Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2015

"ΟΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΛΑΛΙΩΤΗ": ΛΑΖΑΡΟΣ ΛΑΣΚΑΡΙΔΗΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ "ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ" ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΠΟ 3 ΟΚΤΩΒΡΗ 2015



Για τον ιστορικό κόσμο του ΠΑΣΟΚ, και όχι μόνο για τον λιγοστό που του έχει απομείνει, παραμένει το «θείον βρέφος», παρά το γεγονός ότι έχει γίνει παππούς. 






Όχι βεβαίως ηλικιακά (είναι 64 ετών), αλλά στην κυριολεξία, αφού εδώ και δέκα μήνες η μοναχοκόρη του, Νίκη, έφερε στον κόσμο ένα χαριτωμένο κοριτσάκι! 

Πρόσωπο-σύμβολο για τη Χαριλάου Τρικούπη, ο Κώστας Λαλιώτης είναι ίσως ο μοναδικός πολιτικός που δεν διετέλεσε αρχηγός κόμματος και έχει τόσους πολλούς εχθρούς, παράλληλα με τους αντίστοιχους φίλους του. 


Εχθρούς όχι ορκισμένους αλλά σταθερούς, που βρίσκονται κυρίως στο στρατόπεδο του παραδοσιακού αντιπάλου και μετέπειτα συμμάχου του ΠΑΣΟΚ, στη Νέα Δημοκρατία. 

Αιτία, το λεγόμενο «σκληρό ροκ», όρος τον οποίο καθιέρωσε ο ίδιος, το 2000, κατά την προεκλογική περίοδο εκείνης της κάλπης, που κρίθηκε στο… νήμα. 

Ο… σκληρός ροκάς 

«Σκληρό ροκ» είναι η κατά μέτωπον φραστική επίθεση στον (εκάστοτε) αντίπαλο και αυτόν τον ρόλο παίζει όταν τις τελευταίες μέρες κάθε προεκλογικής περιόδου πιάνει την… μπαγκέτα και διευθύνει την επικοινωνιακή ορχήστρα του ΠΑΣΟΚ. 
Πολύ περισσότερο παλαιότερα, που το ΠΑΣΟΚ ήταν κόμμα εξουσίας, αλλά και τώρα, που απλώς διεκδικεί μερίδιο στη νομή της. 

Έτσι λειτούργησε και στις τελευταίες εκλογές, που, παρά τις διαφωνίες που είχε με άλλα στελέχη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (το «Π» προ δύο εβδομάδων είχε αποκαλύψει τη σχετική κόντρα του με τον Θόδωρο Μαργαρίτη της ΔΗΜΑΡ), πήρε πάνω του το θέμα και μίλησε στο… συναίσθημα του ιστορικού ψηφοφόρου του κόμματός του. 

Οι πολλές πράσινες σημαίες που μοιράστηκαν στις συγκεντρώσεις και στα εκλογικά κέντρα, καθώς και η διαρκής επίκληση του Ανδρέα Παπανδρέου με φωτογραφίες αλλά και τηλεοπτικά σποτ– ήταν δικής του έμπνευσης. Όμως και τώρα, μετεκλογικά, ο Κώστας Λαλιώτης είναι πλήρως ενσωματωμένος στη στρατηγική του ΠΑΣΟΚ. 

Πηγαίνει καθημερινά, πλέον, στο γραφείο του στον 2ο όροφο της Χαριλάου Τρικούπη και, πέραν των πολιτικών συναντήσεων που έχει εκεί, συνεργάζεται σε τακτική βάση με τη Φώφη Γεννηματά. 

Μετά από 12 χρόνια 

Ουσιαστικά, λειτουργεί έτσι για πρώτη φορά μετά από 12 ολόκληρα χρόνια. Όταν είχε συγκρουστεί με τον τότε πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη και είχε παραιτηθεί από το αξίωμα του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής, ανακοινώνοντας παράλληλα την αποχώρησή του από την ενεργό πολιτική. 

Όπως φάνηκε, τήρησε τα λεγόμενά του.

Μπήκε στις περισσότερες (όχι σε όλες) εκλογικές αναμετρήσεις στην τελευταία, τιμητική θέση του συνδυασμού Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, αλλά έμεινε σε αυτό, στο τυπικό. Ούτε με τα… αδέλφια του (ο ίδιος έλεγε πάντα ότι είναι ο τέταρτος γιος του Ανδρέα) δεν τα βρήκε, όταν ο Γιώργος έγινε αρχηγός του κόμματος και του προσέφερε την προεδρία του ιδρύματος που έφερε το όνομα του πατέρα του. Την ανέλαβε, αλλά ουσιαστικά ήταν ανενεργός στα κομματικά και στα πολιτικά δρώμενα.

Τσίπρας και Λαλιώτης συνομιλούν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σχέση τους διακρίνεται από το στοιχείο του αλληλοσεβασμού, άσχετα από τις κατά καιρούς διαψεύσεις 

Στη σημερινή μετεκλογική συγκυρία, η παρουσία του έχει δύο όψεις. Από τη μια ενώνει το ΠΑΣΟΚ, αλλά από την άλλη διχάζει τους άλλους πολιτικούς φορείς. Για παράδειγμα, ο παραδοσιακός «πράσινος» ψηφοφόρος ή κομματικό στέλεχος ηδονίζεται με τη συμμετοχή του στα δρώμενα, όμως σε όμορους χώρους, η παρουσία του είναι αποτρεπτική για συνεργασία τους με το ΠΑΣΟΚ. 

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε πρόσφατη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του Ποταμιού (προς το οποίο η Φώφη Γεννηματά τείνει διαρκώς χείρα φιλίας) ο Σπύρος Λυκούδης είπε ότι «εμείς δεν μπορούμε να έχουμε καμία συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ του Λαλιώτη!». Και αυτό το είπε ποιος; Ένας κλασικός σοσιαλδημοκράτης που πάντοτε –από τα χρόνια της ανανεωτικής Αριστεράς– φλέρταρε με το ΠΑΣΟΚ… 

Πανίσχυρος στα 31 του 

Όμως, το άλλοτε «θείον βρέφος» (είχε αποκτήσει αυτό το προσωνύμιο όταν στην πολύ νεαρή για αυτά τα αξιώματα ηλικία των 31 ετών έγινε πανίσχυρος υφυπουργός Νέας Γενιάς του Ανδρέα) δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι είναι ο τυπικός σοσιαλδημοκράτης. Βλέπει κάπως πιο… αριστερά και για αυτόν τον λόγο, κατά καιρούς, δημοσιεύματα τον φέρουν ως «γεφυροποιό» ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τον Αλέξη Τσίπρα. 

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο στενός προσωπικός του φίλος, Ηλίας Λιβάνης (εκείνος που του προσέφερε επαγγελματική στέγη στο νεοκλασικό που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Σόλωνος και Ιπποκράτους, όταν τα «έσπασε» με τον Σημίτη), ήταν υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, ενώ την κινητοποίηση για το προεκλογικό πάρτι του γνωστού εκδότη και γιου του ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ είχε αναλάβει το κατά κανόνα «δεξί χέρι» του Κώστα Λαλιώτη. 

Το βέβαιο, πάντως, είναι ότι Τσίπρας και Λαλιώτης συνομιλούν, αλλά δεν μπορεί να διευκρινιστεί με σαφήνεια το τι λένε. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σχέση τους διακρίνεται από το στοιχείο του αλληλοσεβασμού, άσχετα από το γεγονός ότι για επικοινωνιακούς λόγους και μόνο η επικοινωνία τους έχει γίνει κατά καιρούς αντικείμενο διαψεύσεων και από τη μία πλευρά και από την άλλη. Όμως, το θέμα της προσέγγισης ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ είναι εξαιρετικά πρώιμο. Για την ώρα δείχνουν να βρίσκονται «στα μαχαίρια», λόγω και του… φλερτ του πρωθυπουργού με τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές. 
Επομένως, η ώρα του Λαλιώτη δεν έχει φτάσει ακόμα… 

Το ανάρτησα από http://www.paraskhnio.gr


Δεν υπάρχουν σχόλια: