«ΕΙΜΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΓΛΕΝΤΙΟΥ»: ΜΑΙΡΗ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ, ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗΣ

«ΤΙ ΣΟΥ ΄ΚΑΝΑ ΚΑΙ ΠΙΝΕΙΣ»: ΠΟΛΥ ΠΑΝΟΥ - ΜΕΛΙΝΑ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ, ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

Τι σου`κανα και πίνεις, τσιγάρο στο τσιγάρο
κι είν’ τα πικρά σου μάτια στο πάτωμα καρφιά

Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά
Πες μου για δε μ’ αφήνεις με δυο φιλιά να πάρω
απ’ τα θολά σου μάτια τη μαύρη συννεφιά

Οι πόνοι που σε σφάζουν, πόνοι διπλοί για μένα
σταλάζουν στην καρδιά μου τα δάκρυα που κλαις

Να`ξερες πώς σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακρυά μου και λόγο δε μου λες
Να`ξερες πώς σπαράζουν τα μέσα μου για σένα
που στέκεσαι μακρυά μου και λόγο δε μου λες. 

«ΑΝ ΒΟΥΛΗΘΩ ΝΑ Σ΄ ΑΡΝΗΘΩ»: ΜΙΧΑΛΗΣ ΒΙΟΛΑΡΗΣ, ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ, ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΚΥΠΡΟΥ

Τραγούδι από την ταινία "Το νησί της Αφροδίτης", με την Κατίνα Παξινού, αρχική εκτέλεση Μιχάλης Βιολάρης.

Έχει σαν θέμα τον αγώνα των Κυπρίων εναντίον των Άγγλων για την ανεξαρτησία της Κύπρου και την Ένωσή της με την Ελλάδα.

«ΡΙΧΝΩ ΣΠΑΓΓΟ ΝΑ ΣΕ ΔΕΣΩ»: ΖΩΖΩ ΣΑΠΟΥΝΤΖΑΚΗ, ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ, ΑΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

Ρίχνω σπάγκο να σε δέσω
ήλιε μου στον ουρανό.
Μην μου φύγεις κι απομείνει
τ’ όνειρο μου σκοτεινό

ΠΡΕΣΠΕΙΑ 2012 ΦΛΩΡΙΝΑ

«Δε με χωράει το σπίτι μου
και βγήκα στο σεργιάνι.
Βουίζουνε οι γειτονιές
και η καρδιά τα χάνει.
Ρίχνω σπάγκο να σε δέσω
ήλιε μου στον ουρανό.
Μην μου φύγεις κι απομείνει
τ’ όνειρο μου σκοτεινό.
Είναι ανοιχτά τα χέρια μου
σα δυο φτερά μεγάλα.
Θ’ ανέβω μια, θ’ ανέβω δυο
στου ουρανού τη σκάλα».

«ΤΟ ΣΑΡΑΒΑΛΑΚΙ ΜΟΥ»: ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ, ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΛΟΥΧΟΣ, ΠΕΤΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

"Κομμένοι! Γιατί Δάσκαλε; Για δεν το πας καλά! 

Πού δεν πάει καλά Δάσκαλε; Στο κορδελάκι! Δηλαδή; 

Δηλαδή, εκεί που το κορδελάκι θέλει αέρα ν' ανεμίζει, 

εσύ μου το δένεις κόμπο... Δώσε βάση στην πενιά!!!" :

«ΓΕΛΑΓΕ Η ΜΑΡΙΑ»: ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ, ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Κύλαγε το τσέρκι στην οδό Φυλής
άστραφτε στον ήλιο κάποια τζαμαρία
άρπαζες την πέτρα δίχως να σκεφτείς
τίναζες το χέρι κάτω η τζαμαρία
γέλαγε η Μαρία η Μαρία

Κόβαμε διχάλες απ' τη μυγδαλιά
είχαμε ρημάξει τη φτωχή πλατεία
έβαζες σημάδι γλόμπους και πουλιά
και του κυρ Αλέκου τη χοντρή κυρία
γέλαγε η Μαρία η Μαρία

Πάνω στο πατίνι με τα ρουλεμάν
τρέλαινες τον κόσμο απ' τη φασαρία
κι οι νοικοκυραίοι φώναζαν αμάν
λέγαν θα καλέσουν την αστυνομία
γέλαγε η Μαρία η Μαρία

«ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ ΈΝΑ ΧΡΟΝΟ»: ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ, ΜΙΜΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ, ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ

«Μακριά σου ...τόσο χρόνο...»