Το φθινόπωρο παραδοσιακά -πολύ περισσότερο φέτος που είναι περίοδος έντονων προβλημάτων- δίνει την ευκαιρία στα κόμματα να διατυπώσουν τους σχεδιασμούς τους, και τις δράσεις, για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της κοινωνίας, της οικονομίας άρα και της χώρας. Το "βήμα" για να εκφράσουν «το σχέδιο τους», για το πώς μπορούν και για ποιους, να μετατρέψουν την κρίση σε ελπίδα, το προσφέρουν τόσο η ΔΕΘ, όσο και οι εκδηλώσεις, που οργανώνουν κόμματα με αφορμή την ιδρυτική τους επέτειο και την νέα περίοδο!
Σ΄αυτή την κατηγορία ανήκει και το ΠΑΣΟΚ, αφού η
3 Σεπτέμβρη είναι ο συμβολικός μήνας, που ο Ανδρέας Παπανδρέου σηματοδότησε την ίδρυση του κινήματος, με σαφή αναφορά τόσο στο μπλοκ των κοινωνικών δυνάμεων, που εκφράζει και στηρίζει την ύπαρξη του, όσο και στην πολιτική του στόχευση για αλλαγές, που ξεπερνούν την διαχείριση του άδικου, δηλαδή "αδέξιου" συστήματος!
Ακριβώς γι αυτό το λόγο οριοθέτησε το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ, έναντι της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας, και για τον ίδιο λόγο εισήγαγε την έννοια της διαπραγμάτευσης στην ευρωπαϊκή σήμερα Ένωση.
Γιατί διέβλεπε ότι μεταξύ των άλλων, θα υπάρξει ευρωπαϊκή κρίση προσανατολισμού ανάμεσα "στην επιδίωξη για γερμανική Ευρώπη ή ευρωπαϊκή Γερμανία".
Στο σημερινό άρθρο δεν έχω την πρόθεση να αναφερθώ στο θετικό πρόστιμο των αλλαγών που δημιούργησε το ΠΑΣΟΚ στην διαδρομή του.
Αυτό άλλωστε αποδεικνύεται από το ότι, η σημερινή νεοφιλελεύθερη επέλαση των υποχρεώσεων με τους δανειστές, επιχειρεί να γκρεμίσει αυτές τις μεγάλες κοινωνικές παραγωγικές και δημοκρατικές κατακτήσεις!
Πρόθεση μου είναι, να αναφερθώ στο γεγονός, ότι οι εκδηλώσεις μνήμης και παρέμβασης που ετοιμάζουν τα κόμματα, θα κριθούν τόσο από τα περιεχόμενα των συζητήσεων που οργανώνουν, όσο και τους στόχους που υποκρύπτουν!
Για παράδειγμα, είναι άλλο πράγμα μια εκδήλωση "μουσειακής μνήμης" για τον ιδρυτή ενός κόμματος, όπου ένας «αχταρμάς» ανθρώπων, της πολιτικής, της δημοσιογραφίας και της ιστορίας θα αποτιμά το παρελθόν, για να δικαιώνει σημερινές σκοπιμότητες και άλλο πράγμα, με έμπνευση τις αρχές, τις αξίες και τις κοινωνικές αναφορές του πολιτικού φορέα, να επιχειρείται συζήτηση για τον επαναπροσδιορισμό των πολιτικών και των συμμαχιών για την σημερινή εποχή και την έξοδο από την κρίση!
Ή ένα άλλο ερώτημα: Πόσο πολιτικά χρήσιμο είναι για ένα κόμμα, που θέλει να έχει και ρίζες αλλά και προοπτική, να οργανώνει "εκδηλώσεις μνήμης" που απλά αποτιμούν κυβερνητικές θητείες προηγούμενων εποχών και το ζητούμενο της υποτιθεμένης συζήτησης να αφορά ... προγραμματικες συμφωνιες για την... μετά μνημόνιο εποχή και όχι τις πολιτικές εξόδου απο την κρίση με αλλαγές, που θα στηρίζονται σε άλλες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες;
Προφανώς τέτοιες εκδηλώσεις δημιουργούν σχίσμα, ανάμεσα στην κοινωνία και την πολιτική, και το χειρότερο δημιουργούν κόμματα μικρού ορίζοντα, αφού το πολιτικό τους ενδιαφέρον δεν ταυτίζεται με την κοινωνική αγωνία και ανάγκη!
Γιατί δεν αφορουν το αίτημα επεξεργασιας ενός αλλου σχεδίου εξόδου, δικαίου, που να αναφέρεται και στους πολίτες και στη χώρα!
Αναμφισβήτητα το φετινό φθινωπορο είναι δύσκολο, τόσο για την πραγματική οικονομία, όσο και τους πολίτες, αφού όπως διαπιστώνεται θα είναι και οι κύριοι αποδέκτες των επιπτώσεων της κρίσης !
Το γεγονός αυτό και μόνο αξίζει να λάβουν υπ όψιν όλες οι εκδηλώσεις μνήμης και τα «οικονομικά φόρα», αν θέλουν οι στόχοι να ταυτιστούν με την κοινωνία και το αίτημα της !
Αυτός ειναι ο μόνος διάλογος και οι αντίστοιχες αντιπαραθέσεις, που ενδιαφλερουν την κοινωνία, γιατί σχετίζονται με τις ανάγκες της! Η νέα πολιτική περίοδος θα είναι πυκνή!
Θα αποτυπώσει μέχρι τον Μάϊο την αξιολόγηση και την επιλογή της κοινωνίας! Και μ΄αυτήν την έννοια, τόσο οι πολιτικές εκδηλώσεις των κομμάτων, όσο και των συμμετεχόντων, εκτός από το στιγμιαίο "επικοινωνιακό" τους σκέλος,"διαβάζονται και δεύτερη φορα" με βάση το ερώτημα: τί εξυπηρετούν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου