«Στον Πρίγκηπά μου,
που περιπλανιότανε τούτη τη νύχτα
της μεγαλύτερης ημέρας του χρόνου ανάμεσα
στα μουσικά αρώματα της Μεσογείου
και τα θάματα του Αλέξη Ζορμπά
στην Παλαιά Εβραϊκή Συνοικία»
Αλέξης Ζορμπάς (απόσπασμα)
Προχωρούσαμε αμίλητοι μέσα από τα στενά δρομάκια του χωριού. Τα σπίτια μαυρολογούσαν ολοσκότεινα, κάπου ένα σκυλί γάβγιζε, κάποιο βόδι αναστέναζε. Κάποτε μας έρχουνταν στο φύσημα του αγέρα εύθυμα, αναβρυτά, σαν παιγνιδιάρικα νερά, τα κουδουνάκια της λύρας. Βγήκαμε από το χωριό, πήραμε το δρόμο κατά το ακρογιάλι μας. ............
που περιπλανιότανε τούτη τη νύχτα
της μεγαλύτερης ημέρας του χρόνου ανάμεσα
στα μουσικά αρώματα της Μεσογείου
και τα θάματα του Αλέξη Ζορμπά
στην Παλαιά Εβραϊκή Συνοικία»
Αλέξης Ζορμπάς (απόσπασμα)
(Στο παρακάτω απόσπασμα: Η μαντάμ Ορτάνς -που είναι ένα από τα κύρια πρόσωπα του μυθιστορήματος επειδή ήταν συνδεδεμένη με τον Ζορμπά- έχει πεθάνει και ο συγγραφέας με τον Ζορμπά επιστρέφουν από την κηδεία της.)
Προχωρούσαμε αμίλητοι μέσα από τα στενά δρομάκια του χωριού. Τα σπίτια μαυρολογούσαν ολοσκότεινα, κάπου ένα σκυλί γάβγιζε, κάποιο βόδι αναστέναζε. Κάποτε μας έρχουνταν στο φύσημα του αγέρα εύθυμα, αναβρυτά, σαν παιγνιδιάρικα νερά, τα κουδουνάκια της λύρας. Βγήκαμε από το χωριό, πήραμε το δρόμο κατά το ακρογιάλι μας. ............
