«Ο ΆΚΗΣ ΕΙΝΑΙ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΚΡΥΦΗΣ ΑΤΖΕΝΤΑΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ ΣΤΡΟΣ ΚΑΝ» ΔΗΛΩΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΆΚΗ ΤΣΟΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΥ ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙ Η ΔΙΚΗ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

*«Σημίτης και ΚΥΣΕΑ να έρθουν στο Εφετείο» *«Ολοι συμφώνησαν για την αγορά των υποβρυχίων, τα οποία είναι ακόμα έξω από το νερό...»
ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ξεκινά στο Εφετείο Αθηνών η δίκη του πρωτοδίκως καταδικασθέντος, με τη βαριά κατηγορία της διαφθοράς στο δημόσιο τομέα, για τα εξοπλιστικά προγράμματα, Άκη Τσοχατζόπουλου. 

«Το ΚΥΣΕΑ και ο τότε πρωθυπουργός Κ. Σημίτης πρέπει να έρθουν στη δίκη»

Ο συνήγορός του Γιάννης Παγορόπουλος δέχθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» τόσο για την πρωτόδικη απόφαση όσο και για την επερχόμενη δίκη τού επί τριάντα χρόνια πολιτικού και παρ' ολίγον αρχηγού του ΠΑΣΟΚ, αλλά και πιθανού πρωθυπουργού, πελάτη του.

* Στο παρελθόν έχετε ζητήσει ως υπερασπιστής του κ. Τσοχατζόπουλου, να καταθέσουν στη Δικαιοσύνη τα 12 μέλη του ΚΥΣΕΑ, μεταξύ των οποίων είναι και ο πρώην πρωθυπουργός Κων. Σημίτης. Γιατί θεωρείτε τόσο σημαντικές τις καταθέσεις αυτές; Τι περιμένετε να υποστηρίξουν;

- Το άρθρο 85 του Συντάγματος λέει καθαρά τα εξής: «...Τα μέλη του Εθνικού Συμβουλίου καθώς και οι υπουργοί είναι συλλογικώς υπεύθυνα για τη γενική πολιτική της κυβέρνησης και καθένας από αυτούς για τις πράξεις της αρμοδιότητάς του...». Στο άρθρο αυτό θεμελιώνεται η έννοια της πολιτικής ευθύνης. Η κυβέρνηση Σημίτη, μετά το φιάσκο των Ιμίων, υποχρεώθηκε να ανανεώσει άμεσα τον εν γένει στρατιωτικό εξοπλισμό των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, προκειμένου να ενισχυθεί η θωράκισή της. Μεταξύ των άλλων, παρήγγειλε τελειότατης, τότε, τεχνολογίας, υποβρύχια για λογαριασμό του Π.Ν.

Η προμήθεια αυτή, όπως όλες, ήταν αποκλειστικής αρμοδιότητας του ΚΥΣΕΑ, του κυβερνητικού οργάνου, που αναφέρεται στην εξωτερική πολιτική, στην άμυνα και στην ασφάλεια της χώρας. Το ΚΥΣΕΑ απαρτίζεται από μέλη της κυβέρνησης και αρχηγούς των Οπλων. Είναι, επομένως, ένα βαθύτατα πολιτικό όργανο, οι αποφάσεις του οποίου είναι εξίσου βαθύτατα πολιτικές. Ολοι όσοι μετέχουν στο όργανο αυτό έχουν εξ ορισμού πολιτική ευθύνη για τις επιλογές και αποφάσεις τους. Κανείς δεν μπορεί να πει «...μου έφεραν μια εισήγηση για υπογραφή, και πού να ξέρω εγώ...».

Η προμήθεια ενός οπλικού συστήματος είναι μια πολυεπίπεδη διαδικασία και περνάει από πολλούς «ορόφους» πριν φτάσει στο ΚΥΣΕΑ για να εγκριθεί. Ο υπουργός της Εθνικής Αμυνας απλά υλοποιεί τις αποφάσεις του. Ετσι έγινε και στα υποβρύχια. Πριν έρθει στο ΚΥΣΕΑ η συζήτηση για την προμήθεια των υποβρυχίων 214, το Πολεμικό Ναυτικό είχε κάνει έρευνα για το τι χρειάζεται να αγοράσει. Να θυμίσω ότι οι ανώτατοι αξιωματικοί όλων των Οπλων δεν έχουν μόνον γνώση των τεχνικών στοιχείων των οπλικών συστημάτων, αλλά και των οικονομικών τους. Αφού μαζεύτηκαν οι πληροφορίες για το τι υπάρχει στην αγορά των υποβρυχίων παγκόσμια, έγιναν οι σχετικές προτάσεις, που διαβιβάστηκαν σε ανώτερα όργανα, τα οποία αποτελούνται από ανώτατους αξιωματικούς. Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας προώθησε το φάκελο με όλα τα στοιχεία από πλευράς τεχνικής, επιχειρησιακής ικανότητας, αλλά και όλα τα οικονομικά στοιχεία τα οποία αναφέρονται στην αγορά του όπλου, σε κάθε ένα από τα μέλη του ΚΥΣΕΑ, συμπεριλαμβανομένου και του πρωθυπουργού, ο οποίος έχει την αποκλειστική ευθύνη για τη λειτουργία του οργάνου αυτού. Εντός, λοιπόν, ολίγων ημερών από την τεχνική ολοκλήρωση του φακέλου, όλοι οι υπουργοί, οι οποίοι μετείχαν στο ΚΥΣΕΑ, όσο και ο πρωθυπουργός, είχαν στα γραφεία τους αντίγραφο του φακέλου. Εχει ιδιαίτερη αξία να σημειώσω εδώ ότι ο φάκελος πέρασε και στο γραφείο του στρατιωτικού συμβούλου του πρωθυπουργού, ο οποίος τον επεξεργάστηκε, εισηγούμενος σχετικά στον προϊστάμενό του. Αμέσως μετά ο πρωθυπουργός, με βάση τον κανονισμό λειτουργίας του ΚΥΣΕΑ, συνεκάλεσε το όργανο προκειμένου να γίνει συζήτηση για το θέμα.

Από όλα τα παραπάνω καθίσταται σαφές ότι κάθε ένα μέλος του ΚΥΣΕΑ περιλαμβανομένου και του πρωθυπουργού ήσαν απολύτως ενήμεροι για τα δεδομένα, τα τεχνικά και οικονομικά, και συζητήσανε στο ΚΥΣΕΑ επί της ουσίας. Επομένως, όλοι όσοι μετείχαν στις συνεδριάσεις εκείνες μπορούν να καταθέσουν μετά λόγου γνώσης στο Δικαστήριο αυτά που διαμείφθηκαν για την αγορά των υποβρυχίων, κυρίως δε ότι η αγορά αυτή δεν ήταν αποκλειστική υπόθεση ενός ανδρός, του υπουργού της Εθνικής Αμύνης, όπως νομίζουν οι περισσότεροι συμπολίτες μας.

Εγώ, κατόπιν συνεννόησης με τον εντολέα μου, τους κάλεσα όλους στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου με εξώδικη πρόσκληση. Ουδείς ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα αυτό, αντίδραση που δεν έμεινε ασχολίαστη από το ευρύ κοινό και το δημοσιογραφικό κόσμο. Ομως, πρωτίστως θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν οι υπουργοί της εποχής εκείνης που μετείχαν στο ΚΥΣΕΑ, ότι έχουν βασικό καθήκον να εμφανιστούν ενώπιον του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, αυθόρμητα και όχι κατόπιν δικονομικών πιέσεων, για έναν κυρίως λόγο: για να υπερασπίσουν το έργο τους, τη θωράκιση της χώρας, που η κυβέρνηση της οποίας ήσαν μέλη πέτυχε με την προμήθεια τελειότατων εξοπλιστικών συστημάτων, όπως τα υποβρύχια 214.

* Ένας από τους διαδόχους του κ. Τσοχατζόπουλου στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης είναι και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ε. Βενιζέλος, ο οποίος έχει χειριστεί τις συμβάσεις των υποβρυχίων. Θεωρείτε ότι υπάρχουν πολιτικές ευθύνες στις μετέπειτα ηγεσίες του υπουργείου για το γεγονός ότι ακόμη δεν έχουν παραδοθεί όλα τα υποβρύχια;

- Η σύμβαση του 2000 που η Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών (ΓΔΕ) υπέγραψε με τους Γερμανούς της HDW είχε πληρότητα και επάρκεια. Αδιάσειστη απόδειξη αποτέλεσε η έγκριση το 2010 από την κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου με ΥΕΘΑ τον Ε. Βενιζέλο, της ίδιας σύμβασης που κυρώθηκε με τον Ν. 3885/29.03.2010 και με τον ίδιο κωδικό ονομασίας 12Β/2000 από τη Βουλή, ενώ προστέθηκε επιπλέον η παραγγελία άλλων δύο Υ/Β ν. τύπου 214 στη θέση των ακυρωθέντων 2 υποβρυχίων τύπου 209 της παλιάς σύμβασης.

Θυμίζω ότι βασικό σημείο της αρχικής σύμβασης ήταν ότι οι πληρωμές θα γίνονταν με βάση τα MilleStones, δηλαδή την πρόοδο των εργασιών. Υπήρχε δε πρόβλεψη με ρήτρες και ποινές σε περίπτωση προβλημάτων, ώστε να εξασφαλίζεται το συμφέρον του Ελληνικού Δημοσίου. Επομένως ως μόνη προϋπόθεση για την ολοκλήρωση του έργου έμενε η πιστή εφαρμογή της σύμβασης από τους επόμενους υπουργούς, με συνεχή έλεγχο και επιμέλεια.

Ολο το 2004 και το 2005 η κυβέρνηση Κ. Καραμανλή, για τους δικούς της λόγους, προχώρησε αργά το έργο. Και οι δύο υπουργοί Εθνικής Αμυνας της εποχής εκείνης δυσκολεύτηκαν στην εφαρμογή της σύμβασης, καταρτίζοντας διάφορες τροπολογίες της. Αυτό ήταν -κατά την άποψή μου- η καταστροφή του προγράμματος. Ολη η διαδικασία άρχισε να χαλαρώνει, αντικαταστάθηκαν οι σφικτές αρχικές ρήτρες με άλλες, που φαινόταν μεν ότι διευκόλυναν την πορεία του έργου, χωρίς ωστόσο ουσιαστικά αποτελέσματα, ενώ η κυβέρνηση αρνήθηκε να παραλάβει το ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ, εξαιτίας τεχνικών προβλημάτων. Από το 2006 και μετά, η πορεία αυτή έγινε εξόχως προβληματική, με την παρουσία νέων «παικτών στα ΕΝΑΕ, ενώ το 2009 έγινε μία προσπάθεια συμβιβασμού από τον τότε ΥΕΘΑ Ε. Βενιζέλο με την υπογραφή της νέας σύμβασης και διεύρυνσης της εργολαβίας με δύο νέα Υ/Β ν.τ. 214 αντί των δύο παλιών τύπου 209, λόγος για τον οποίο καταβλήθηκαν σημαντικά εκατομμύρια.

Θεωρώ ότι δεν είμαι ο αρμόδιος να αποδώσω, έστω και πολιτικές, ευθύνες σε κανέναν από τους μετέπειτα του Τσοχατζόπουλου υπουργούς. Παρατηρώ όμως και εγώ, όπως οι πολίτες της χώρας τούτης, ότι τα υποβρύχια είναι ακόμη έξω από το νερό σε βάρος της εθνικής μας ασφάλειας. Και αν δεν βάλω στο μυαλό μου ότι αυτό είναι αποτέλεσμα «μυστικής διπλωματίας» ανώτατου επιπέδου, που έχει ως στόχο την ισορροπία στο Αιγαίο, τότε θα σκεφτώ ότι μάλλον κάποιος υπουργός έχει την ευθύνη για τη μετά τον Τσοχατζόπουλο καταστροφική πορεία του προγράμματος. Και άλλοι εκτός από μένα σκέφτηκαν τα ίδια, όπως π.χ. κάποιοι από την αξιωματική αντιπολίτευση. Η πρόσφατη, όμως, συζήτηση στη Βουλή, με ελεγχόμενο πολιτικά τον Ε. Βενιζέλο, δεν απάντησε σε κανένα ερώτημα. Τα ίδια και για την περίοδο της διακυβέρνησης από τη Ν.Δ., όπου ο «έλεγχος» περιορίστηκε στην άσκηση ποινικής δίωξης κατά του διευθυντή της ΓΔΕ, χωρίς, βέβαια, να ενοχληθεί κάποιος άλλος....

Πολλοί μιλούν σήμερα για τα εξοπλιστικά της εποχής εκείνης, ανέξοδα, για όλα, χωρίς, κατά την άποψή μου, να γνωρίζουν το παραμικρό. Από τη δική μου πλευρά, το μόνο που μπορώ να καταθέσω μετά λόγου γνώσης, ως Ελληνας πολίτης, είναι ότι για την εποχή μετά τον Τσοχατζόπουλο ζητήθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών ποινικός έλεγχος όλων των υπουργών και των μελών του ΚΥΣΕΑ, ο οποίος αποκρούστηκε από την τότε Βουλή...! Τυχαίο ήταν αυτό;

* Ποια θα είναι η στάση που θα τηρήσει γύρω από την εμπλοκή της συζύγου του, Βίκυς Σταμάτη και της κόρης του, Αρετής, που επίσης έχουν καταδικαστεί, δεδομένου ότι κατά την πρωτοβάθμια δίκη δεν αναφέρθηκε σχεδόν καθόλου στις κατηγορίες που έχουν σχηματιστεί σε βάρος τους;

- Αντίθετα από όσα λέτε, από τα ίδια τα πρακτικά της δίκης προκύπτει ξεκάθαρα ότι σε κάθε αναφορά του κατά τη διάρκεια της διαδικασίας στη γυναίκα και την κόρη του αναφερόταν με στοιχεία, που αποδεικνύουν ότι και οι δύο ήσαν αμέτοχες. Το ίδιο θα κάνει και τώρα. Και μάλιστα εμφαντικά και από την αρχή της διαδικασίας στο ακροατήριο, ώστε να γίνει κατανοητή από τους δικαστές η πραγματική θέση των δύο αυτών γυναικών στο δικονομικό αυτό «καμβά». Αλλωστε, από την αρχή μέχρι και σήμερα ο εντολέας μου πιστεύει ακράδαντα πως η δίωξη που ασκήθηκε από τις εισαγγελείς της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών εις βάρος τους είχαν αποκλειστικά και μόνον στόχο αυτόν και όχι πραγματικά αυτές. Ομως, και οι δύο «πλήρωσαν» τελικά το όνομα που φέρουν, προφυλακίστηκαν ως «παράπλευρες απώλειες» σε έναν πόλεμο που του κήρυξε το πολιτικό σύστημα για να αυτοκαθαρθεί.

* Ο βασικός μάρτυρας κατηγορίας στην υπόθεση δεν είναι άλλος από τον Νικ. Ζήγρα, τον ξάδελφο και στενό συνεργάτη του Ακη Τσοχατζόπουλου, κατά το επίμαχο διάστημα. Πώς εξηγεί ο πρώην υπουργός τα όσα του καταλογίζει;

- Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι και αυτός κατηγορούμενος στην υπόθεση αυτή και καταδικάστηκε επίσης σε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης, όπως και οι υπόλοιποι. Η αναγνώριση βέβαια, ελαφρυντικού, του ανέστειλε την έκτιση της ποινής που του καταγνώστηκε, έως την ημερομηνία συζήτησης της υπόθεσης στο Εφετείο, λόγος για τον οποίο είναι σήμερα ελεύθερος. Το ελαφρυντικό όμως αυτό, με βάση το σκεπτικό της απόφασης, χορηγήθηκε εξαιτίας της ειλικρινούς μεταμέλειάς του που επέδειξε «συνεργαζόμενος» με τις Αρχές, και ειδικότερα με τους ανακριτές και τους εισαγγελείς, κατά τη διάρκεια της ανακριτικής διαδικασίας.

Η συνεργασία αυτή είναι το κρίσιμο ζήτημα. Τα όσα ειπώθηκαν στην προδικασία αλλά και την κυρία διαδικασία κατά του εξαδέλφου του πρώην υπουργού, έχουν να κάνουν με αυτό. Αναζητώντας λοιπόν την αιτία της συμπεριφοράς του αυτής, βρίσκει κανείς την απάντηση ότι ήταν -προφανώς- η αποφυγή της ταλαιπωρίας που θα τον περίμενε αν δρούσε αλλιώς. Αυτή την οποία βιώνει ο ίδιος ο Τσοχατζόπουλος και τα μέλη της οικογενείας του σήμερα... «Κ.Ε.»

** Γιατί υπερασπίζομαι τον Τσοχατζόπουλο

Εκτός από τις ερωτήσεις της «Κ.Ε.», ο κ. Παγορόπουλος διετύπωσε ακόμη τα εξής:

* Απαντώντας σε έναν άκομψο υπαινιγμό από την έδρα του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου, είπα ότι το να αναλάβεις την υπεράσπιση του Τσοχατζόπουλου σε μια περίοδο που η Ελλάδα έμπαινε σε περιδίνηση και το πολιτικό σύστημα έπρεπε να βρει εδώ και τώρα διέξοδο εκτόνωσης της λαϊκής οργής, «...ήθελε κότσια...». Σας βεβαιώ ότι έτσι ακριβώς ήταν. Επρόκειτο για μια πολύ κακή συγκυρία. Η έρευνα έτρεχε και τα δεδομένα ήταν συγκεχυμένα. Δεν μπορούσες να ξέρεις τι θα συμβεί από τη μια στιγμή στην άλλη. Ολοι έλεγαν: «...ο Τσοχατζόπουλος πρέπει να κρεμαστεί, σιγά μη χρειαστεί και δικηγόρο...». Ωστόσο, από τη στιγμή που μου ζητήθηκε η επαγγελματική βοήθειά μου, δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Ηταν μια πολύ δύσκολη απόφαση για μένα, το κόστος της οποίας ίσως δεν φάνηκε ακόμη, δεν με νοιάζει όμως, γιατί έπραξα κατά συνείδηση.

* Ο Τσοχατζόπουλος θεωρεί ότι έγινε πολιτικός «στόχος» από τις αρχές κιόλας του 2010. Η τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ θεώρησε ότι βρήκε στο πρόσωπό του τη «χρυσή ευκαιρία» για μια «παράσταση κάθαρσης» που θα λειτουργούσε σαν «αναισθητικό» για τους πολίτες, την ώρα που θα τους έβαζαν στη μνημονιακή λιτότητα. Με αυτό το σχέδιο θα «ενταφίαζαν» την «άλλη φωνή» μέσα στο ΠΑΣΟΚ, που ιστορικά αποδείχθηκε εξαιρετικά ενοχλητική για πολλούς στο πέρασμα των χρόνων, εξασφαλίζοντας την «απρόσκοπτη» μετάβαση από το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, στο σημερινό. Το σχέδιο συνελήφθη την εποχή που ο Παπανδρέου είχε την κρυφή ατζέντα με τον Στρος Καν για την υπαγωγή της χώρας μας στο ΔΝΤ. Τόσο αυτός όσο και ο σκληρός πυρήνας γύρω του, πίστευαν ότι η «καθοδηγούμενη» ενασχόληση του κόσμου μέσα από τα ΜΜΕ με το πρόσωπο του Τσοχατζόπουλου, που σημειολογικά συνδεόταν με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα και από το οποίο ήθελαν διακαώς πλήρη απαγκίστρωση, θα τον έκανε να αποσπαστεί από την ουσία της πολιτικής του «νέου» ΠΑΣΟΚ, της λιτότητας και του μνημονίου. Αν τελικά κατάφερναν να τον εξοντώσουν πολιτικά, ηθικά και κοινωνικά, θα μπορούσαν εύκολα να διαλύσουν οργανωτικά στη συνέχεια και το ΠΑΣΟΚ υποδεικνύοντας αυτόν ως «φταίχτη» της οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας, από τον οποίο έπρεπε επειγόντως τόσο το Κίνημα όσο και ο κόσμος να απαλλαγεί...

Για την υλοποίηση του σχεδίου αυτού πιστεύει ότι έγινε χρήση και των βουλευτών των δύο μεγάλων, τότε, κομμάτων. Απόδειξη αυτού είναι ότι η παραγγελία του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου κ. Κατσιρώδη στη Βουλή για τη «διερεύνηση τυχόν ποινικών ευθυνών» στην υπόθεση παραγγελίας των Υ/Β 214, δεν αναφερόταν μόνον σε αυτόν, αλλά σε όλα τα μέλη του ΚΥΣΕΑ που υπέγραψαν τις κρίσιμες αποφάσεις για την προμήθεια των Υ/Β καθώς και σε όλους τους μετέπειτα υπουργούς Εθνικής Αμυνας μέχρι το 2010. Το ΠΑΣΟΚ, όμως, του Παπανδρέου και η Ν.Δ. του Σαμαρά, προχώρησαν στον αυθαίρετο διαχωρισμό της υπόθεσης, παρά τις αντιδράσεις των μικρότερων κομμάτων, και απέτρεψαν την εμφάνιση των μελών του ΚΥΣΕΑ στη Βουλή, συμφωνώντας να εξαντλήσουν την έρευνα της Επιτροπής αποκλειστικά στο πρόσωπό του. Βολικό σενάριο για τον πρώτο, να μετασχηματίσει ανέξοδα το ΠΑΣΟΚ, χρήσιμο για τον δεύτερο που προσδοκούσε πολιτικά οφέλη από τη συντριβή του ΠΑΣΟΚ στις επερχόμενες εκλογές με την πρόφαση της δήθεν διαφθοράς στελεχών του παλιού ΠΑΣΟΚ. Αυτά τα πιστεύει. Και τα είπε στη Βουλή, στα ΜΜΕ και στο δικαστήριο. Θα δούμε.

Το αναδημοσιεύω από http://www.enet.gr