Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ: ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ


Πρέπει να ομολογήσω ότι όταν ο Πρόεδρος φεύγει από το PSI κάνει μια τρομακτική παρουσία.
Με συγχωρείς Πρόεδρε, ήταν μια εξαιρετική κατά τη γνώμη μου τοποθέτηση, αυτή που χρειαζόταν γι΄ αυτή την τόσο σημαντική παρουσία, τόσων ανθρώπων, που θέλησαν και θέλουν, - ανάμεσά τους βλέπω πολλά παλιά πρόσωπα, πολλά καινούρια και νέα πρόσωπα-, να βοηθήσουν το να κάνουμε πράξηαυτό που κι εσύ εισηγήθηκες με τόσο ολοκληρωμένο τρόπο.


Εγώ θέλω να σας πω ότι αναλαμβάνετε μια σπουδαία υπόθεση, την οποία με λίγα λόγια θα προσπαθήσω να εξηγήσω: Θα ξεκινήσω από αυτό που λέει εδώ ο τίτλος μας «η αλλαγή σελίδας για τη χώρα».
Σήμερα ζούμε σε μία εποχή που πιστεύω ότι η ίδια η συγκυρία , οι δυσκολίες της, ευνοεί τη σημερινή κινητοποίηση. Δηλαδή, αν δούμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων, γιατί εδώ και πολλές εβδομάδες κινούμαστε σε ένα χώρο προβληματισμών, ανησυχιών, πως θα πάει η παράταξη, αν θα υπάρξει παράταξη, πως θα προχωρήσει, πιστεύω πως οι ίδιες οι εξελίξεις ευνοούν την επανασυσπείρωση και τη δυνατότητα της παράταξης να αναγεννηθεί. Και αυτό είναι μια κρίσιμη και ουσιαστική, αν θέλετε, παραδοχή και μια καλή αφετηρία, προκειμένου να βγει αυτό το τόσο δύσκολο εγχείρημα που έχουμε αναλάβει.

Πρέπει να παραδεχτούμε όλοι, κι εδώ είναι το πρώτο σημείο της συμφωνίας μας, ότι υπάρχει μια αλλαγή σελίδας για τη χώρα. Από τη στιγμή που η χώρα αλλάζει σελίδα και η παράταξη θα πρέπει να αλλάξει γραμμή πλεύσης.

Η ύψιστη ανάγκη είναι να υπάρξει μια νέα προοδευτική πρόταση, ένας εναλλακτικός δρόμος για την μετά το μνημόνιο εποχή. Η πρόταση αυτή συνδέεται με το τέλος μιας πολύ μεγάλης προσπάθειας που κάναμε. Μιας μεγάλης, αν θέλετε, και επίπονης, δραματικής προσπάθειας που κάνουμε εδώ και μία 5ετία, όπου δείξαμε ότι βρισκόμαστε σε ένα δρόμο που δεν μας ταίριαζε ιστορικά.


Δεν μας ταίριαζε από την άποψη της ίδιας της παράδοσής μας, όμως τον ανταπεξήλθαμε. Τον περάσαμε με ένα θετικό τρόπο και σήμερα που υπάρχει ένα ξέφωτο, εμείς μπορούμε και περιμένει από μας ο ελληνικός λαός να ξαναδώσουμε τη νέα ελπίδα, να ξανανοίξουμε τον καινούριο δρόμο.
Αυτό έκανε πάντα ιστορικά η Δημοκρατική Παράταξη, σε όλες τις κρίσιμες περιόδους για τη χώρα. Πάμε λοιπόν και αυτή είναι η φιλοδοξία μας με τη δική σας συμβολή να διαμορφώσουμε μια νέα πολιτική και προγραμματική πρόταση πάνω στην οποία θα ανασυγκροτηθεί η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη.


Η μαγιά των ανθρώπων που θα διαμορφώσουν αυτή την πρόταση είσαστε εσείς και αν λειτουργήσουμε ως πολλαπλασιαστές της προσπάθειας, να υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα που θα μπουν σε αυτό το διάλογο, θα εξηγήσω μετά γιατί και πως, αυτό θα σήμαινε πραγματικά μία υπέρβαση και στον ίδιο τον προοδευτικό χώρο. Αυτό είναι το πρώτο σχόλιο που θέλω να κάνω.
Το δεύτερο σχόλιο αφορά τα δεδομένα αυτής της συγκεκριμένης πρότασης. Τι είναι η νέα προοδευτική πρόταση; Έχει κατ΄ αρχήν ιδεολογική μήτρα τις αξίες που διαχρονικά υπηρέτησε η Δημοκρατική Παράταξη, είναι συνδεδεμένη η παράταξή μας με την εθνική ενότητα, με την πολιτική ομαλότητα και σταθερότητα, με τη δημοκρατική νομιμότητα, με την κοινωνική συνοχή.


Τι ήταν η Δημοκρατική Παράταξη ιστορικά;
Ήταν πάντα ένα ανανεούμενο και εμπλουτιζόμενο συνεχώς και μεταβαλλόμενο ρεύμα εκδημοκρατισμού προόδου και εκσυγχρονισμού της ελληνικής κοινωνίας, αυτό ήταν η Δημοκρατική Παράταξη, που ανάλογα με την επικράτηση των ιδεών και την πορεία της έπαιρνε διάφορες μορφές.


Η μορφή που πήρε και που ουσιαστικά αποτελεί για μας ένα κεκτημένο, είναι το μεταπολιτευτικό πολιτικό και ιδεολογικό κεκτημένο, το οποίο ουσιαστικά κινείται στο χώρο του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της προγραμματικής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς.


Φιλοδοξεί λοιπόν σήμερα η παράταξή μας να συγκεράσει τις νεωτερικές ιδέες μίας σύγχρονης ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατικής αριστεράς -την περιέγραψε προηγούμενα ο Πρόεδρος- πάνω στη νέα σύνθεση που απαιτούν οι καιροί, ανάμεσα στις αξίες της ανάπτυξης, της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης.


Και να αποτυπώσει τελικά αυτή τη σύνθεση σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο εθνικής ανασυγκρότησης, για την Ελλάδα μετά το μνημόνιο, στη μετά το μνημόνιο εποχή. Αυτός είναι ο στόχος που έχουμε εμείς εδώ, να διαμορφώσουμε αυτή τη συγκεκριμένη πρόταση.


Ποιο είναι όμως το καθοριστικό στοιχείο αυτού του σχεδίου; Το καθοριστικό στοιχείο αυτού του σχεδίου είναι η οριστική έξοδος της χώρας από την κρίση, με βήματα αποφασιστικά σίγουρα και αποτελεσματικά. Δηλαδή, δεν μπορεί αυτό το σχέδιο να κινείται έξω από τη συγκεκριμένη κρίσιμη συγκυρία και το τι πρέπει να προτείνουμε για την Ελλάδα και τους Έλληνες τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια.


Άρα, λοιπόν, αυτή η προσπάθεια συνδέεται αξεδιάλυτα και με τη συγκυρία της κρίσης και με την υπέρβασή της. Αυτή με τη σειρά της συνδέεται με τις τελευταίες καθοριστικές εξελίξεις, γιατί αν δεν είμαστε στο πεδίο του επιστητού, στο πεδίο της πραγματικότητας, στο πεδίο των πραγματικών συσχετισμών και εξελίξεων, δεν μπορούμε ουσιαστικά να έχουμε μια βιώσιμη πρόταση. Αυτό είναι το δεύτερο σημείο που ήθελα να θίξω.


Το τρίτο σημείο έχει μια προϋπόθεση. Αφορά τη δυνατότητα να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη της ιστορίας μας και να δούμε μέσα από ένα πόρισμα, αν θέλετε, αυτογνωσίας και γενναιοφροσύνης και γενναιόφρονης αυτοκριτικής το τι είναι αυτό που μας εμπόδισε τα περασμένα χρόνια να έχουμε φτάσει τα πράγματα εκεί που θα θέλαμε ή που είχαμε οραματιστεί να τα φτάσουμε.
Και αυτό εδώ είναι πάρα πολύ σημαντικό, γιατί πρέπει να παραδεχτούμε ότι αυτή η κρίση που είναι προϊόν της διεθνούς οικονομικής συγκυρίας και της κυβερνητικής διαχείρισης της Νέας Δημοκρατίας των προηγούμενων χρόνων, βρήκε πρόσφορο έδαφος πάνω στις χρόνιες αδυναμίες, παθογένειες και στρεβλώσεις στο παραγωγικό και αναπτυξιακό μοντέλο, στο αντιπαραγωγικό πελατειακό γραφειοκρατικό κράτος, στην προϊούσα θεσμική αποδιάρθρωση των κοινωνικών δομών, στην υποβάθμιση των δημοκρατικών θεσμών.


Οι αμετακίνητες αδιαφανείς και διάτρητες σχέσεις της πολιτικής εξουσίας με το κράτος και την αγορά και η ανεπάρκεια του πολιτικού συστήματος να τις υπερβεί τα τελευταία χρόνια, είναι αυτό που οδήγησε στην κορύφωση της κρίσης και στο αδιέξοδο που έζησε η χώρα με αποτέλεσμα να μπει σε όλη αυτή τη δύσκολη πορεία.


Ποια είναι λοιπόν η τομή; Η τομή είναι με τις ξεπερασμένες θέσεις που καλλιέργησαν αυτές τις δομές. Πρέπει να υπάρξει μια αντιπαράθεση, να υπάρξει μια σύγκρουση, πρέπει να υπάρξει μια πραγματική ανατροπή και υπέρβαση της αρνητικής πλευράς της μεταπολίτευσης.


Βεβαίως, αυτό που οφείλουμε πρώτα απ΄ όλα είναι να υποστηρίξουμε την ιστορική μας πορεία, τη διαδρομή και την προσφορά μας, γιατί υπήρξε πραγματικά στην καλύτερη περίοδο της χώρας που ήταν η μεταπολίτευση, αλλά παράλληλα να αντιμετωπίσουμε και να υπερβούμε τις αρνητικές της πλευρές.


Άρα από την αρχή πρέπει να συζητήσουμε τι είναι προοδευτικό και τι είναι συντηρητικό. Αυτό όμως απαιτεί ρήξεις, απαιτεί ανατροπές, απαιτεί τολμηρές μεταρρυθμίσεις σε ένα πολιτικό περιβάλλον σε συνθήκες πολιτικής μετριοπάθειας και θεσμικής νομιμότητας.


Υπάρχουν ορισμένες αξίες, η Δημοκρατία, η ευνομία, η αξιοκρατία, η διαφάνεια. Είναι δημοκρατικό αίτημα, δεν είναι μέσα αυτά, αυτά είναι αυτοσκοπός, αυτά είναι αξίες που έπρεπε να μην υποτάσσονται στη λογική κι έχουμε ζήσει πολλά γεγονότα τον τελευταίο καιρό και ζούμε και σήμερα.


Και τις σημερινές μέρες όλα αυτά που ζούμε, κρίσιμα θέματα που αφορούν είτε τα πανεπιστήμια, είτε τα θέματα της δικαιοσύνης,δείχνουν πολύ καθαρά πως στη μεταπολίτευση κυριάρχησε ως ιδέα της χρήσης αυτών των αξιών που πρέπει να αντικατασταθεί με μια πραγματικά προοδευτική στάση που θεωρεί αυτόν τον συνδυασμό, που είπε προηγούμενα.


Δηλαδή, ότι είμαστε πολιτικά φιλελεύθεροι και δημοκράτες και ουσιαστικά και κοινωνικά δίκαιοι και πρέπει να ανακαλύψουμε ξανά τη σχέση ανάμεσα στην ισότητα και την ελευθερία, που ήταν η διαχρονική, αν θέλετε, τοποθέτηση και προβληματισμός του προοδευτικού κινήματος.


Πρέπει, λοιπόν, το δημοκρατικό αίτημα αλλά και το κοινωνικό αίτημα των κοινωνικών δικαιωμάτων, των αναφαίρετων δικαιωμάτων, στη γνώση, στην εργασία, στην περίθαλψη, αν θέλετε στην αειφορία, στην αξιοπρεπή διαβίωση, να τα ξαναδούμε από την αρχή, σε καινούρια βάση, με καινούριο τρόπο, με καινούριους συσχετισμούς, με καινούριες πολιτικές και προτεραιότητες.
Ούτως ώστε αυτό το κοινωνικό αίτημα και το δημοκρατικό αίτημα που αφορά τη σημερινή πρόταση που θα βγάλει η Δημοκρατική Παράταξη για τον εκδημοκρατισμό τον εκσυγχρονισμό και την πρόοδο, να είναι μια νέα ιστορική σύνθεση που να ταιριάζει σε συνθήκες ενός κόσμου που έχει αλλάξει ριζικά. Αυτό είναι το τρίτο σημείο.


Το τέταρτο σημείο αφορά την εποχή μας. Έχουμε φύγει προφανώς από την εποχή των μακρών αφηγήσεων, από την εποχή, δηλαδή, των μεγάλων λόγων, των μεγάλων οραμάτων, μιας ουτοπίας που εκτινόταν σε μια ιστορική νομοτέλεια, πράγμα που δεν υπάρχει πια. Από την άλλη μεριά ζούμε παράλληλα τη φάση μιας αποϊδεολογικοποίησης, μιας μεγάλης αφυδάτωσης της πολιτικής διαδικασίας και αντικατάστασής της με τις τεχνικές εξουσίας.


Πρέπει εμείς να ξαναβρούμε το βηματισμό. Ο τόπος έχει ανάγκη μια πραγματικά προοδευτική διακυβέρνηση και ένα πρόγραμμα προοδευτικού πραγματισμού. Και εδώ έρχεται να συνδεθεί η προσπάθεια που θα κάνουμε με τις τελευταίες καθοριστικές εξελίξεις στον τόπο μας, με κύριο στόχο την επανεκκίνηση και την ανασυγκρότηση της χώρας, με την υπέρβαση του Μνημονίου και την αναθεώρηση μερικών πλευρών της συνταγής που ακολουθήθηκε, πράγμα που θα δείξει στον ελληνικό λαό ότι αποκτά την ελπίδα αποκατάστασης, όχι απλά κάποιας κοινωνικής αδικίας, αλλά της δυνατότητάς του μακροπρόθεσμα να ζήσει σε συνθήκες ευημερίας. Αυτό είναι το μεγάλο αίτημα του σύγχρονου προοδευτικού Κινήματος.


Έχουμε με όπλα τις μέχρι τώρα επεξεργασίες και θέσεις μας να πούμε πράγματα που δεν λένε τα άλλα Κόμματα. Έχουμε τα επιτεύγματα της χώρας, τις επιμέρους πολιτικές που υπερασπιζόμαστε καθημερινά στη Βουλή και στο λαό, έχουμε πάρα πολλά διδάγματα που απορρέουν από τις δραματικές συνθήκες που ζούμε εδώ και πέντε χρόνια. Πρέπει να βγούμε πάνω από αυτά, να τα συνθέσουμε, να τα συγκεντρώσουμε, να τα αξιολογήσουμε και παράλληλα να χαράξουμε αυτό τον καινούργιο δρόμο.
Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Το επόμενο βήμα δεν μπορεί να είναι υπόθεση ενός -και εδώ έρχεται ο ρόλος ο δικός μας- κειμένου, μιας εισήγησης, μιας έμπνευσης, μιας θεόπνευστης φώτισης. Το επόμενο βήμα είναι υπόθεση μιας συλλογικής επεξεργασίας και διαμόρφωσης, συνδέεται με τις καθοριστικές μάχες και τους συσχετισμούς σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Πρέπει η ίδια η προγραμματική διαδικασία να φιλοδοξήσει να βάλει την ατζέντα της νέας πορείας, κόντρα στο ξεπερασμένο κομματισμό και τις μάχες οπισθοφυλακών.


Δεν τιμά κανένα μας και εμάς όλους, εμένα που ζω τόσα χρόνια μέσα στη Βουλή, ούτε η εικόνα της Βουλής, ούτε η εικόνα του πολιτικού διαλόγου, ούτε η εικόνα που όλα τα βλέπει μέσα από ένα σπασμένο καθρέφτη, μιας αδυναμίας να υπάρξει ουσιαστική επικοινωνία και συνεννόηση. Όχι εθνική συνεννόηση, δεν υπάρχει καθημερινή επικοινωνία και συνεννόηση στους κορυφαίους θεσμούς της δημοκρατίας και η κρίση της δημοκρατίας είναι ακριβώς αυτή που δείχνει το μέγεθος της προσπάθειας που πρέπει να κάνουμε.


Αυτό τι φιλοδοξεί να κάνει αυτή η προσπάθειά μας; Να δημιουργήσει πολλαπλασιαστές και δίκτυα παντού, να συσπειρώσει τις διάσπαρτες και κατακερματισμένες δυνάμεις του χώρου όχι μόνο στο όνομα αδιέξοδων προσωπικών στρατηγικών και επιδιώξεων, αλλά κυρίως στο όνομα μιας νέας σύνθεσης και συλλογικής προσπάθειας, που απαιτούν οι καιροί. Αυτό είναι και η ουσία της προσπάθειας.


Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα. Στα πλαίσια αυτά αποφασίσαμε να κάνουμε δυο πράγματα: πρώτον να κινηθούμε στο επίπεδο της διακήρυξης και των πολιτικών θέσεων και δεύτερο στο επίπεδο της προγραμματικής επεξεργασίας.


Εδώ θέλω να κάνω μια παρατήρηση. Η διαδικασία αυτή δεν είναι γραμμική, είναι αμφίδρομη. Δηλαδή, όσο το πρώτο ωριμάζει το επίπεδο της διακήρυξης των πολιτικών θέσεων, τόσο και συγκεκριμενοποιείται το δεύτερο σε πιο πραγματιστικές συνθήκες. Όσο το δεύτερο επιταχύνεται, οριστικοποιείται το πρώτο, διότι μας κάνει να ξεπερνάμε, μέσα από την εμπειρία και από τις επιμέρους θέσεις, ουσιαστικά χρόνια προβλήματα που εμείς στο επίπεδο της θεωρίας ή της ιδεολογίας, δεν μπορούσαμε να δούμε.


Άρα εδώ πρέπει να δώσουμε μια τελική απάντηση.
Εμείς έχουμε βασικό στόχο στο Συνέδριο της Δημοκρατικής Παράταξης να παρουσιάσουμε, κατ' αρχήν, τη διακήρυξη και τις πολιτικές θέσεις και μια πρώτη μικρή επεξεργασία, ανάλογα με το χρόνο που θα γίνει το Συνέδριο, των προγραμματικών θέσεων.


Και εν τέλει εμείς να αποδείξουμε, μέσα από αυτή τη διαδικασία, ότι η αλλαγή σελίδας μας βρίσκει έτοιμους και αυτή τη φορά να δείξουμε το δρόμο. Πάνω στις ράγες του θα ανασυγκροτηθούμε και κυρίως θα ανασυγκροτηθεί η χώρα. Αυτο πάντα αποτελούσε και αποτελεί το μοναδικό μέλημα και το ιστορικό αίτημα για όλους εμάς που μαζευτήκαμε σήμερα εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: