Δευτέρα 29 Ιουνίου 2015

ΘΟΥΛΗ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑΙ Ή ΌΧΙ ΣΤΟ ΤΕΘΕΝ ΕΡΩΤΗΜΑ ΜΑΣ ΔΙΧΑΖΕΙ, ΜΑΣ ΠΟΛΩΝΕΙ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΠΙΠΛΑΣΤΑ ΜΕΤΩΠΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ

Τώρα είναι η ώρα του ελληνικού λαού. Όταν η δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με πρόσφατη και σαφέστατη λαϊκή εντολή δεν μπορεί να αρθεί στο ύψος, που απαιτείται από την κρισιμότητα των ιστορικών στιγμών, που ζούμε και αντιμετωπίζουμε, τότε μόνο σύσσωμος ο ελληνικός λαός με την ετυμηγορία του μπορεί να προασπίσει τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών και να καθοδηγήσει τις εξελίξεις στην Πατρίδα.

Ο πολύπαθος ελληνικός λαός, που είδε την σύγχρονη δημοκρατική κοινωνία του άρδην να μεταβάλλεται σε μια κοινωνία χωρίς δικαιοσύνη, σε μια κοινωνία ανισοτήτων, στην κοινωνία του 1/3.


 

Η καθοδηγούμενη κρίση από τις παγκόσμιες αλλά και ευρωπαϊκές οικονομικές ελίτ, που βιώσαμε και συνεχίζουμε να βιώνουμε με δραματικό τρόπο, έχει σαν αποτέλεσμα την βίαιη ταξική επίθεση ενάντια στους Έλληνες εργαζόμενους και υποθηκεύει χωρίς αντίκρισμα το μέλλον των παιδιών του ελληνικού λαού. Του υπερήφανου λαού, που γνωρίζει από την γέννα του τί σημαίνει ο ελληνικός πατριωτισμός και ποιές είναι οι μάχες υπεράσπισής του και η δυσκολία των αποφάσεών του. Ενός λαού που βίωσε στο πετσί του την φτώχεια, το άδικο, την καταπίεση, τις ανισότητες. Του ελληνικού λαού, που δεν έχει μεταφέρει τα χρήματα του στο εξωτερικό...αλλά στο εσωτερικό προσπαθεί να στηρίξει την οικονομία της χώρας και του μέλλοντος των παιδιών του με το υστέρημα του.
 

Αυτός ο ελληνικός λαός και η κοινωνία των Ελλήνων πολιτών μπορεί να αναδείξει ξανά τον πατριωτισμό που επαναθεμελιώνεται στην εθνική λαϊκή ενότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, την συλλογική και ατομική ευθύνη, την εθνική συμφιλίωση και ομοψυχία, την εθνική κυριαρχία και την αξιοπρέπεια όλων μας, στην δημοκρατική αντίληψη και την εμπέδωση της ίδιας αυτής καθ΄ εαυτής της Δημοκρατίας. Της Ελληνικής Δημοκρατίας, που θωρακίστηκε στην Μεταπολίτευση με το Σύνταγμα των Ελλήνων. Γιατί η κατάκτηση της Δημοκρατίας δεν είναι αγώνας δρόμου 100 μέτρων... αλλά είναι Μαραθώνιος Αγώνας Ελευθερίας .
 

Στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες εξπρές αλλά ούτε και δημοκρατικές διαδικασίες στιγμιαίας κατάργησής της, όπως οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που χρησιμοποίησε κατά κόρον η προηγούμενη συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
 

Το δημοψήφισμα που καλείται να συμμετέχει ο ελληνικός λαός την ερχόμενη Κυριακή είναι αναποτελεσματικό γιατί δεν αντιμετωπίζει, ούτε επιλύει με κανέναν τρόπο τα πραγματικά προβλήματα και ζητήματα της χώρας και του πολιτών, του λαού και της Πατρίδας.
 

Το ΝΑΙ ή ΌΧΙ στο τεθέν ερώτημα του δημοψηφίσματος μας διχάζει, μας πολώνει και δημιουργεί επίπλαστα μέτωπα στον ελληνικό λαό και στην ακολουθία δυο περίφημων κι ανυπόστατων μονόδρομων της μιας ή της άλλης άποψης διαχωρίζοντάς μας σε ευρωπαϊστές και αντιευρωπαϊστές, σε πατριώτες και πουλημένους, σε αξιοπρεπείς και δούλους….
 

Η πρόσφατα εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας μας έχει την ξεκάθαρη λαϊκή εντολή για να εφαρμόσει όλα, όσα δεσμεύτηκε και γι αυτό ψηφίστηκε από τους Έλληνες πολίτες. Ουδείς αμφισβήτησε, ουδείς αμφισβητεί. Και πάρα πολλοί από εμάς, τους «άλλους» ψηφοφόρους, παραμείναμε ηθελημένα καλόπιστοι, νουνεχείς και υπομονετικοί σε όλες τις φάσεις της δραματικής διαπραγμάτευσης της Ελληνικής Κυβέρνησης με τους Θεσμούς.

Όμως η ευθύνη της διαπραγμάτευσης βρίσκεται αποκλειστικά στην Ελληνική Κυβέρνηση και αυτή έχει τον αυτοτελή πολιτειακό ορισμό και για τα μέσα της διαπραγμάτευσης. Δεν μπορεί να μετακυλύει κανένα από αυτά και με κανέναν τρόπο, δηλαδή ούτε την ευθύνη αλλά ούτε τα μέσα, στον ελληνικό λαό.
 

Σαφέστατα εκεί όπου υπάρχει η ευθύνη, βεβαίως, πρέπει και να ελέγχεται δημοκρατικά.
Στην Δημοκρατία αυτό σημαίνει προσφυγή στην λαϊκή εντολή. Σημαίνει εθνικές εκλογές τώρα.
 

Είναι αλήθεια ότι όλα, όσα συζητούμε για το δημοψήφισμα, το ευρώ και τη δραχμή, τις τράπεζες, τα ΑΤΜ, την Ευρώπη, την πολιτική μας, την διαπραγμάτευση και όπως την έκανε αυτή η Κυβέρνηση με προθέσεις, πράξεις, δηλώσεις και παραλείψεις, έχουν αξία, μόνον, όταν από την στιγμή, που γίνονται αποφάσεις, απαντούν με ασφαλές, απτό και αξιόπιστο σχέδιο για το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας και του Ελληνικού Λαού.
 

Και το ερώτημα που τίθεται σήμερα είναι αν θα υπάρχει ελπιδοφόρο παρόν και μέλλον για την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ. Η απάντηση είναι μονολεκτική και απόλυτη: όχι. Θα υποταχτούμε άνευ όρων, λοιπόν, στην Γερμανοποιημένη Ευρώπη; Η απάντηση επίσης είναι μονολεκτική και απόλυτη: όχι.
 

Υπάρχουν και άλλοι δρόμοι που μας οδηγούν να αγωνιζόμαστε αδιάλειπτα για την ολοκλήρωση της Ενωμένης Ευρώπης. Γιατί μόνον η πορεία προς την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση μπορεί να μας αναδείξει, όπως και όλα τα κράτη του Ευρωπαϊκού Νότου, στην θέση των ισότιμων μελών στην Ευρωπαϊκή Ένωση κι αυτός είναι ο στόχος μας.
 

Χρειαζόμαστε ανυποχώρητες πολιτικές και προγράμματα οικονομικής σύγκλισης των ευρωπαϊκών κρατών, αναπτυξιακές και κοινωνικές πολιτικές με δίκαιη επιμέτρηση του οικονομικού κόστους της σύγκλισης, που για να πραγματωθούν προϋποθέτουν μια Ευρώπη από την Ιβηρική Χερσόνησο μέχρι τα Ουράλια και από την Μεσόγειο, την Ελλάδα και την Κύπρο μέχρι την Σκανδιναβία. Για να αποτρέψουμε μια για πάντα την σημερινή καθαρά εισπρακτική πολιτική, που ρίχνει όλο το κόστος της προσαρμογής στους εργάτες, στους ανέργους, στους μισθωτούς, στους μικρομεσαίους, στους αγρότες, στους συνταξιούχους, στην νεολαία.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε: «Η Ελλάδα είναι και βαλκανική και μεσογειακή χώρα. Και είναι τώρα αναπόσπαστο τμήμα της νέας Ευρώπης που γεννιέται. Στην ευρωπαϊκή πρόκληση δε χωράει παρά μόνο θετική απάντηση. Ναι, θα συμμετάσχουμε ενεργά στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Δεν υπάρχει πράγματι εναλλακτική πορεία, παρά μόνο η περιθωριοποίηση της χώρας μας, όσα και αν είναι τα εμπόδια που στέκονται στο δρόμο μας.


Το Μάαστριχτ, αυτή η συνθήκη, απλώς αποτελεί για μας ένα εισιτήριο σε ένα δύσκολο και άνισο αγώνα. Ο αγώνας είναι άνισος, γιατί στην εκκίνηση είμαστε οι τελευταίοι. Ο αγώνας είναι άνισος, γιατί η συνθήκη του Μάαστριχτ εκφράζει σχεδόν απόλυτα τα συμφέροντα και την οπτική γωνία του πλούσιου βορρά. Το όραμα της ενωμένης Ευρώπης δεν χωράει μέσα στο Μάαστριχτ. Το Μάαστριχτ για μας αποτελεί ένα σταθμό σε μία πορεία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, ένα σταθμό που θα ξεπεραστεί και ίσως αλλοιωθεί στην ίδια την πορεία».

Δεν υπάρχουν σχόλια: