Μετά την ρήξη, της στέλνει συνεχώς μηνύματα «έως και 29 sms μέσα σε μια μέρα».
«Μου λέει ότι με έχει ανάγκη. Κάθε βράδυ μου ζητά να δειπνήσουμε μαζί. Μου λέει ότι θέλει να με ξαναβρεί, όποιο και να είναι το τίμημα. Μου λέει ότι θα με ξανακερδίσει σα να ήμουν εκλογική αναμέτρηση».
Παρά την επίσημη ανακοίνωση περί «τερματισμού του κοινού τους βίου»-την οποία μέχρι τελευταία στιγμή η Τριερβελέρ αρνούνταν να συνυπογράψει- ο Ολάντ επιμένει να την πολιορκεί, ενώ σύμφωνα με το βιβλίο, δεν διστάζει να της προτείνει ακόμη και μια νύχτα έρωτα:
«Μουδιαβάζει την ανακοίνωση του χωρισμού που είχε προβλέψει να παραχωρήσει στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP), 18 λέξεις ψυχρές και περήφανες, κάθε μια σαν γροθιά (…) Σηκώνομαι και φεύγω ουρλιάζοντας (…) Προσπαθεί να με αρπάξει, να με πάρει στην αγκαλιά του. Μου λέει: ”δεν μπορούμε να χωρίσουμε έτσι, φίλα με”. Μου προτείνει ακόμη και να περάσουμε την τελευταία νύχτα μαζί. Αποτραβιέμαι με δύναμη, φεύγω χωρίς να στραφώ πίσω, το πρόσωπό μου είναι γεμάτο δάκρυα».
Λίγο αργότερα, αφότου είχε ήδη δοθεί στα μέσα η ανακοίνωση του χωρισμού, αυτή «η πράξη θανάτου του ερωτά τους», ο Ολάντ της ξαναστέλνει μήνυμα: «Σου ζητώ συγγνώμη, γιατί ακόμη σ’ αγαπώ».
Είναι 25 Ιανουαρίου. Εκείνο το βράδυ, η Βαλερί θα κλάψει «με όσα δάκρυα είχε», μόνη της, κάτω από το πάπλωμά της, με τον υπολογιστή στα πόδια, παρακολουθώντας μια συγκινητική ταινία.
Την επομένη έφυγε για την Ινδία, στα πλαίσια προγραμματισμένης ανθρωπιστικής αποστολής και προφανώς για να βρεθεί όσο το δυνατόν πιο μακριά από τα Ηλύσια. Ο Ολάντ είχε προσπαθήσει τότε να την μεταπείσει, αλλά μάταια.
Επιμέλεια: Δήμητρα Ράγια http://www.ethnos.gr
Το ανάρτησα από http://mignatiou.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου