Θέλω να αρχίσω από το μείζον γεγονός της ημέρας που είναι η συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες. Στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ο Πρωθυπουργός, όπως συζητήσαμε προχθές στη συνάντηση των τριών αρχηγών, όπως του ζήτησα, όπως είναι προφανές, θα θέσει πολιτικά το συνολικό ελληνικό ζήτημα, που δεν είναι μόνο ή κυρίως δημοσιονομικό, αλλά είναι πλέον εθνικό και κοινωνικό. Είναι πρόβλημα κοινωνικής συνοχής και δημοκρατίας.
Θα ζητήσει από τους Ευρωπαίους να κατανοήσουν ότι η επίλυση του ελληνικού προβλήματος είναι εύκολη για την Ευρώπη και ζωτικής σημασίας για την Ευρωζώνη. Εμείς στηρίζουμε με όλη τη δύναμή μας τον Πρωθυπουργό στη σημερινή του παρουσία στις Βρυξέλλες. Μιλάει εξ ονόματος όλων μας. Εξ ονόματος της πατρίδας μας.
Και στις συστηματικές επαφές που είχαμε και έχουμε με τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές, με αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, με επικεφαλής κομμάτων, τελευταία στο Παρίσι πριν από λίγες ημέρες, αυτό το μήνυμα στέλνουμε. Και είμαι βέβαιος ότι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία μέσα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, οι χώρες του νότου ανεξαρτήτως πολιτικής ταυτότητας, αντιλαμβάνονται πάρα πολύ καλά και σε βάθος το ελληνικό ζήτημα και είναι εκ των πραγμάτων και εν δυνάμει σύμμαχοί μας.
Σήμερα, έχουμε και πάλι μια γενική απεργία. Έχουμε αντιδράσεις. Έχουμε πολίτες στο δρόμο που φωνάζουν, αγωνιούν, διαμαρτύρονται, αντιδρούν γι' αυτό που υφίσταται η χώρα τα τελευταία χρόνια. Για τις θυσίες των Ελλήνων και κυρίως των μισθωτών και των συνταξιούχων. Και κατανοούμε και την αντίδραση και την αγωνία. Δεν κατανοούμε και δεν δεχόμαστε πράξεις βίας. Δεν συμφωνούμε με προτάσεις οι οποίες είναι τυφλές και αδιέξοδες και δεν συνιστούν εναλλακτική πρόταση. Καθήκον των πολιτικών κομμάτων είναι ακριβώς να μετασχηματίζουν την αγωνία, τη διαμαρτυρία, την πίεση, την κραυγή μιας κοινωνίας σε υπεύθυνο ολοκληρωμένο πολιτικό λόγο, που μπορεί να εφαρμοστεί εσωτερικά ως κυβερνητική πολιτική, αλλά μπορεί και να εκφραστεί διεθνώς ως μια εθνική θέση που παράγει αποτελέσματα μέσα σε δύσκολους, ευρωπαϊκούς και διεθνείς συσχετισμούς.
Είπα προχθές μετά τη συνάντηση των τριών αρχηγών που στηρίζουμε την κυβέρνηση, απευθυνόμενος σε αυτούς που συγκροτούν το σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, το διευθυντήριο, που είναι κράτη, πολιτικοί ηγέτες, θεσμικοί παράγοντες, ότι παίζουν με τη φωτιά, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε ολόκληρη την Ευρωζώνη.
Και σήμερα θέλω να είμαι πιο συγκεκριμένος. Έχει επικρατήσει στην Ευρώπη το απαράδεκτο, το προσβλητικό για τους Έλληνες και την Ελλάδα στερεότυπο, μιας αποκλίνουσας χώρας που είναι η "ντροπή" της ευρωπαϊκής οικογένειας και λένε ότι «πρέπει να δείξουμε κατανόηση στον "αποσυνάγωγό" μας που είναι η Ελλάδα, η μοναδική περίπτωση». Δεν είναι έτσι. Αυτό είναι άδικο, αβάσιμο, επικίνδυνο για την ταυτότητα και τη συνοχή, αλλά και την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης.
Η τρόικα μετά από συζητήσεις, κύκλους επαφών και διαπραγματεύσεων που διαρκούν τρεισήμισι ολόκληρους μήνες, από το σχηματισμό της κυβέρνησης τον Ιούνιο μέχρι σήμερα που φτάνουμε σιγά-σιγά στο τέλος του Οκτώβρη, εξέδωσε μια ανακοίνωση, πως έχει επέλθει συμφωνία σε πολλά θέματα, απομένουν κάποια τα οποία θα διευθετηθούν σε τεχνικό επίπεδο, αλλά και με τους επικεφαλείς της τρόικας, και πως τα θέματα της χρηματοδότησης του προγράμματος, άρα και της βιωσιμότητας του χρέους, θα αντιμετωπιστούν απευθείας μεταξύ των θεσμικών δανειστών και της Ελλάδας. Είναι αυτό που λέγαμε. Είναι το πολιτικό επίπεδο μιας συζήτησης, μιας διαπραγμάτευσης που έχει τεχνικό υπόβαθρο, αλλά που ως πολιτικό πρέπει να διεξαχθεί με πολιτικούς όρους. Γιατί χωρίς τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους δεν μπορούμε να κλείσουμε ένα ολοκληρωμένο, εφαρμόσιμο πλαίσιο που δίνει προοπτική, σταθερότητα, ελπίδα. Αλλάζει την κατάσταση, αλλάζει το καθεστώς.
Τώρα πρέπει να κινηθούμε με έξυπνο τρόπο, με τεχνικές λύσεις που τις έχουμε επεξεργαστεί και τις έχουμε πει πάρα πολλές φορές. Είμαστε απολύτως έτοιμοι, αλλά βεβαίως πρέπει να κινηθούμε, όπως λέει και η τρόικα, ανάμεσα στην Ελλάδα και τους θεσμικούς δανειστές της, δηλαδή τους θεσμικούς της εταίρους, σε ένα επίπεδο υψηλό, σε ένα επίπεδο που μπορεί να κρίνει και να αποφασίζει εκτιμώντας όλα τα δεδομένα.
Θέλω να πάρω την απολύτως αισιόδοξη ερμηνεία της ανακοίνωσης της τρόικας και την απολύτως αισιόδοξη εκδοχή για το τι θα συμπεριλάβει σήμερα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στα συμπεράσματά του για την Ελλάδα. Πρέπει να σταλεί ένα καθαρό, ελπιδοφόρο μήνυμα από τις Βρυξέλλες.
- Κλείνουν και πρέπει να κλείσουν οι συζητήσεις για τα δημοσιονομικά μέτρα. Είπαμε όχι όπως-όπως, όχι όσο-όσο, αλλά η καθυστέρηση μας βλάπτει, ανεβάζει το λογαριασμό.
- Η συμφωνία με την τρόικα αφορά στόχους και κατηγορίες δαπανών και εσόδων. Στο εσωτερικό κάθε κατηγορίας ο στόχος πρέπει να επιτευχθεί με αποφάσεις που θα πάρουμε, ώστε τα όποια μέτρα να είναι όσο γίνεται πιο δίκαια και πιο ισορροπημένα. Να μην είναι οριζόντια, να λαμβάνουν υπόψη τις ώς τώρα θυσίες και συμβολές κοινωνικών ομάδων και να στέλνουν ένα μήνυμα: ότι καταλαβαίνουμε τι γίνεται, καταλαβαίνουμε ποιοι πρέπει να πληρώσουν.
- Περιμένουμε να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις της κυβέρνησης με την τρόικα για τα εργασιακά, αναφέρθηκα σε αυτό προχθές. Να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις στο πλαίσιο που συμφωνήσαμε οι τρεις αρχηγοί.
- Για τις διαρθρωτικές αλλαγές που αφορούν το μέλλον και την ανταγωνιστικότητα της χώρας δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Χρειάζεται μεταρρυθμιστική πανστρατιά. Και πρέπει να μιλήσουμε με απόλυτη ειλικρίνεια. Κανένας δημόσιος υπάλληλος που είναι φιλότιμος, νομιμόφρων, εξυπηρετικός για τον πολίτη, αποτελεσματικός, συνεπής δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Αλλά δεν μπορεί κανείς να δώσει μάχη για να μην απολυθούν επίορκοι, ανεπαρκείς, αργόμισθοι, απόντες. Η κοινωνία δεν αντέχει τα φαινόμενα αυτά.
- Ήρθε η ώρα για την επιμήκυνση τώρα η οποία πρέπει να είναι ουσιαστική. Επιμήκυνση προς το καλό, όχι επιμήκυνση προς το κακό. Αυτό το καταλαβαίνουν, ελπίζω, όλοι. Μόνο έτσι η ρήτρα αντικατάστασης περικοπών από έσοδα, επειδή θα πάει καλά η οικονομία, θα λειτουργήσει θετικά και όχι ως απειλή.
- Η δόση πρέπει να εκταμιευθεί πλήρως και αμέσως και κυρίως να αλλάξει το κλίμα.
- Πρέπει οι αποφάσεις που θα ληφθούν για την Ελλάδα σε συνεργασία και συμφωνία με τους εταίρους να στέλνουν θετικό μήνυμα στην κοινωνία, αλλά να πείθουν και τις αγορές. Γιατί οι αγορές έχουν τη διαβολική ικανότητα να εξουδετερώνουν συμφωνίες και αποφάσεις, όταν θεωρούν ότι αυτές είναι ανεπαρκείς ή μη πειστικές.
- Και βεβαίως, χρειάζονται κοινωνικά και αναπτυξιακά αντίβαρα για τα οποία έχουμε μιλήσει πολλές φορές συγκεκριμένα, πρακτικά, με κοινοτικούς πόρους, με διμερείς αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Δεν θέλει μεγαλεπήβολα πράγματα, απλά, συγκεκριμένα. Για τους νέους ανέργους, για την απόλυτη φτώχεια, για να ανοίξει ο δρόμος των επενδύσεων, όχι αναγκαστικά των πολύ μεγάλων, αλλά αυτών που δίνουν ζωή στην αγορά, ελπίδα στους ανέργους.
Φίλες και φίλοι, δεν υπάρχει άλλη λύση. Η Ευρωζώνη είναι καταδικασμένη να προχωρήσει. Εφόσον είναι καταδικασμένη να προχωρήσει, πρέπει να καταλάβει ότι το ελληνικό πρόβλημα είναι πάρα πολύ μικρό για να εμφανίζεται ως το καταλυτικό γι' αυτήν. Δεν είναι. Έχουμε μόνο το 3% του πανευρωπαϊκού χρέους και το 2% του πανευρωπαϊκού ΑΕΠ. Αν η Ευρώπη δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της Ελλάδας, δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημά της. Δεν είναι αυτή η μοίρα της.
Θα αντιμετωπιστεί το ελληνικό ζήτημα, όχι με χάρες και εκπτώσεις, αλλά με διορατικό τρόπο, που οδηγεί σε οριστική λύση. Μόνο έτσι θα προχωρήσει η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και η δημοσιονομική και η οικονομική και η τραπεζική και η πολιτική. Με σοβαρό προϋπολογισμό και σοβαρό πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο. Όλα τα άλλα είναι ημίμετρα, δεν οδηγούν πουθενά.
Το μήνυμά μας είναι αισιόδοξο. Έχουμε χάσει ένα μεγάλο μέρος του ΑΕΠ λόγω της ύφεσης, εντυπωσιακά μεγάλο. Η Ελλάδα δεν έχει άλλο τρόπο. Θα ξαναβρεί τη δυναμική της και την προοπτική της. Θα κερδίσουμε ως έθνος το χαμένο έδαφος σε στέρεη βάση τη φορά αυτή, γιατί η ελληνική οικονομία είναι ευέλικτη, προσαρμόζεται και έτσι μπορούμε πραγματικά να πάμε από το μνημόνιο στο δικό μας εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Και όταν λέω δικό μας, δεν εννοώ του ΠΑΣΟΚ. Εννοώ του τόπου, της πατρίδας. Αξιοποιώντας ενδογενείς πόρους γιατί ξέρουμε τι σημαίνει ποιότητα, ξέρουμε τι σημαίνει ευρηματικότητα, ξέρουμε τι σημαίνει να κινείται κανείς ευέλικτα, έξυπνα, αυθεντικά. Και χρειάζεται ένας μεγάλος εθνικός στόχος ο οποίος μπορεί να φαίνεται τετριμμένος, αλλά είναι επαναστατικός: Κανονικό κράτος, κανονική οικονομία, κανονική κοινωνία.
Το ΠΑΣΟΚ είναι απολύτως συνεπές προς τις προεκλογικές του δεσμεύσεις. Νομίζω ότι έχουμε προσέξει περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο κόμμα το τι είπαμε προεκλογικά, γιατί δεν θέλαμε να μας καταδιώκει η κριτική της ασυνέπειας. Το έχουμε υποστεί στο παρελθόν αυτό. Είπαμε προεκλογικά τα πιο προσεκτικά, τα πιο λίγα, τα πιο υπεύθυνα πράγματα, τα πιο συγκεκριμένα και προσπαθήσαμε και προσπαθούμε να είμαστε μετεκλογικά όσο γίνεται περισσότερο συνεπείς, με ειλικρίνεια και αλήθεια.
Σήμερα, συμπτωματικά, 18 Οκτώβρη, συμπληρώνονται 31 χρόνια από την ιστορική νίκη του Ανδρέα Παπανδρέου, του ΠΑΣΟΚ στις 18 Οκτωβρίου 1981. Η κοινωνία έχει αλλάξει τουλάχιστον δυο φορές από τότε. Η Ελλάδα άλλαξε, ο κόσμος ολόκληρος άλλαξε με την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Ξανάλλαξε με την παγκόσμια οικονομική κρίση. Η Ελλάδα, η οποία από το 1981 μέχρι το 2008 διάνυσε 28 ειδυλλιακά χρόνια συνεχούς ανόδου και βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου, μπήκε από το 2008 -όχι από το 2010- σε ύφεση και κρίση, που έκανε δυο χρόνια να τη συνειδητοποιήσει ο τόπος, γιατί αργήσαμε να τη συνειδητοποιήσουμε σε πολιτικό πρωτίστως επίπεδο -αλλά θα μου επιτρέψετε να πω και σε θεσμικό και σε επιστημονικό- και όχι μόνο εμείς. Δεν μας προειδοποίησαν με τον τρόπο που έπρεπε καθαρά και μετωπικά οι Ευρωπαίοι εταίροι μας.
Η Ελλάδα λοιπόν άλλαξε πολλές φορές, η κοινωνία δεν είναι ίδια, ο κόσμος δεν είναι ίδιος, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ίδιο. Πρέπει να ξαναγνωριστούμε με τον εαυτό μας, με την κοινωνία. Αλλά και η ελληνική κοινωνία πρέπει να ξαναγνωριστεί και με τον εαυτό της και με τις πολιτικές δυνάμεις και με τους θεσμούς, με το πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης, με το κράτος. Όλα αυτά είναι πάνω στο τραπέζι.
Το ΠΑΣΟΚ όμως, αυτή η Παράταξη, είναι πάντα -και στο σημερινό της κοινοβουλευτικό μέγεθος- εγγυητής της σταθερότητας της κυβερνητικής, της πολιτικής, της κοινωνικής, της εθνικής. Πρέπει εμείς να δώσουμε στον κόσμο να πιστέψει ότι υπάρχει προοπτική, ότι υπάρχει θετικός τόνος και αισιοδοξία. Δεν αντέχει η χώρα άλλο μιζέρια, γκρίνια, απογοήτευση, εσωστρέφεια.
Έχουμε υποστεί ήττα, σηκώνουμε ιστορικά βάρη σηκώνουμε την ευθύνη δύσκολων αποφάσεων, αλλά φτάνουμε στη στροφή. Λύση στις περιστάσεις αυτές υπάρχει μόνο μία: η φυγή προς τα μπρος.
Είναι λοιπόν τώρα η ώρα για το επόμενο βήμα. Και το επόμενο βήμα που το οφείλουμε μετά τη διαδικασία εκλογής του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στις 18 Μαρτίου, είναι η προκήρυξη του Συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ που τώρα, που ξεκαθαρίζει ο ορίζοντας θα ολοκληρωθούν οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες, μπορούμε να τον προσδιορίσουμε σε τέσσερις μήνες από σήμερα, δηλαδή τον Φεβρουάριο του 2013. Τέσσερις μήνες, αν λάβουμε υπόψη τις κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις που υπάρχουν για τα μέτρα και τον προϋπολογισμό και τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, είναι ένα ελάχιστο όριο σοβαρής προετοιμασίας.
Έχουμε στο Συνέδριό μας αυτό, που είναι συντακτικού χαρακτήρα, τρεις μεγάλους στόχους:
- Πρώτος στόχος είναι ο μετασχηματισμός του ΠΑΣΟΚ σε ένα σύγχρονο, θεσμικό, δημοκρατικό, συλλογικό κόμμα. Ένα Κόμμα ανοιχτό στην κοινωνία, χωρίς μηχανισμούς, χωρίς αγκυλώσεις, χωρίς παραγοντισμούς, βυζαντινισμούς και κυρίως χωρίς προσωπικά ή προσωποκεντρικά χαρακτηριστικά.
- Δεύτερος στόχος είναι ένα κόμμα εκφραστή των προοδευτικών και δημιουργικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας. Ένα κόμμα εκφραστή των δυνάμεων της εθνικής προοπτικής και ελπίδας. Δεν μπορούμε να έχουμε πια καμία σχέση με τις δυνάμεις της οπισθοφυλακής, με τις δυνάμεις του δήθεν αριστερού συντηρητισμού, με τις δυνάμεις των αγκυλώσεων και των παλαιών προνομίων. Χρειάζεται απόλυτη τομή, χρειάζεται αποσαφήνιση, μέτωπο, κατεύθυνση.
- Είπα και προηγουμένως ότι αυτό που έγινε από το 1981 μέχρι το 2008 πρέπει να ξαναγίνει τώρα. Θα γίνει με πιο εύκολο και πιο γρήγορο τρόπο, όχι σε σαθρή αλλά σε στέρεη βάση και θα το κάνει το ΠΑΣΟΚ αυτό. Όχι μόνο του βεβαίως, αλλά ως δύναμη καταλυτική, ως δύναμη προσανατολισμού.
- Δεν θα το κάνουν αυτό όσοι προσπαθούν να αξιοποιήσουν την κρίση εκφράζοντας στην πραγματικότητα αγωνία, αλλά ταυτόχρονα και φόβο πως θα χαθούν προνόμια. Δεν είναι αυτές οι δυνάμεις της προόδου και το λέω αυτό απευθυνόμενος ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ που εκφράζει αυτή την άποψη: ενός αριστερού συντηρητισμού που δίνει μάχη οπισθοφυλακής και μάχη διατήρησης προνομίων, όχι δικαιωμάτων. Γιατί ο άνεργος, ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, αυτός που νιώθει τον κίνδυνο ξέρει ότι μόνο εάν λειτουργήσει η μηχανή, η ανάπτυξη, η προοπτική, θα βρει λύση, καταφύγιο.
- Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει ένα κόμμα εκφραστής της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Και αυτή με τη σειρά της όμως οφείλει να ανανεωθεί και να βρει τον προσανατολισμό της και είναι το μεγάλο στοίχημα για το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα. Σε αυτά αναφέρθηκα στις δυο ομιλίες που έκανα τις τελευταίες μέρες και στις Βρυξέλλες και στο Παρίσι.
- Η πρωτοβουλία που έχουμε πάρει με τους ομολόγους μου των Σοσιαλιστικών Κομμάτων του Νότου της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, της Ιταλίας, στην οποία προστίθεται και ο ομόλογός μου ο καινούργιος του γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, έχει μεγάλη σημασία. Έχει μεγάλη σημασία και για το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και για τις ζυμώσεις και τους συσχετισμούς στην Ευρωζώνη, αλλά έχει μεγάλη σημασία και για τη φυσιογνωμία της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας ενόψει των εκλογών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το 2014.
- Τρίτος στόχος είναι το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης. Ακούω να λένε κάποιοι ότι η χώρα δεν έχει σχέδιο. Η χώρα έχει τις προτάσεις μας. Κανείς δεν έχει διατυπώσει τόσο ολοκληρωμένη πρόταση όσο το ΠΑΣΟΚ. Και τώρα που έχουμε αρχίσει την εξειδίκευση της πρότασης αυτής, με τη βοήθεια των βουλευτών μας, των στελεχών μας, όλων των επιστημονικών και διανοητικών δυνάμεων του τόπου, των ερευνητικών ινστιτούτων, των ευρωπαϊκών και διεθνών δεξαμενών σκέψης, είναι η ώρα να κάνουμε μια μεγάλη κινητοποίηση των παραγωγικών και διανοητικών δυνάμεων της Ελλάδας, με αφορμή το Συνέδριο. Όχι κομματικά, όχι για να έρθουν στο Συνέδριο να δώσουν ένα τόνο επαφής με το ΠΑΣΟΚ, αλλά γιατί το ΠΑΣΟΚ θεσμικά είναι συνομιλητής όλων των παραγωγικών και διανοητικών δυνάμεων της ελληνικής κοινωνίας.
- Η προκήρυξη του Συνεδρίου είναι συνεπώς μια πολιτική πρωτοβουλία πολλαπλών επιπέδων:
- Πρώτον, απευθυνόμαστε προς όλη την ελληνική κοινωνία, την καλούμε να ξεπεράσει την αρνητική, απαισιόδοξη και απορριπτική της στάση απέναντι στην πολιτική. Να ξεπεράσει την προφανή κρίση υποαντιπροσώπευσης, την προφανή κρίση συμμετοχής, αξιοπιστίας και νομιμοποίησης. Δεν θέλουμε όλη η ελληνική κοινωνία να είναι ΠΑΣΟΚ, δεν έχουμε ψευδαισθήσεις. Αλλά θέλουμε η ελληνική κοινωνία να μας προσέξει, να είναι συνομιλητής μας και κυρίως να της δώσουμε αφορμές να ασχοληθεί ξανά αυθεντικά με αυτό που λέγεται «πολιτική», με αυτό που λέγεται «δημοκρατία».
- Δεύτερον, απευθυνόμαστε προς όλες τις παραγωγικές και διανοητικές δυνάμεις της πατρίδας. Πρέπει να συζητήσουμε για την αυτοδύναμη Ελλάδα μαζί τους, για το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, για καινοτομία, ποιότητα, επινοητικότητα, αυθεντικότητα, τοπικές και περιφερειακές αναπτυξιακές ταυτότητες και πρωτοβουλίες, νέα αντίληψη περί κράτους, νέα αντίληψη για τη λειτουργία των Τραπεζών υπό τον έλεγχο του κράτους που βάζει τα λεφτά, νέα αντίληψη για τις σχέσεις Τραπεζών και πραγματικής οικονομίας, νέα αντίληψη για το ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των εθελοντικών Κινημάτων, για τα πάντα.
- Τρίτον, απευθυνόμαστε ειδικά προς τη νέα γενιά και την καλούμε να πάρει την υπόθεση στα χέρια της, για να γίνει -όπως είπαμε και στη Θεσσαλονίκη στην εκδήλωση που κάναμε με τους νέους στα εγκαίνια της Έκθεσης- κερδισμένη και όχι χαμένη γενιά.
- Και τέλος, τέταρτον, απευθυνόμαστε και προσωπικά απευθύνομαι προς όλο το στελεχικό δυναμικό της Παράταξης, χωρίς αποκλεισμούς. Καλούνται και τους καλώ και προσωπικά όλους, να ενεργοποιηθούν, να βοηθήσουν, να συμβάλλουν, να στρατευτούν με τις απόψεις τους, τα συναισθήματά τους, τις ικανότητές τους, τις ιδέες τους και τις φιλοδοξίες τους που θεωρώ ότι είναι όλες θεμιτές και νόμιμες όταν εντάσσονται στη μεγάλη κοίτη της συλλογικής μας προσπάθειας. Τους θέλουμε όλους κοντά μας, τους θέλω όλους κοντά μου. Το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ο εκάστοτε Πρόεδρός του. Δεν είμαι εγώ. Το ΠΑΣΟΚ είμαστε όλοι εμείς. Κανείς δεν πρέπει να περιμένει τον άλλον ή από τον άλλον. Όλοι έχουν, όλοι έχουμε την πολιτική και ηθική υποχρέωση να συνεισφέρουμε όπως και όσο μπορούμε.
Εγγυώμαι όμως ότι το συνέδριο θα είναι ουσιαστικό και αυθεντικό. Όπως συμβαίνει στα ευρωπαϊκά κόμματα που έχουν μακρά θεσμική παράδοση. Θα είναι ένα κανονικό συνέδριο ενός κανονικού κόμματος. Δε θα είναι μια τελετουργία ομοιομορφίας και επικύρωσης, αλλά ένα ζωντανό forum απόψεων, προτάσεων, τάσεων, ρευμάτων, κινήσεων, προσώπων με λόγο. Χρειάζεται λόγος, άποψη, μαχητικότητα, υπευθυνότητα. Όχι ίντριγκα. Με λόγο για το μέλλον της πατρίδας και της παράταξης.
Αυτό το προσκλητήριο, στο οποίο περιμένουμε ανταπόκριση, με καλή πίστη και μαχητική διάθεση, θ' αποτυπωθεί και στη σύνθεση της Εθνικής Οργανωτικής Επιτροπής του συνεδρίου.
Αυτούς τους τέσσερις μήνες καθ' οδόν προς το συνέδριο, πέρα από τις κλασικές οργανωτικές διαδικασίες που θα επεξεργαστούν η Πολιτική και η Οργανωτική Γραμματεία, θα πάρουμε μια σειρά από ουσιαστικές πολιτικές πρωτοβουλίες.
- Για την πρώτη μίλησα ήδη, είναι η συνάντηση των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών του Νότου που θα γίνει στην Ελλάδα.
- Δεύτερη πρωτοβουλία, είναι η πρωτοβουλία των νέων μας, οργανωμένων στο ΠΑΣΟΚ και εκτός ΠΑΣΟΚ που πιστεύουν στις αρχές και τις προοπτικές μας. Θα είναι η συνδιάσκεψη της κερδισμένης γενιάς.
- Τρίτη πρωτοβουλία, προσυνεδριακή, με ακαδημαϊκό και κοινωνικό υπόβαθρο, θα είναι το forum για το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης. Δηλαδή το επιστέγασμα του κοινωνικού, παραγωγικού και επιστημονικού διαλόγου για το Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης.
- Η διάσκεψη για το μεταναστευτικό και την ασφάλεια είναι επίσης μια πρωτοβουλία η οποία δίνει απάντηση σε μια μεγάλη αγωνία της ελληνικής κοινωνίας, όχι μόνο στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αλλά και στην ελληνική Περιφέρεια.
- Η διάσκεψη για το νέο σύστημα διακυβέρνησης, για την αναθεώρηση του Συντάγματος και για την αλλαγή των όρων του πολιτικού ανταγωνισμού, είναι επίσης πάρα πολύ σημαντική.
- Όπως σημαντικές είναι και όλες οι περιφερειακές διασκέψεις που θα γίνουν, για ν' αναδείξουμε την περιφερειακή, αναπτυξιακή ταυτότητα η οποία θα είναι και η βάση του νέου εθνικού παραγωγικού μοντέλου.
- Το ΠΑΣΟΚ είχε επίσης και μια ακόμη εξαιρετικά σημαντική υποχρέωση την οποία πρέπει ν' αναπτύξει ολοκληρωμένα μέχρι το συνέδριο. Έχουμε μείνει πίσω στις μορφές κοινωνικού εθελοντισμού. Πρέπει το ΠΑΣΟΚ να ξανακατακτήσει μια πρωτοπόρα θέση στις σύγχρονες μορφές κοινωνικού εθελοντισμού, να βρεθεί κοντά στον άνθρωπο που έχει ανάγκη. Να δώσει λύση σε πρακτικά θέματα. Δε μπορεί ν' αφήνουμε αυτό το πεδίο σε καλόπιστους ανθρώπους ή φορείς οι οποίοι όμως δε μπορούν να συλλάβουν από τη φύση τους το βαθύτερο κοινωνικό πρόβλημα που υπάρχει ή ν' αφήσουμε το χώρο αυτό σ' αυτούς που το χρησιμοποιούν ως όχημα και πρόσχημα για τον εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας.
- Η αλληλεγγύη, το κράτος δικαίου, το κοινωνικό κράτος, τα δικαιώματα, η συνοχή της κοινωνίας, είναι έννοιες που η Κεντροαριστερά, η προοδευτική δημοκρατική παράταξη εισήγαγε στην ελληνική κοινωνία. Δε θα τις χαρίσουμε στην Ακροδεξιά, δε θα χαρίσουμε αυτές τις έννοιες, αυτές τις αξίες και αυτές τις ευαισθησίες στους νεοναζί και στους νεοφασίστες. Είναι υποχρέωση ηθική και ιστορική της παράταξης να οργανώσει πρακτικά δίκτυα κοινωνικού εθελοντισμού.
Πιστεύω λοιπόν ότι με αυτές τις πρωτοβουλίες και με αυτό το πλαίσιο μπορούμε να έχουμε ένα πολύ ισχυρό και δυναμικό τετράμηνο μέσα στο οποίο θα κλείσει η διαπραγμάτευση, θα έχουν ψηφιστεί τα μέτρα, θα έχει γυρίσει η σελίδα. Γιατί αλίμονο, αν δε γίνει αυτό, που θα γίνει, δε θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο η Ελλάδα, θα οδηγηθεί σε αδιέξοδο όλη η Ευρώπη και άρα η παγκόσμια οικονομία.
Δε θα γίνει λοιπόν αυτό. Ας μη χαίρονται όσοι προφητεύουν κακά, ως κακές Κασσάνδρες. Η Ελλάδα θα περάσει τη στροφή αυτή και θα βγει σ' ένα ξέφωτο οριστικό, αρκεί να το πιστέψει η ελληνική κοινωνία. Και εμείς έχουμε υποχρέωση να πιστέψουμε ξανά στον εαυτό μας και τις δυνατότητές μας.
Ναι, παίζουμε τον κεντρικό ρόλο εκ των πραγμάτων μέσα στο σχήμα της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και της κυβέρνησης συνεργασίας. Ναι, σηκώσαμε τεράστιο βάρος, υπέστημεν δυσανάλογα μεγάλη φθορά. Ναι, από δω θα βγει και πάλι η ελπίδα για τη χώρα. Όχι στο όνομα ενός κομματικού πατριωτισμού, αλλά στο όνομα της εθνικής ευθύνης και της κοινωνικής συνοχής.
Σας ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου