Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2014

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ: ΖΩΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ Η ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ


    Φίλες και φίλοι,
Είμαστε εδώ γιατί προσδοκούμε την ανασύσταση της Δημοκρατική Προοδευτικής Παράταξης.

Είμαστε εδώ γιατί θέλουμε η Ελλάδα να βγει από την υστέρηση και την υπανάπτυξη.

Είμαστε εδώ γιατί επιδιώκουμε τον προοδευτικό προσανατολισμό της διακυβέρνησης της χώρας.


Επιθυμία μας, επιλογή μας, απόφασή μας είναι να πάμε μπροστά.

Όλοι μας συμφωνούμε ότι η στασιμότητα, η αδράνεια, η αναβλητικότητα δεν αρμόζουν στις δυνάμεις εκείνες που αυτοτοποθετούνται στον μεγάλο πολυδύναμο, πολυσυλλεκτικό χώρο της ευρύτερης κεντροαριστεράς.

Είναι λοιπόν η ώρα να σηκώσουμε την άγκυρα για να φύγουμε από το παρελθόν.

Είναι η ώρα να φέρουμε το μέλλον στο παρόν.

Την στρατηγική αυτή μας επιβάλουν οι νέες ανάγκες, οι νέες προκλήσεις, οι νέες ευκαιρίες με τις οποίες βρίσκεται αντιμέτωπη η χώρα μας.

Προϋπόθεση για να υπηρετήσουμε με συνέπεια και αποτελεσματικότητα αυτή τη στρατηγική είναι η απεξάρτησή μας από τους φορμαλισμούς και τις αγκυλώσεις του χθες.

Με πυξίδα μας τον ρεαλισμό μπορούμε να θεμελιώσουμε μια νέα πρόταση για την παραγωγική και αναπτυξιακή ανασυγκρότηση της χώρας.

Με την δύναμη των ιδεών μας μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα νέο πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα.

Με την δημιουργική συνύπαρξη όλων των προοδευτικών και κεντροαριστερών δυνάμεων μπορούμε να διαμορφώσουμε μια νέα πολιτική έκφραση.

Τη δημοκρατική παράταξη, το χώρο της κεντροαριστεράς, δεν μπορούν να τον εκπροσωπήσουν ούτε οι δυνάμεις της ΝΔ, ούτε οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Δεξιά και η παραδοσιακή Αριστερά παραμένουν εγκλωβισμένες στις μονομέρειες, στις αυταρέσκειες, στις ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Μπορεί να τους χωρίζουν πολλά έχουν όμως μια κοινή συνισταμένη: την επιστροφή στην επίπλαστη ανάπτυξη και ευημερία.

Η ΝΔ ως αυθεντική έκφραση της συντηρητικής παράταξης, είναι εμποτισμένη με τις πολιτικές που ακολούθησε όταν είχε την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα αντιγράφει τις πρωτόγονες πολιτικές μας, παραβλέποντας το νέο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο βρίσκεται η χώρα.

Ως εκ τούτου υπάρχει ανάγκη θεμελίωσης μιας νέας εναλλακτικής πολιτικής που οι διαφορές της με τους πρωταγωνιστές του νέου δικομματισμού οφείλουν να είναι διακριτές, διαφορετικές και καθαρές.

Την ανάγκη αυτή μπορούμε να την ενσαρκώσουμε εμείς, το ΠΑΣΟΚ, και όλες οι άλλες προοδευτικές και μεταρρυθμιστικές δυνάμεις.

Η πρωτοβουλία μας για την ανασύνθεση της δημοκρατικής παράταξης αυτό το σκοπό εξυπηρετεί.

Φίλες και φίλοι,

Κοινή παραδοχή πλέον είναι ότι σήμερα τίποτα δεν θυμίζει το χθες.

Αυτό το βλέπουμε πρωτίστως στο κόμμα μας.

Το άλλοτε πολυδύναμο και πολυσυλλεκτικό ΠΑΣΟΚ συνιστά παρελθόν.

Οφείλουμε να συμφιλιωθούμε με τη νέα πραγματικότητα, προκειμένου να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την ανάταξή του.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τις πολιτικές που ακολουθήσαμε, κόψαμε τις γέφυρες επικοινωνίας με τις δυνάμεις εκείνες που επί τρεις και πάνω δεκαετίες μας εμπιστεύθηκαν.

Ωστόσο, ο χώρος που εκφράζαμε και θέλουμε ξανά να εκφράσουμε, ο χώρος της ευρύτερης Κεντροαριστεράς, ο χώρος της μεγάλης προοδευτικής παράταξης είναι κοινωνικά υπαρκτός και πολιτικά μετρήσιμος.

Ο ακρωτηριασμός του ΠΑΣΟΚ σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει αυτοκατάργηση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς, των δυνάμεων της Δημοκρατικής Παράταξης.

Θα ήταν στρατηγικό λάθος να αποδεχθούμε κι εμείς το επιχείρημα των αντιπάλων μας, ταυτίζοντας τη μεγάλη δημοκρατική προοδευτική παράταξη με το συρρικνωμένο ΠΑΣΟΚ.

Η Δημοκρατική παράταξη είναι όλες εκείνες οι δυνάμεις που ανατοποθετούνται στον ευρύτερο προοδευτικό και κεντροαριστερό χώρο.

Ø Με τις δυνάμεις αυτές οφείλουμε να συντονίσουμε τα βήματά μας, υπερβαίνοντας αποστεωμένους κομματικούς μηχανισμούς και προσωπικές στρατηγικές, προκειμένου να θεμελιώσουμε ξανά τη μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη.

Ø Με τις δυνάμεις αυτές μπορούμε να συναντηθούμε ξανά στο πεδίο των ιδεών και της πολιτικής, οικοδομώντας νέες σχέσεις εμπιστοσύνης, αλληλεγγύης και συμπαράταξης, έχοντας καίριο μέλημά μας την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Σήμερα που με σταθερά βήματα βγαίνουμε από την κρίση, το ΠΑΣΟΚ καλείται να καθορίσει εκ νέου τη στρατηγική του, προκειμένου να ανακτήσει το χαμένο έδαφος.
 

Το εγχείρημα δεν είναι καθόλου εύκολο.

Κι αυτό γιατί πλέον έχει διαμορφωθεί μια νέα κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα

Διαφορετικά είναι τα δεδομένα στην πολιτική σκηνή του τόπου.

Η νέα στρατηγική την οποία οφείλουμε να ακολουθήσουμε, για να είναι αποτελεσματική και εύστοχη, οφείλει να εναρμονιστεί με τα νέα αυτά δεδομένα.

Να μην τα παραβλέπει και να μην τα υποτιμά.

Η ανάκαμψη του ΠΑΣΟΚ είναι συνυφασμένη με τις πολιτικές που θα ακολουθήσουμε, με τις πρωτοβουλίες που θα πάρουμε.

Το βέβαιο είναι πως η ανάκτηση της δύναμής μας δεν θα προέλθει με τις πολιτικές του παρελθόντος.

Καίριο μέλημα μας πρέπει να είναι δημιουργία προϋποθέσεων για την ανασύνθεση του προοδευτικού και δημοκρατικού χώρου.

Η ανασυγκρότηση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Το εγχείρημα αυτό δεν μπορεί να γίνει ερήμην της κοινωνίας και των αναγκών της.

Οι ουσιαστικές και γόνιμες διεργασίες δεν ευδοκιμούν σε συνθήκες πολιτικού εργαστηρίου.

Οι συνομιλητές μας αυτή τη φορά πρέπει να είναι οι ίδιοι οι πολίτες.

Τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που μαστίζουν την κοινωνία οφείλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας.

Η συζήτηση για τη Δημοκρατική Παράταξη δεν μπορεί να γίνει σε πολιτικό κενό.

Ούτε να είναι περί διαγραμμάτων.

Κάτι τέτοιο θα μας αποξενώσει περαιτέρω από τις κοινωνικές δυνάμεις που βιώνουν τις συνέπειες της κρίσης.

Ο διάλογος στο πεδίο των ιδεών και των προτάσεων για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα υπερβαίνει τον μικρόκοσμο των κομμάτων.

Άλλωστε τα κεντροαριστερά σχήματα εν πολλοίς βρίσκονται σε δυσαρμονία με τις κοινωνικές δυνάμεις που αναζητούν νέα πολιτική έκφραση.

Γι’ αυτό οι πρωτοβουλίες του ΠΑΣΟΚ εστιάζονται στην επικοινωνία με αυτές τις δυνάμεις.

Η πρωτοβουλία μας για ένα συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης δεν αναλαμβάνεται για να δώσει πολιτικούς ρόλους σε κάποιους ή να αναβαπτίσει κάποιους άλλους.

Υπαγορεύεται από τη ζωτική ανάγκη της ανασύνθεσης του προοδευτικού χώρου, ο οποίος βρίσκεται πέρα και πάνω από παρωχημένους κομματικούς μηχανισμούς.

Χωρίς ιδεοληψίες, χωρίς εμμονές, χωρίς προσωπικές ιδιοτέλειες επιδιώκουμε η κεντροαριστερά να γίνει το κοινό σπίτι όλων των δυνάμεών της.

Με τις δυνάμεις αυτές μας συνδέουν άρρηκτοι δεσμοί, παρά τις όποιες διαφωνίες και ενστάσεις έχουν προβάλει για την πολιτική που ακολουθήσαμε τα τελευταία χρόνια.

Μας ενώνει το πάθος για την αλλαγή.

Μας εμπνέει η ανάγκη εκσυγχρονισμού της Ελλάδας.

Μας συνδέει η κοινή επιθυμία για την έξοδο από την κρίση.

Μας καθοδηγεί η προσδοκία για την ανασύνθεση της μεγάλης δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης.

Σήμερα βρισκόμαστε στο μεταίχμιο μιας εποχής που φεύγει και μιας νέας που έρχεται.

Μπαίνουμε στην τροχιά της μεταμνημονιακής Ελλάδας.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι βγήκαμε από την κόλαση και πηγαίνουμε στον παράδεισο.

Ας το αντιληφθούν έστω και τώρα

Διαφορετικές ήταν οι συνθήκες που επικρατούσαν το 2012 και διαφορετικές οι τωρινές στο 2014.

r Τότε ο πέλεκυς των μνημονίων κρεμόταν πάνω από το κεφάλι μας.

Σήμερα με σταθερά βήματα οδεύουμε στην έξοδο από αυτά.

r Τότε ζούσαμε στον ασφυκτικό κλοιό της τρόικας.

Σήμερα βρισκόμαστε σε φάση απεξάρτησης απ’ αυτή.

r Τότε κανείς δεν πίστευε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Πολλοί είχαν προδιαγράψει το τέλος της σχέσης μας με την Ευρώπη.

Σήμερα όλοι αποδέχονται ότι η Ελλάδα είναι σε τροχιά ανάκαμψης.

r Τότε η δημοσιονομική προσαρμογή, η εξυγίανση των δημοσιονομικών, έμοιαζε με όνειρο θερινής νυχτός.

Σήμερα έχουμε διασφαλίσει σταθερά πλεονάσματα.

r Τότε η χώρα κινδύνευε να αφανιστεί από το δημόσιο χρέος

Σήμερα είναι ρεαλιστικός στόχος η διευθέτησή του χωρίς να καταφεύγουμε σε άσφαιρες πολιτικές. Τώρα το δημόσιο χρέος μπορεί να γίνει βιώσιμο.

Η σύγκριση του χθες με το σήμερα είναι χρήσιμη για όλους μας.

Δεν καταφεύγουμε σ’ αυτή είτε για να δικαιώσουμε είτε για να δαιμονοποιήσουμε τη μία ή την άλλη πολιτική.

Με το έργο μας, με τη δουλειά μας, με την κοινή προσπάθειά υπερβήκαμε το ψευτοδίλημμα «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», «μνημονιακές-αντιμνημονιακές δυνάμεις».

Αναμφίβολα υπάρχουν ακόμα τεράστια προβλήματα που συνδέονται τόσο με τις μεγάλες εκκρεμότητες της χώρας -όπως η διευθέτηση του δημόσιου χρέους- όσο και με την ίδια την καθημερινότητα του πολίτη.

Η οικονομική δυσπραγία, η ανεργία, η ύφεση ήταν και παραμένουν οι καθημερινοί εφιάλτες για την πλειονότητα των Ελλήνων πολιτών.

Κανείς δεν υποστηρίζει ότι το κυβερνητικό έργο είναι απολύτως επαρκές ή ότι δεν υπάρχουν λάθη και ανακολουθίες με τις πολιτικές που έχουμε επαγγελθεί.

Χαρακτηριστική η περίπτωση του ΕΝΦΙΑ.

Ωστόσο, είμαστε σε μια φάση που μπορούμε να πούμε ότι τα δύσκολα τα αφήσαμε πίσω μας.

Και το κυριότερο απ’ όλα, σήμερα μπορούμε να πούμε ότι με τις θυσίες του ελληνικού λαού δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις εξόδου από την κρίση.

Βέβαια η απεξάρτησή μας από τα μνημόνια μάς θέτει μπροστά σε νέες προκλήσεις.

Η απρόσκοπτη πρόσβασή μας στις αγορές είναι καίριο και πολλαπλά σύνθετο ζήτημα.
Όσο κι αν δεν μας αρέσει σ' αυτές προσβλέπουμε.
Αυτές θα κρίνουν την ομαλή μας επιστροφή στην κανονικότητα.
Για να έχει επιτυχία το εγχείρημα εξόδου στις αγορές:

ü Οφείλουμε να τις πείσουμε για την αξιοπιστία και τη φερεγγυότητά μας.

ü Οφείλουμε να τις πείσουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι να ακολουθήσουμε με συνέπεια την πολιτική που χαράξαμε χωρίς παλινδρομήσεις και αναστολές.

ü Οφείλουμε να τις πείσουμε ότι έχουμε διασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα.

Η υποτροπή είναι υπαρκτός κίνδυνος.

Οι συνέπειές της θα είναι καταστροφικές και επιζήμιες για τη χώρα, την οικονομία, την κοινωνία.

Δείτε τι έγινε πριν από λίγες μέρες με τη βύθιση του χρηματιστηρίου, την εκτόξευση των επιτοκίων καθώς και την αρνητική συμπεριφορά των αγορών.

Όπως αντιλαμβάνεσθε, και όπως έδειξαν και οι πρόσφατες οικονομικές εξελίξεις, το δίλημμα είναι υπαρκτό και έντονο και επανέρχεται με την κάθε ευκαιρία:

Σταθερή, σίγουρη και ασφαλής λύση
ή ανεξέλεγκτες περιπέτειες;

Η μεταμνημονιακή περίοδος δεν θα έρθει όσα μνημόνια και αν σκίσουμε, όσους εφαρμοστικούς νόμους κι αν καταργήσουμε.

Και πολύ περισσότερο δεν θα έρθει με άσφαιρες πολιτικές που αποσκοπούν στη δημιουργία εντυπώσεων.

Τα μνημόνια μπορούμε να τα υπερβούμε υλοποιώντας με συνέπεια και υπευθυνότητα τις πολιτικές δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει, έναντι των εταίρων μας και των πιστωτών μας.

Μπορούμε να τα υπερβούμε προσαρμόζοντας τα στα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας.

Φίλες και φίλοι,
Η προεδρική εκλογή φαίνεται να αποτελεί πραγματικό σκόπελο.

Η αξιωματική αντιπολίτευση μετέρχεται όλων των μέσων, προκειμένου η χώρα να πάει σε κάλπη.

Επενδύοντας στην υπαρκτή δυσαρέσκεια των πολιτών, λόγω των οξυμένων οικονομικών και κοινωνικών προβλημάτων, πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να αναλάβει το πηδάλιο της διακυβέρνησης της χώρας.

Προφανώς όμως ξεχνά το αυτονόητο:

Οι εκλογές δεν κερδίζονται, εκβιάζοντας το δημοκρατικό μας πολίτευμα.

Ούτε καταπατώντας τους θεσμικούς κανόνες που διέπουν την εκλογή του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα.

Ξεχνά επίσης, ότι η κοινωνική δυσαρέσκεια για να μετατραπεί σε ψήφο εμπιστοσύνης προϋποθέτει συγκεκριμένο πολιτικό σχέδιο για την έξοδο της χώρας από την κρίση.

Κάτι τέτοιο ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε διαθέτει, ούτε προσπαθεί να διαμορφώσει.

Αντίθετα καταφεύγει σε μια ακατάσχετη παραχολογία, αντιμετωπίζοντας τους πολίτες ως λωτοφάγους.

Η βουλιμία του ΣΥΡΙΖΑ για την εξουσία τον καθιστά επικίνδυνο.

Δεν ορρωδεί προ ουδενός. Βλέποντας τις δημοσκοπήσεις θεωρεί πως είναι η κατάλληλη περίοδος για την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων.

Το ΠΑΣΟΚ επιδεικνύει υψηλό αίσθημα ευθύνης.

Στέκεται υπεύθυνα απέναντι στο θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Γνωρίζει τα λάθη που διέπραξε στο παρελθόν και τα οποία τα πλήρωσε ακριβά.

Έχει καταθέσει την πρότασή του για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν οι πολιτικές και αριθμητικές προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο.

Φίλες και φίλοι,

Η σημερινή μας συνάντηση μπορεί να εκπέμψει πολύσήμαντα πολτικά μηνήματα.

Για την πορεία της χώρας.

Για την πολιτική σταθερότητα.

Για την ανασύσταση της δημοκρατικής παράταξης.

Για μια νέα πολιτική έκφραση, που θα συνιστά την εναλλακτική απάντηση στο νέο δικομματισμό ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ.

Κλείνοντας θα ήθελα να σας υπενθυμίσω την ιστορική φράση του ιταλού διανοητή Αντόνιο Γκράμσυ:
Το παλιό έχει πεθάνει.
Το νέο δεν έχει δημιουργηθεί ακόμη.
Ας δουλέψουμε λοιπόν ακατάπαυστα για την έγκαιρη έλευσή του.
Η δημοκρατική παράταξη ενέχει τις δυνατότητες να είναι ο νέος αστερισμός στην πολιτική ζωή του τόπου.

Σας ευχαριστώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: