στην Ελλάδα. Αποκαθιστώντας, επί τέλους, αποδεκτά επίπεδα ρευστότητας στα νοικοκυριά, στην αγορά, στη κοινωνική ασφάλιση, αλλά και στο τραπεζικό σύστημα. Απαραίτητη προϋπόθεση να προτείνουμε βιώσιμα επιχειρηματικά σχέδια : τι βάζετε εσείς, τι βάζουμε εμείς, τι βγάζουμε όλοι. Μια δεύτερη μορφή δημοσίων επενδύσεων δηλαδή, με συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα.
Και, τρίτο μέσο, η αύξηση της πραγματικής παραγωγής από τον ιδιωτικό και το κοινωνικό τομέα σε κλάδους με δυνατότητες εξαγωγών, υποκατάστασης εισαγωγών και νέας προστιθέμενης αξίας. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τέτοιων κλάδων είναι (ενδεικτικά) η διαχείριση των απορριμμάτων και οι ήπιες μορφές ενέργειας.
Να λοιπόν τρία ισοζύγια που είναι ανάγκη να κάνουμε πλεονασματικά. Δικά μας ισοζύγια των οποίων η διαρκής βελτίωση, σε συνδυασμό με το Τουρισμό, τη Ναυτιλία και την ανάσχεση της κατάρρευσης κλάδων που φθίνουν, φτάνει και περισσεύει για να κάνουμε τη δουλειά μας.
Για να γυρίσουμε αυτά τα ισοζύγια από αρνητικά σε θετικά ώστε να αποδώσουν χειροπιαστό αντίκρισμα στη καθημερινή μας ζωή, δυο επισημάνσεις:
- Η ανάγκη προικοδότησής τους με μεγάλες αλλαγές : να δώσουμε στη Δημόσια Διοίκηση σχήμα ώστε να τιμά την αποστολή της, να θεσπίσουμε ανθρώπινες εργασιακές σχέσεις, να κάνουμε τη φορολογία απλή και δίκαιη, να εγγυηθούμε χρηματοδότηση για τη κοινωνική ασφάλιση και ίση μεταχείριση των ασφαλισμένων και να εξασφαλίσουμε γρήγορη και ποιοτική απονομή της Δικαιοσύνης, ιδίως όταν καλείται να επιλύσει διαφορές. Και φυσικά, καθημερινή προσπάθεια για περισσότερη διαφάνεια και λιγότερη αυθαιρεσία.
- Επειδή η βάση της ανάκαμψης είναι οι δημόσιες επενδύσεις, οφείλουμε να δώσουμε μεθοδικά τη μάχη της εξαίρεσης τους από τον καταλογισμό τους στα δημοσιονομικά ελλείμματα για όλη τη ζώνη του ΕΥΡΩ.
Ας δώσουμε λοιπόν τη μάχη για τα δικά μας ισοζύγια, αγνοώντας όσους μας περισπούν με δικά τους προβλήματα, μιας και άλλος χρόνος για χάσιμο δεν υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου