Η αβάσταχτα τρυφερή αυτή στιγμή, που μου κάνατε την τιμή να μοιραστείτε μαζί μου, θα οδηγεί τα ασήμαντα και κουτά βήματά μου...
στον δρόμο τον δικό μου, που
είναι κακοτράχαλος, τυραννικός, ανηφορικός... μα ταυτόχρονα τόσο ανθρώπινος και φωτεινός, απέραντα ευγενικός, γεμάτος από όνειρα παιδιών του κόσμου, όρκους ερωτευμένων και βασανιστικούς φόβους...
που όμως η ελληνική ματιά τους κάνει γενναιοδωρία ζωής για τους αδύναμους και τους αδικημένους, ασίγαστο τραγούδι ελευθερίας για τον Λαό και την Πατρίδα....
...και ξανά την ίδια μέρα, ένα χρόνο μετά, μέχρι την επόμενη εξαίσια συνάντησή μας στις 29 Φεβρουαρίου 2016:
Σας ευχαριστώ όλους και τον καθένα σας ξεχωριστά μέσα από την καρδιά μου ".
1 Μαρτίου 2015
Θούλη Σιδηροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου