Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΜΕΛΗΣ: ΒΡΟΧΑΡΗΣ

Σκληρός μελαγχολικός, βροχάρης μήνας.
Βροχή τα ερωτήματα.

Ανάγκη για ιδιωτική σιωπή ή υποχρέωση για δημόσιο λόγο;

Σε αυτούς που δημοσιολογούν με φανατισμό και κραυγές αμύνεσαι με σιωπή ή επιτίθεσαι με επιχειρήματα;

Ποιους ωφελεί η σιωπή και ποιους βλάπτει;


Στην ατομικιστική εποχή μας η εικόνα καλύπτει την ουσία, η εντύπωση το γεγονός, η διαστρέβλωση την αλήθεια;

Η κοινωνία βιώνει την πρωτοπορία, επηρεάζεται από το ήθος ή επωάζει σε συνθήκες φόβου και καταπίεσης τον πολιτικό πρωτογονισμό;

Ανάμεσα στον επαγγελματικό εντυπωσιασμό που παράγουν οι διαμορφωτές κοινής γνώμης, τα διλήμματα που εγκαθιστούν δημοσκόποι και το συστημικό πολιτικό προσωπικό η σχέση είναι αιμομικτική;

Μπορούν να βιώνουν λάθρα (πολιτικά) προσωποπαγείς σχηματισμοί ως εργαλεία κυβερνητισμού;

Όταν η πολιτική παράγεται στα πολυεθνικά εργαστήρια και στοχεύει σε ολιγαρχικούς οικονομικούς στόχους υπάρχουν περιθώρια;

Και τι είδους;

Ανατροπής;

Σταδιακής μεταρρύθμισης;

Διαχείρισης;

Επιβολής;

Τα υφιστάμενα περιθώρια περιορίζονται στις ρηγματώσεις της οικονομικής υπερσυσσώρευσης ή διευρύνονται από την ιδεολογική παραγωγή και στη συνέχεια την οργανωτική διάχυση εναλλακτικού συστήματος αξιών;

Τελικά ο - κατά Γκράμσι - Κένταυρος (άνθρωπος και ζώο) συναρθρώνει τα δίδυμα κυριαρχίας και ηγεμονίας, καταστολής και συναίνεσης;

΄Η οι μηχανισμοί επιβολής και βίας δεν συγκεντρώνονται πια στο (ταξικό;) κράτος;

Είναι ισχυρό αντίβαρο η κοινωνία των πολιτών ή εργαλείο διαβουκόλησης των μαζικών κοινωνιών;

Πόσο λεπτές εννοιολογικά και πόσο ισχυρές είναι οι «στέρεες» θεωρίες για το Κράτος, το κόμμα, την ιδεολογία;

Πόσο υπεύθυνο είναι το σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων σε μια χώρα σε πτώχευση όταν δεν υφίστανται τα αναγκαία μεγέθη στην υποστηρικτική κομματική συγκρότηση, την κοινωνική διαστρωμάτωσή της, την διείσδυσή της στους θεσμούς και την γνωσιοθεωρητική επάρκεια της καθοδηγητικής ομάδας;

Πως μετασχηματίζεται η αρνητική ψήφος σε θετική στήριξη και η προσδοκία της ουτοπίας σε ασφαλή προσγείωση στα καθ΄ ημάς;

Ποιος ο ρόλος του διεθνούς συσχετισμού δύναμης, η επενέργεια του ανηλεούς πολέμου στα όρια των δεδομένων του παγκόσμιου καταμερισμού εργασίας στις εσωτερικές εθνικές διαδικασίες ανάπτυξης και συσσώρευσης;

Τελικά θα ισχύσει η πρόβλεψη ότι οι «μελλοθάνατοι» της πολιτικής θα πουλήσουν ακόμη και τo σxοινί της αγχόνης τους;

Δεν υπάρχουν σχόλια: